Μια αλεπού, έτρεχε να ξεφύγει από τους
κυνηγούς. Όταν στο δρόμο της συνάντησε ένα ξυλοκόπο, τον παρακάλεσε να την
κρύψει. Ο ξυλοκόπος, της είπε να χωθεί στην καλύβα του και να κρυφτεί.
Λίγο αργότερα, οι κυνηγοί έφτασαν μπροστά
στην καλύβα και ρώτησαν τον ξυλοκόπο μήπως είδε μια αλεπού να τρέχει, και
εκείνος με δυνατή φωνή τους είπε πως δεν είδε τίποτα. Την ίδια στιγμή όμως, με
το χέρι τους έκανε νόημα δείχνοντας την κρυψώνα της αλεπούς.
Οι κυνηγοί πίστεψαν τα λόγια του και δεν
πρόσεξαν τις χειρονομίες. Όταν η αλεπού τους είδε να απομακρύνονται, βγήκε από
την καλύβα και πήρε δρόμο, χωρίς να πεί λέξη. Τότε ο ξυλοκόπος έβαλα τις φωνές
και την κατηγόρησε πως ενώ της είχε σώσει τη ζωή, εκείνη έφυγε, χωρίς να του
πεί ούτε ένα ευχαριστώ.
Τότε η αλεπού απάντησε.
‘’Θα σε ευχαριστούσα οπωσδήποτε, αν οι κινήσεις των χεριών
σου ήταν όμοιες με τα λόγια σου’’
***************************
Ἀλώπηξ
καὶ δρυτόμος
Ἀλώπηξ κυνηγοὺς φεύγουσα, ὡς ἐθεάσατό τινα
δρυτόμον, τοῦτον ἱκέτευσε κατακρύψαι αὐτήν. Ὁ δὲ αὐτῇ παρῄνεσεν εἰς τὴν ἑαυτοῦ
καλύβην εἰσελθοῦσαν κρυβῆναι.
Μετ' οὐ πολὺ δὲ παραγενομένων τῶν κυνηγῶν καὶ τοῦ δρυτόμου πυνθανομένων εἰ τεθέαται ἀλώπεκα τῇδε παριοῦσαν, ἐκεῖνος τῇ μὲν φωνῇ ἠρνεῖτο ἑωρακέναι, τῇ δὲ χειρὶ νεύων ἐσήμαινεν ὅπου κατεκρύπτετο.
Τῶν δὲ οὐχ οἷς ἔνευε προσσχόντων, οἷς δὲ ἔλεγε πιστευσάντων, ἡ ἀλώπηξ ἰδοῦσα αὐτοὺς ἀπαλλαγέντας ἐξελθοῦσα ἀπροσφωνητὶ ἐπορεύετο.
Μεμφομένου δὲ αὐτὴν τοῦ δρυτόμου, εἴγε διασωθεῖσα ὑπ' αὐτοῦ, ἀλλ' οὐδὲ διὰ φωνῆς αὐτῷ ἐμαρτύρησεν, ἔφη·
"Ἀλλ' ἔγωγε ηὐχαρίστησα ἄν σοι, εἰ τοῖς λόγοις ὅμοια τὰ ἔργα τῆς χειρὸς καὶ τοὺς τρόπους εἶχες."
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Τούτῳ τῷ
λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις πρὸς ἐκείνους τοὺς ἀνθρώπους τοὺς χρηστὰ μὲν σαφῶς ἐπαγγελλομένους,
δι' ἔργων δὲ φαῦλα δρῶντας.
