Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Πόσο όμορφα νιώθω όταν σε σκέφτομαι
Στο πάθος της ακριβής ελπίδας στέκομαι
Αντέχω ακόμη και σε μυστική αγρυπνία
Τρελή η λαχτάρα μου, όμορφη αγωνία.
Πόσο όμορφα καθοδηγείται η θύμηση μου
Σ΄ ανταμώνω με την δυνατή παρόρμηση μου
Στη σιωπή του χρόνου, κοντά μου έρχεσαι
όταν στης μνήμης μου τα δίχτυα μπλέκεσαι.
Πόσο μου λείπεις, περιμένω τον ερχομό σου
Σαν θείο δώρο που μοιάζει με πανηγύρι
Το χαρμόσυνο μήνυμα ο γυρισμό σου
Αγγίζει τις αισθήσεις μου των ανθών η γύρι.
Η σκέψη μου μετρά και ονειρεύεται
Τον χρόνο που νιώθει, όταν σε σκέφτεται
Έτσι φαίνεται θα ζω, κρυφή μου προσμονή
Άσε με ν΄ αγαπώ, στην πένθιμη αναμονή.
Ναι έτσι θα ζω, με τους στίχους θα ξεγελιέμαι
Ψαλμωδώ με την άρπα και παρηγοργιέμαι
Ολομόναχος στη πλάση και πληγωμένος
Των ονείρων εραστής λησμονημένος .
