Ένας γάιδαρος μαζί με τον ονηλάτη (οδηγό) του, βάδιζαν σε έναν φαρδύ δρόμο. Σε
ένα σημείο ο γάιδαρος ξεστράτισε και άρχισε να κατρακυλάει σε έναν γκρεμό.
Ο
ονηλάτης τον άρπαξε απο την ουρά και τον τραβούσε κατα την ανηφόρα να τον
γλυτώσει, λέγοντας;
«Κακομοίρη,
τί κατηφόρα είναι αυτή που πήρες; θα κατρακυλήσεις θα τσακιστείς στο γκρεμό!
Στύλωσε τα πόδια σου, σταμάτα την κατρακύλα!»
Έτσι του έλεγε και τον τραβούσε απο την ουρά, αλλα ο γάιδαρος δέν σταματούσε
τη φόρα του. Ήταν σάν μιά διελκυστίνδα που συναγωνίζονταν οι δυό, ποιός θα
τραβήξει τον άλλο προς το μέρος του.
Ώσπου ο ονηλάτης δέν άντεχε άλλο να τραβάει απο την ουρά, τα χέρια του
εξαντλήθηκαν, και τον άφησε να κατρακυλήσει λέγοντας:
«Με νίκησες!
εντάξει, νίκα, αλλα είναι για το κακό σου!».
Κ
ο γάιδαρος κατρακύλησε στο γρεμό και τσακίστηκε.
Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Ὄνος καὶ ὀνηλάτης
Ὄνος πλατείας ὁδοῦ ἐκτραπεὶς ἐπὶ κρημνὸν ἐφέρετο.
Τοῦ δὲ ὀνηλάτου ἐπιβοῶντος·
«Ἄθλιε,
ποῦ φέρει;» καὶ τῆς οὐρᾶς ἐπιλαβομένου
καὶ ἕλκοντος πρὸς ἑαυτόν, τῆς εἰς τὰ πρόσω φορᾶς ὁ ὄνος οὐχ ἵστατο.
Ὁ δὲ ἔτι μᾶλλον ὠθήσας αὐτὸν ἔφη·
«Ὕπαγε,
νίκα τὴν κακὴν νίκην ἐν τῷ ἀναθέματι»..
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Ὅτι τοὺς ἀπολλυμένους
οἰκείᾳ ἀφροσύνῃ ὁ μῦθος ἐλέγχει..
