Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α. Επίτιμος
Διοικητής της Σ.Σ.Ε.
Ακούγονται πολλά για τον τρόπο που
ψηφίζει ο Ελληνικός Λαός, άλλοι λένε· «ο Λαός με την ψήφο του θα δώσει λύσεις», άλλοι λένε· «τέτοιος λαός τέτοιοι Ηγέτες του αρμόζουν», άλλοι πάλι λένε· «ο Λαός ψήφισε ιδεολογικά ή συμφεροντολογικά». Ίσως υπάρχουν και
άλλες εκτιμήσεις που χαρακτηρίζουν τον τρόπο που ψηφίζει ο Ελληνικός Λαός, στην προκειμένη περίπτωση η
γνώμη μου είναι ότι ο Ελληνικός λαός δεν ψήφισε «ιδεολογικά»
αλλά ψήφισε «ρεαλιστικά» και
ερμηνεύοντας ορθά την αρχαία ρήση «μεταξύ
χειρίστων το μη χείρον βέλτιστον», εψήφισε τον συνδυασμό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Το σκεπτικό και οι δικαιολογητικές
σκέψεις για την ως άνω εκτίμηση είναι:
ΠΡΩΤΟΝ:
Ο κ. Αλέξης Τσίπρας είναι ένας χαρισματικός
Πολιτικής Ηγέτης, ο οποίος έχει την ικανότητα να εφελκύει και να ενθουσιάζει τα
πλήθη, είναι δηλαδή μια δεύτερη έκδοση, του πάλαι ποτέ
χαρισματικού και μάλιστα βελτιωμένη και επαυξημένη. Αυτό απεδείχθη
από τις εκλογές αυτές, ότι ο όγκος των ψηφοφόρων του δεν είναι ούτε
κομμουνιστές, ούτε ιδεολόγοι αριστεροί, αλλά είναι ο όγκος των Ελλήνων
ψηφοφόρων όλων των ιδεολογιών, οι οποίοι κάποτε ψήφιζαν τον πρώην χαρισματικό
άλλου κόμματος και τώρα σταθερά μετακόμισαν στο ΣΥΡΙΖΑ. Μάταια
και με φιλότιμες προσπάθειες, επιχείρησε η νέα πρόεδρος να τους επαναφέρει,
όπως χαρακτηριστικά επαναλάμβανε στο σπίτι τους, δεν κατέστη όμως δυνατόν,
διότι το κόμμα που έπεσε πλέον σε ποσοστά
θλίψης, το βαρύνουν πολλές αμαρτίες.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ:
Άλλο χαρακτηριστικό συμπέρασμα που εξήχθη είναι ότι, οι Έλληνες Κομμουνιστές και ακόμη κάποιοι αριστεροί ιδεολόγοι, που
εκτιμούν ότι είναι καλύτερα για την Ελλάδα να μεταπέσουμε στην δραχμή και να
απομακρυνθούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι μια μικρή
μειοψηφία, έναντι της μεγάλης πλειοψηφίας του Ελληνικού
λαού που επιθυμεί, ο όποιος αγώνας και αν δοθεί των Ελληνικών
Κυβερνήσεων να είναι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το συμφέρον της
Ελλάδας και για το καλό ασφαλώς του Ελληνικού Λαού.
ΤΡΙΤΟΝ:
Εις ότι αφορά την Νέα Δημοκρατία, επίσης ένας όχι
ευκαταφρόνητος αριθμός ψηφοφόρων, που ψήφιζαν χρόνια αυτήν, ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, γοητευμένοι από την προσωπικότητα του νεαρού Πολιτικού
Ηγέτη. Παρ’ όλα τα ανέφικτα που υπεσχέθη και παρ’ όλο το πρόγραμμά του, σ’ ότι
αφορά την Παιδεία, το Μεταναστευτικό,
τα Εθνικά μας θέματα, την σχέση με την επίσημη θρησκεία μας, που
διαφωνούν ριζικά, αλλά αποφάσισαν όπως λένε, να δώσουν άλλη μια ευκαιρία, στον
νεαρό αυτό πολιτικό Ηγέτη, που είναι όπως λένε και το χαϊδεμένο
παιδί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την ελπίδα ότι θα παραδειγματιστεί
από τα λάθη του και ότι υπάρχει το καθαρό Εθνικό Κόμμα των ΑΝΕΛ που τον
στηρίζει, στο οποίο ελπίζει ο εν λόγω ψηφοφόρος, δεν θα επιτρέψει ουδεμία
παρέκκλιση από τα Εθνικά κυρίως θέματά μας. Και! ότι πιστεύει αυτά τα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να περιορίσουν την
φοροδιαφυγή και να καταδικάσουν τους λωποδύτες του Κρατικού Κορβανά των
περασμένων δεκαετιών.
ΤΕΤΑΡΤΟΝ:
Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επειδή λεν τα δύσκολα είναι
μπροστά, ελπίζουν σε μια σταθερή Κυβέρνηση, που δεν θα έχει τα μύρια προβλήματα
των προηγούμενων Κυβερνήσεων. Τα οποία δημιουργούσε η τότε αντιπολίτευση και
όχι μόνο, απεργίες, πορείες, συγκρούσεις με την αστυνομία, καταστροφές Κρατικών
και ιδιωτικών περιουσιών, πυρκαγιές, καταλήψεις κ.λπ. και έτσι ανεμπόδιστα η
παρούσα Κυβέρνηση ελπίζει και με την θετική βοήθεια της σημερινής αντιπολίτευσης
στην Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας, θα μπορέσει να ορθοποδήσει και πάλι όπως
κάποτε το Ελληνικό μας Κράτος.
Τελειώνοντας το σχόλιό μου, με την
ευκαιρία των πρόσφατων εκλογών, πρέπει όλοι οι χώροι που ασχολούνται με τον
παράγοντα Άνθρωπο και
ιδίως με την νεολαία, κατά την γνώμη μου, θα πρέπει να προσπαθήσουν ν’
αναπτύξουν τον πατριωτισμό των Ελλήνων,
που ήταν και είναι το βασικό στοιχείο εκείνο που κράτησε τον Ελληνισμό όρθιο,
στην δύσκολη ιστορική πορεία του.
Επειδή ο τρόπος χρησιμοποιήσεως του
χρόνου της ζωής μας καθορίζει την θέση μας στην αιωνιότητα, γι’ αυτό θα πρέπει
ο Πατριωτισμός να είναι στο μεδούλι του
Έλληνα Ζορμπά.
Διότι: ο Πατριωτισμός είναι ενωτικός και υψηλής ηθικής ενατενήσεως
ιδεολογία. Είναι ανιδιοτελής και κινείται πέρα από τα όρια κάθε ωφελιμιστικής
φιλοσοφίας. Πρέπει δε μέσω της Οικογένειας και της Παιδείας, να εμφυτευθεί μέσα
και στους σημερινούς νέους. Ο Πατριωτισμός
κείται πέραν κάθε συνδικαλισμού, κομματισμού και πολιτικής θεωρίας, είναι μια
διαχρονικώς άφθαρτος υποχρέωση του Πολίτη μιας χώρας, ν’ αγαπά και να
θυσιάζεται για την Πατρίδα του. Σήμερα! για άλλη μια φορά, οι νέοι της Ελλάδος
είναι ιστορική ανάγκη και πρέπει, να κρατούν υψηλά τον Πυρσόν του Πατριωτισμού και της Αυτοθυσίας. Ίδωμεν.
«Τα Έθνη δεν φονεύονται, ούτε από την πείνα, ούτε με τις
χρεοκοπίες, φονεύονται μόνο με τις ιδέες».
(ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Χρυσή διαθήκη, σελ. 152)
