Θα είναι άραγε ο Βασιλόπουλος, η μόνη αλυσίδα λιανικής
που θα πιέσει τους προμηθευτές της για άμεσα ή έμμεσα «κουρέματα» των απαιτήσεών τους, προκειμένου
να μειώσει τις τιμές στο ράφι και να αντιμετωπίσει το εγχείρημα του Μαρινόπουλου να ανακτήσει
τα χαμένα του μερίδια στην αγορά;
Κύκλοι της αγοράς εκτιμούν πως όχι.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Τα προβλήματα του Μαρινόπουλου
είχαν ως αποτέλεσμα οι πελάτες του να κατευθυνθούν στον ανταγωνισμό και έτσι οι
υπόλοιπες αλυσίδες να διευρύνουν μερίδια και τζίρους.
Αυτούς τους επιπλέον τζίρους λοιπόν, ο
ανταγωνισμός δεν θέλει να τους χάσει τώρα που ο Μαρινόπουλος επιχειρεί (μέσω Σκλαβενίτη)
να σταθεί στα πόδια του και για τον λόγο αυτό επιδιώκει να προχωρήσει σε μειώσεις
τιμών, αλλά με... λεφτά τρίτων.
Μνημόσυνο
με ξένα κόλλυβα δηλαδή!
Το επιχείρημα είναι απλό: Αφού εσείς οι προμηθευτές κάνατε κούρεμα 50% στον Μαρινόπουλο, γιατί να μην κάνετε περίπου το ίδιο και σε μένα, έτσι ώστε η
αγορά και ο ανταγωνισμός να λειτουργήσουν με ίδιους όρους;
Απέναντι ωστόσο στο προαναφερόμενο
επιχείρημα, εγείρονται εύκολα δύο βάσιμες αντιρρήσεις.
Πρώτον,
ότι οι προμηθευτές δεν προσήλθαν εκουσίως να κουρέψουν το 50% των απαιτήσεών
τους από τον Μαρινόπουλο,
αλλά αντίθετα υποχρεώθηκαν από τον νόμο
και την αδήριτη ανάγκη που είχαν να εισπράξουν το υπόλοιπο μισό του ποσού και
δεύτερον,
ότι αν σε μια οικονομία, όπου οι περισσότεροι προμηθευτές (βλέπε βιομηχανίες) βρίσκονται
ήδη μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας λόγω της οικονομικής κρίσης, αντιμετωπίσουν
πέρα από το «χαράτσι»
του 50% από τον Μαρινόπουλο
και ένα επιπλέον αντίστοιχο «τσεκούρωμα»
από τον Βασιλόπουλο, τότε
θα μιλάμε για οριακές επιχειρήσεις που είδαν τους δύο μεγαλύτερους πελάτες τους
να τους... κουρεύουν με την ψιλή μηχανή!
Και επειδή οι εντονότερες πιέσεις θα
ασκηθούν στους πλέον «αδύναμους
κρίκους», αναμένεται να δούμε πλήθος επιχειρήσεων να απειλείται με
λουκέτο τους επόμενους 12-24 μήνες!
Επίσης, όλοι αντιλαμβάνονται πως οι όποιες
μειώσεις τιμών δεν θα είναι πρόσκαιρες, αλλά θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα, με ό,τι
αυτό μπορεί να σημαίνει για τη βιωσιμότητα των ελληνικών βιομηχανιών.
«Όταν χορεύουν
τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια», δήλωσε στο Euro2day.gr
παράγοντας της αγοράς, υποστηρίζοντας πως αν τελικά συνεχιστούν οι πιέσεις των
«μεγάλων», τότε θα ψάχνουμε με το κιάλι τους παραγωγούς και αυτό δεν θα είναι
προς όφελος κανενός.
