Οι αρχαίοι πολλές φορές χρησιμοποιούσαν στο κυνήγι ήμερα ζώα για να
προσελκύσουν άγρια. Για παράδειγμα, έδεναν μιά ήμερη αγελάδα για να
προσελκύσουν άγριους ταύρους.
Ένας κυνηγός πουλιών αφού άπλωσε τα δίχτυα του, έδεσε εκεί, για
προσέλκυση, ήμερα περιστέρια. Έτσι ήρθαν εκεί άγρια περιστέρια και πιάστηκαν
στα δίχτυα του κυνηγού.
Τότε τα άγρια περιστέρια κατηγόρησαν τα ήμερα για προδοσία:
«Ενώ
είμαστε και εμείς και εσείς απο το ίδιο γένος, γίνατε αιτία να μας πιάσει ο
κυνηγός».
«Δέν
φταίμε εμείς», απάντησαν τα ήμερα, «ο
κυνηγός μας έδεσε εδώ».
«Ναί, αλλα
τουλάχιστον να μας ειδοποιούσατε με τη φωνή σας οτι υπάρχει παγίδα».
«Ά, εμείς υπηρετούμε το αφεντικό μας. Δέν μπορούμε να
παραβούμε το καθήκον μας για χάρη φιλίας ή συγγένειας»...
Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Ὀρνιθοθήρας καὶ ἄγριαι καὶ
ἥμεραι περιστεραί
Ὀρνιθοθήρας πετάσας τὰ λῖνα ἐκ τῶν ἡμέρων
περιστερῶν προσέδησεν· εἶτα ἀποστὰς αὐτὸς πόῤῥωθεν ἀπεκαραδόκει τὸ μέλλον.
Ἀγρίων δὲ ταύταις προσελθουσῶν καὶ τοῖς βρόχοις ἐμπλακεισῶν, προσδραμὼν
συλλαμβάνειν αὐτὰς ἐπειρᾶτο.
Τῶν δὲ αἰτιωμένων τὰς ἡμέρους, εἴγε ὁμόφυλοι
οὖσαι αὐταῖς τὸν δόλον οὐ προεμήνυσαν, ἐκεῖναι ὑποτυχοῦσαι ἔφασαν·
«Ἀλλ᾿ ἡμῖν γε ἄμεινον
δεσπότας φυλάττεσθαι ἢ τῇ ἡμετέρᾳ συγγενείᾳ χαρίζεσθαι»...
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Οὕτω καὶ τῶν οἰκετῶν
οὐ μεμπτέοι εἰσὶν ὅσοι δι᾿ ἀγάπην τῶν οἰκείων δεσποτῶν παραπίπτουσι τῆς τῶν οἰκείων
συγγενῶν φιλίας.
