Επιτέλους προοδευτική Γιουροβίζιον!

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://www.makthes.gr

του Γιώργου Σκαμπαρδώνη
    Τίτλος του τραγουδιού που θα μεταφέρει τον ελληνικό καημό στη διοργάνωση μπορεί και να είναι «Hot spot στο Γράμμο-Βίτσι». Για να σεβόμαστε λίγο και την παράδοση...

    Με άσμα-διασκευή της μουσικής της Τρίτης Διεθνούς και σε στίχους εμπνευσμένους από το «Βογκάει ο Όλυμπος, αστράφτει η Γκιόνα», ώστε να εκφράζουν το δράμα των προσφύγων, θα λάβουμε φέτος μέρος στη Γιουροβίζιον, για να διδάξουμε στους αγράμματους Ευρωπαίους ανθρωπισμό, μουσική, χορό και φιλοξενία.  Ίσως όμως γίνει μία προσαρμογή και σε ηπειρώτικο μοιρολόι, για να συγκινηθούν οι ανάλγητοι της Μεσευρώπης με την τραγωδία των κατατρεγμένων, που δεν έχουν πια να χάσουν τίποτε άλλο παρά τις αλυσίδες τους.

    Το ωραίο είναι ότι το περιεχόμενο του άσματος προανήγγειλε ο πρόεδρος της ΕΡΤ σε στιλ σοσιαλιστικού ρεαλισμού κατά παραγγελίαν, γεγονός που σημαίνει πως ίσως γίνει επίσημη παρέμβαση και στην τελική ενορχήστρωση, ώστε κάπου στο βάθος να ακούγονται και μπαλαλάικες ως μακρινή υπόμνηση του λενινισμού και της μεγάλης σοβιετικής πατρίδας.

    Έτσι η Γιουροβίζιον, αυτή η καπιταλιστική, ιμπεριαλιστική γιορτή της μουσικής, θα χτυπηθεί από τα μέσα.  Θα μετατραπεί σε πεδίο ορθής προπαγάνδας και ιδεολογικής αγωγής των μαζών, σωστής, μαρξιστικής διαπαιδαγώγησης και θα προωθηθεί έτι περαιτέρω ο διαλεκτικός υλισμός μέσα από το πεντάγραμμο, δρόμος που πρώτος διάνοιξε διά της υπονομεύσεως ο γνωστός προοδευτικός ρεμπέτης, φορώντας ασημίζουσα ρολόγα στο δεξί χέρι και κρατώντας τζουρά στο αριστερό.

    Τώρα γιατί προ ημερών η σοσιαλιστική-ακροδεξιά κυβέρνηση απαγόρευσε με ΦΕΚ να διδάσκεται η αστική-λαϊκή μουσική στα μουσικά σχολεία, δηλαδή να αποκλειστεί ο Τσιτσάνης, ο Μάρκος και τα ρεμπέτικα, είναι ένα θέμα περίεργο και καθόλου περίεργο, αφού η Αριστερά ήδη από το Μεσοπόλεμο κυνηγούσε το ρεμπέτικο χειρότερα και από τον Μεταξά: Εκείνος έκανε μεν λογοκρισία στους στίχους και ήθελε να σταματήσει την ανατολίτικη επιρροή, ενώ οι κομμουνιστές απέρριπταν και κυνηγούσαν συλλήβδην το ρεμπέτικο στιγματίζοντάς το ως «άσμα του περιθωρίου και της αστικής παρακμής». Θα πεις, υπήρχε και η γραμμή Ζντάνοφ τότε και αυτή εφαρμόστηκε παρά τις διαφωνίες ορισμένων (όπως ο Ανωγιαννάκης και μερικοί άλλοι) και πάντως ακόμη και στις εξορίες και στις φυλακές απαγορεύονταν στους συντρόφους να τραγουδάνε ρεμπέτικα ώς το 1974, δηλαδή να άδουν «τραγούδια χασικλήδων και περιθωριακών», που δεν είχαν σχέση με τους αγνούς εργάτες, τους τόσο χρήσιμους στις διαδηλώσεις. Διότι σιγά μη σηκωνότανε ο Μάρκος Βαμβακάρης έπειτα από ξενύχτι και πέντε μπάφους να πάει να κάνει αφισοκόλληση.

    Βέβαια μετά τη χούντα κατάλαβαν το λάθος (ως συνήθως ύστερα από 50 χρόνια) και προσπάθησαν να οικειοποιηθούν, να καπηλευτούν το ρεμπέτικο, παρουσιάζοντάς το τώρα αίφνης ως «άσμα του λαού».  Προσπάθησαν και να ερμηνεύσουν «ταξικά» διάφορα ερωτικά ή άλλα τραγούδια με το ζόρι -μια ζωή τα ίδια και τα ίδια. Τώρα να λοιπόν το έργο επαναλαμβάνεται από την ανάποδη: Η Γιουροβίζιον, που με απέχθεια απέρριπταν τόσα χρόνια, όπως απεχθάνονταν και το ρεμπέτικο, ήρθε η ώρα να τη χρησιμοποιήσουν κατά του ιμπεριαλισμού και των μονοπωλίων, κατά των ανελέητων δανειστών, κατά της αντιδημοκρατικής Ευρώπης της Μέρκελ, να περάσουν τα πανανθρώπινα μηνύματα της ισότητας και του σεβασμού των προσφύγων, κατά του ρατσισμού και της προκατάληψης. Δεν χρειάζεται οι ευρωπαϊκοί λαοί να διαβάσουν Ένγκελς, τα γράμματα του Λένιν στη Ρόζα, τις δώδεκα θέσεις για τον Φόιερμπαχ, Καμί ή Ξηρό. Όχι, ένα τραγούδι αρκεί, για να χτυπηθεί ο φασισμός μέσα στο σπίτι του, ένα απλό τραγούδι με ταξικούς στίχους και επαναστατική μουσική, που αμέσως θα προκαλέσει ποιοτική αλλαγή στις εφησυχάζουσες ευρωπαϊκές συνειδήσεις. Ένα τραγούδι κατά των συνόρων και της Frontex, υπέρ του διεθνισμού και κυρίως του λαϊκισμού. Όσο για ερμηνευτή, αυτός είναι εύκολο να βρεθεί: Κάποιος νεολαίος που είχε γιαγιά Επονίτισσα με καλή φωνή σίγουρα θα υπάρχει -εξάλλου στο χώρο του άσματος όλοι είναι προοδευτικοί: Κανείς τους δεν νοιάζεται για τα λεφτά και τη δόξα παρά μόνο για τον άνθρωπο. Κανείς τους δεν κρύβει χρήματα από την εφορία ούτε συναλλάσσεται μέσω Βουλγαρίας. Τώρα γιατί δεν πήγαν ακόμη να τραγουδήσουν υπέρ των αγροτών, όπως έκαναν με τις καθαρίστριες, είναι άλλο θέμα.

    Σε κάθε περίπτωση πιθανός τίτλος τραγουδιού μας στη Γιουροβίζιον είναι «Hot spot στο Γράμμο-Βίτσι». Για να σεβόμαστε λίγο και την παράδοση.