Η αλεπού και ο πίθηκος προχωρούσαν στον
ίδιο δρόμο και μάλωναν, για το ποιος έχει ευγενικότερη καταγωγή. Ο καθένας
αράδιαζε τους πολυάριθμους τίτλους του, και όταν έφτασαν σε ένα ορισμένο σημείο
του δρόμου, ο πίθηκος έριξε μια ματιά
ολόγυρα και άφησε ένα βαθύ αναστεναγμό.
Η αλεπού τον ρώτησε γιατί αναστενάζει, και
ο πίθηκος, δείχνοντας τους τάφους που απλωνόταν γύρω τους, είπε
‘’Πώς είναι δυνατό να
μην βάλω τα κλάματα βλέποντας τους τάφους των προγόνων μου, είτε πρόκειται για
δούλους, είτε για απελεύθερους?’’
Και τότε η αλεπού του απήντησε
‘’Βέβαια, βέβαια !
Έχεις δίκο. Μπορείς να λές όσα ψέματα θέλεις, μια και κανένας από αυτούς δεν
πρόκειται να σηκωθεί και να σε διαψεύσει.’’
***************************************************************
Ἀλώπηξ καὶ πίθηκος περὶ εὐγενείας ἐρίζοντες
Ἀλώπηξ
καὶ πίθηκος ἐν ταὐτῷ ὁδοιποροῦντες περὶ εὐγενείας ἤριζον. Πολλὰ δὲ ἑκατέρου
διεξιόντος, ἐπειδὴ ἐγένοντο κατά τινα τόπον, ἐνταῦθα ἀποβλέψας ἀνεστέναξεν ὁ
πίθηκος. Τῆς δὲ ἀλώπεκος ἐρομένης τὴν αἰτίαν, ὁ πίθηκος ἐπιδείξας αὐτῇ τὰ
μνήματα, εἶπεν· "Ἀλλ' οὐ μέλλω κλάειν, ὁρῶν τὰς στήλας τῶν πατρικῶν μου ἀπελευθέρων
καὶ δούλων;" Κἀκείνη πρὸς αὐτὸν ἔφη· "Ἀλλὰ ψεύδου ὅσα βούλει· οὐδεὶς
γὰρ τούτω ν ἀναστὰς ἐλέγξει σε."
ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…..
Οὕτω καὶ
τῶν ἀνθρώπων οἱ ψευδολόγοι τότε μάλιστα καταλαζονεύονται, ὅταν τοὺς ἐλέγχοντας
μὴ ἔχωσιν.
