Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α. Επίτιμος
Δκτής της Σ.Σ.Ε
Διάβασα σε μεγάλης κυκλοφορίας
εφημερίδα της 2 Αυγ. 2015 το άρθρο Αξιότιμου δημοσιογράφου, ο οποίος στην
προσπάθειά του να μεμφθεί τον κ. Τσίπρα,
για τις αντιδημοκρατικές του αντιλήψεις, εάν κατάλαβα καλά, είπε: «…Σύμφωνα με τον κ. Αλέξη Τσίπρα η
αντιδημοκρατική εκτροπή που συνιστούσε το μυστικό – ακόμη και για το
κοινοβούλιο – σχέδιο
«Κόκκινη Προβιά» ήταν απολύτως δικαιολογημένη».
Σε άλλο σημείο του δημοσιεύματός του, ο Αξιότιμος αρθρογράφος γράφει: «…Αντιθέτως στην ανάπηρη μετεμφυλιακή
Δημοκρατία της Ελλάδας ποτέ κανείς δεν έμαθε για την Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά, ένα νατοϊκό σχέδιο που προέβλεπε
ανταρτοπόλεμο σε περίπτωση κομμουνιστικής εισβολής στην Ελλάδα…».
Στο σχόλιό μου της παρούσης δεν θ’
ασχοληθώ με τον παραλληλισμό που αναφέρει ο αρθρογράφος, σχετικά με την
συμπεριφορά του κ. Αλέξη Τσίπρα ως
Πρωθυπουργού, αλλά θα ήθελα ν’ αναφερθώ στην «Κόκκινη Προβιά», η οποία και
στο παρελθόν απασχόλησε τα ΜΜΕ και μάλιστα για μέρες ήταν και θέμα κομματικής
εκμετάλλευσης Κυβέρνησης και αντιπολίτευσης κατά το δοκούν και συμφέρον.
Κάποτε όμως πρέπει τα πράγματα να
λέγονται με τ’ όνομά τους και να πρυτανεύει η Αλήθεια.
Θα ήθελα λοιπόν να ενημερώσω τον
εξαίρετο αρθρογράφο από πάσης πλευράς, σχετικά με το θέμα αυτό και τους
αναγνώστες, εκ της προσωπικής μου Εμπειρίας. Διότι! την περίοδο εκείνη και για
μερικά χρόνια υπηρέτησα στα τμήματα εκείνα, που υλοποιούσαν τις αποστολές του Σχεδίου Ανορθόδοξου Πολέμου (ανταρτοπόλεμος).
Το Σχέδιο
αυτό από εξωστρατιωτικές και εξωκυβερνητικές δυνάμεις ονομάστηκε αργότερα, δια
λόγους καθαρά προπαγάνδας «Κόκκινη Προβιά». Δυστυχώς και αυτό είναι έργο της αριστερής διανόησης.
Στο δημοσίευμα του αξιότιμου
αρθρογράφου θα σταθώ σε δύο μόνο σημεία που έχουν σχέση απόλυτα μόνο με την
Αλήθεια «…ποτέ κανείς δεν
έμαθε για την Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά, ένα Νατοϊκό Σχέδιο…» και
δεύτερον, «…Ανάπηρη
μετεμφυλιακή Δημοκρατία της Ελλάδος…».
ΠΡΩΤΟΝ: Μετά το 1950 υπήρχε, ως γνωστόν, μεγάλος κίνδυνος για την
χώρα μας, από τα όμορα τότε Κομμουνιστικά κράτη, έτσι τουλάχιστον εφαίνετο,
διότι η τότε Σοβιετική Ένωση δεν
ικανοποιήθηκε, με την μοιρασιά της Γιάλτας.
Για τον λόγο αυτό, η τότε επίσημη Δημοκρατική
Κυβέρνηση και όχι το ΝΑΤΟ,
επιθυμούσε να προβλεφθεί στις αποστολές των Ενόπλων
Δυνάμεων, μεταξύ των άλλων βασικών Σχεδίων
επιχειρήσεων και ένα Σχέδιο, που στην περίπτωση καταλήψεως της Μακεδονίας και όχι μόνο, την ανάπτυξη στις
καταληφθείσες από τον εχθρό περιοχές του Ελληνικού Εδάφους, Αντάρτικων Τμημάτων Ανορθοδόξου
Πολέμου (ανταρτοπόλεμος), υπό ενιαία Διοίκηση και με ευθύνη της Κυβερνήσεως της Χώρας.
Αυτή η απόφαση ελήφθη από την τότε Κυβέρνηση και από ότι δύναμαι να γνωρίζω,
για να μην ξαναπαρατηρηθεί το τραγικό φαινόμενο της Κατοχής, όπου σε μερικές περιπτώσεις λόγω διαφορετικών
αντιλήψεων, οι αντάρτικες Ελληνικές δυνάμεις, αντί να προσβάλλουν τον Στρατό Κατοχής, αλληλοσπαράσσοντο μεταξύ των.
Μάλιστα στην οργάνωση των Αντάρτικων αυτών τμημάτων, προβλέπανε ο Αξιωματικός που έχει χρεωθεί την περιοχή δράσης
του (ορεινό
Συγκρότημα) να είναι
αναμφισβήτητα ο
Διοικητής (Καπετάνιος) του Τμήματος, έστω και εάν
προσέρχονταν στο αντάρτικο αυτό συγκρότημα, μεταξύ των Ελλήνων πολιτών και
αξιωματικοί, αρχαιότεροι και ανώτεροι σε βαθμό από τον Διοικητή του
Συγκροτήματος.
Η ονομασία του σχεδίου Ανορθοδόξου
πολέμου σε «Κόκκινη
Προβιά» είναι κατά την γνώμη μου, αδόκιμος όρος και εκ του πονηρού
εμπνευσμένος από την αριστερή διανόηση γι’ αυτό και γίνεται κάθε λίγο και πολύς
λόγος.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Ένα άλλο που θα ήθελα να επισημάνω και που αναφέρεται στο
Δημοσίευμα είναι ο «Εμφύλιος Πόλεμος»
ή κατ’ άλλους «Συμμοριτοπόλεμος».
Και! τα δύο καθιερωμένα επισήμως κάποτε, δυστυχώς για την θλιβερή και τραγική
εκείνη περίοδο, είναι όροι αδόκιμοι και δεν
κυριολεκτούν, για τον αγώνα εκείνο του Ελληνικού
Στρατού εναντίον των τότε Στασιαστών
ξενοκίνητων Κομμουνιστών της χώρας μας.
Για όσους δεν γνωρίζουν ο όρος «Πόλεμος» κυριολεκτείται μόνο επί διαμάχης μεταξύ ξένων και
ποτέ μεταξύ ομοφύλων λαών. Η διαμάχη μεταξύ ομοφύλων λαών λέγεται «Στάσις». Είναι σαφέστατος
ο ΠΛΑΤΩΝ στον ορισμό του όρου στο έργο
του (Πολιτεία,
470Β) «… λέγω δε τα
δύο, το μεν οικείον και ξυγγενές, το δε αλλότριον και ονθείον, επί μεν ουν την
του οικείου έχθραν Στάσις κέκληται, επί δε του αλλοτρίου Πόλεμος…».
Τ’ αναφέρω αυτά, επειδή από ορισμένους κύκλους, γίνεται τα τελευταία χρόνια
προσπάθεια, ως δήθεν ιστορική αλήθεια, ωραιοποιήσεως των ξενοκίνητων αυτών Κομμουνιστών Στασιαστών, με την
μετονομασία των σε «Δημοκρατικό Στρατό»
και τον Ελληνικό Στρατό, υπακούων τότε
στις διαταγές της Ελευθέρας και Δημοκρατικά εκλεγμένης Ελληνικής Κυβέρνησης, υπό τον αείμνηστον αρχηγό του Κόμματος
των Φιλελευθέρων Θεμιστοκλή Σοφούλη, σε
«Κυβερνητικό Στρατό», για φθηνή προπαγάνδα μεταξύ
ανοήτων και αμετανοήτων.
ΤΡΙΤΟΝ: Το τρίτο και
τελευταίο σημείο που θα ήθελα να επισημάνω στην παρούσα κατάθεση σκέψεων είναι
ότι, κατά την γνώμη μου είναι άδικο και αναληθές να ονομάζεται η τότε Δημοκρατική Ελληνική Κυβέρνηση μετά το 1950 ως «…Ανάπηρη μετεμφυλιακή Δημοκρατία της Ελλάδος, που ποτέ κανείς δεν
έμαθε για την Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά…».
Η «Κόκκινη Προβιά» δεν ήταν Επιχείρηση, αλλά σχέδιο,
δευτερεύον εν σχέσει με τα κύρια Πολεμικά Σχέδια Γ.Ε.Σ.Α., ΑΛΦΑ, «Ε»
κ.λπ., τα οποία εσχεδιάζοντο από τα εξουσιοδοτημένα επιτελεία των Ενόπλων Δυνάμεων και παρουσιάζοντο
ολοκληρωμένα στην πολιτική Ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και ασφαλώς δεν ήταν γνωστά στα ΜΜΕ, όπως συμβαίνει
και σήμερα.
Είναι άδικο και απαράδεκτο να
χαρακτηρίζεται ως «…Ανάπηρη
μεταμφυλιακή Δημοκρατία… από
ανθρώπους που ούτε καν είχαν γεννηθεί την περίοδο εκείνη. Η Ελληνική Δημοκρατία λειτουργούσε πολύ
καλύτερα απ’ ότι σήμερα, διότι δημοκρατία
σημαίνει εφαρμογή των Νόμων και Δημοκρατία χωρίς εφαρμογή των Νόμων της, είναι
χειρότερη από την τυραννία.
Στην περίοδο εκείνη παρ’ όλο ότι η
Ελλάδα ως μοναδική χώρα στην Ευρώπη εξήλθε μετά τον Β! Π.Π. και την Κατοχή
και από ένα πολύ πιο καταστρεπτικό αδελφοκτόνο πόλεμο, με τις Κυβερνήσεις
εκείνες, όχι μόνο κρατήθηκε η χώρα στα πόδια της, αλλά υπήρξε και μια
καταπληκτική ανάπτυξη και πρόοδο στην χώρα μας, βέβαια και με την αξιοποίηση
κάθε βοήθειας από το Αμερικανικό Κράτος.
Ενώ η σημερινή Δημοκρατία, με τους σημερινούς ολίγιστους Πολιτικούς,
όχι βέβαια όλους, θυμίζει σε κάθε σκεπτόμενο Έλληνα, την ρήση του ΙΣΟΚΡΑΤΗ (436 π.Χ.-338 π.Χ.) στον Αρεοπαγίτικο Λόγο: «Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι
κατεχράσθη το δικαίωμα της Ελευθερίας και της Ισότητας, διότι έμαθε στους
Πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την
αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία».
Αυτά τα ολίγα για την αποκατάσταση,
επιτέλους, της Αλήθειας.
