Πανηγυρικός Λόγος του Ταξχου ε.α Αργυρίου
Ανδριώτη Μέλους Παραρτήματος ΕΑΑΣ Ξάνθης
21η Νοεμβρίου σήμερα, Ημέρα που η Χριστιανοσύνη,
γιορτάζει τα Εισόδια της Θεοτόκου. Την είσοδο της 3χρονης τότε Μαρίας στον Ιερό
Ναό και την αφιέρωση της από τους γηραιούς γονείς της, τον Ιωακείμ και την
Άννα, στο Θεό.
Αυτήν την ημέρα η Πολιτεία καθόρισε να
εορτάζεται ως ημέρα των ΕΔ και από φέτος και ως ημέρα του Βετεράνου Αποστράτου.
Και δεν είναι τυχαίο γιατί όπως η Παναγία μας αφιερώθηκε στο Θεό έτσι και οι
ΕΔ από της ιδρύσεως τους μέχρι και
σήμερα είναι αφιερωμένες στην Πατρίδα μας, με μοναδικό σκοπό τους τη διαφύλαξη
της Εθνικής μας ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Χώρας μας. Και
τιμά με κάθε επισημότητα τις ΕΔ αναγνωρίζοντας τη διαχρονική και αδιάκοπη
προσφορά τους στο Έθνος μας. Τιμούμε σήμερα όλους εκείνους, που με το αίμα τους
και την αγάπη προς την πατρίδα, εξασφάλισαν την ελευθερία και την ανεξαρτησία
μας. Τιμούμε σήμερα όλους εκείνους, που με τους αγώνες τους έγραψαν χρυσές
σελίδες δόξας στη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας μας
Σήμερα, γιορτάζει η Ορθοδοξία μας.
Σήμερα γιορτάζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις
της Χώρας. Στη μακρά και πολυτάραχη ιστορία του Ελληνισμού, το έθνος και η
ελευθερία του, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη θρησκεία.
Σήμερα είναι αναπόφευκτη η αναδρομή στην
ιστορία μας, γιατί «όποιος λαός ξεχνά την ιστορία του τη βρίσκει μπροστά
του». Και η δική μας ιστορία μας διδάσκει ότι, η πολεμική αρετή των Ελλήνων
είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη του Έθνους μας. Η αναφορά στους αγώνες της
σύγχρονης ιστορίας του Ελληνισμού είναι αρκετή
να αναδείξει την έκφραση της κύριας αποστολής των ΕΔ :
Η παλιγγενεσία του 1821
Μακεδονικός Αγώνας
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
ΟΙ Βαλκανικοί Πόλεμοι
Μικρασιατική Εκστρατεία
Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Το Έπος του 40
Αγώνες στην Κύπρο μας
Πάντα εφαρμόζοντας την κληροδοτημένη από
τους αρχαίους προγόνους μας, ρήση,
«Αμύνεσθαι περί πάτρης». ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ. Και πολλές φορές όχι μόνο για την
πατρίδα μας, αλλά και για το καλό όλης της ανθρωπότητας. Τρανό παράδειγμα το
Έπος του 40, όπου ο Ελληνισμός πολέμησε και αμύνθηκε εναντίον του φασισμού,
εναντίον των βαρβάρων, λέγοντας ΟΧΙ στις επεκτατικές επιδιώξεις ενός άρρωστου
μυαλού, θυσιάζοντας πολύτιμο δυναμικό. Θυσίες νωπές μέχρι και σήμερα. Ακόμα το
χώμα της πατρίδας μας μυρίζει αίμα των ηρώων μας. Οι γοερές κραυγές των αγρίως
σφαγιασθέντων γυναικοπαίδων ακόμα ακούγονται. Χιλιάδες ιερά λείψανα των ηρώων μας ακόμα
βρίσκονται άθαφτα, διάσπαρτα στα πεδία των μαχών.
Θυσίες που είχαν σαν αποτέλεσμα να αλλάξουν
τη στρατηγική του πολέμου, να ανατραπούν τα σχέδια του κατακτητή και τελικά να
τον αναγκάσουν σε άτακτη υποχώρηση και ήττα, γλυτώνοντας έτσι την ανθρωπότητα.
Θυσίες που αναγνωρίστηκαν από όλους τους τότε συμμάχους μας, αλλά και από τον
ίδιο τον κατακτητή. Είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα τα λόγια των Αμερικανών, των
Γάλλων, των Άγγλων για τον ηρωισμό των Ελλήνων και τις αρετές τους.
Μετά από τα παραπάνω δεν μπορώ να αντισταθώ
στον πειρασμό και να μη ρωτήσω τους και σήμερα συμμάχους μας. «Κύριοι Αμερικανοί, κύριοι Άγγλοι, κύριοι Γάλλοι και
λοιποί κύριοι. Τα ξεχάσατε όλα αυτά; Ξεχάσατε επιλεκτικά την ιστορία και σήμερα
αποφεύγεται να σταθείτε στο πλευρό της Ελλάδας, στα δίκαια της απέναντι στο
σημερινό με άλλη μορφή κατακτητή, που είναι ο ίδιος κατακτητής με τότε, ο ίδιος
δυνάστης. Τι σας εμποδίζει να δείτε την αλήθεια;» Δυστυχώς όμως ποιος να
καταλάβει.
Οι νικημένοι νικητές
και τα λιοντάρια σκλάβοι
Η προσφορά όμως των ΕΔ στον Ελληνισμό δεν
εξαντλείται εδώ. Σήμερα σε καιρό ειρήνης και σε ένα οικονομικό περιβάλλον
μίζερο, οι ΕΔ είναι δίπλα στον δοκιμαζόμενο λαό μας, πάντα έτοιμες να
ανακουφίσουν τον πόνο του και να διατηρήσουν ένα περιβάλλον ασφαλείας,
σταθερότητας και ειρήνης. Η κοινωνική προσφορά των ΕΔ δεν σταματάει σ’ αυτά που
μου έρχονται στο μυαλό να απαριθμήσω στη συνέχεια. Είναι πολυποίκιλη,
πολυεπίπεδη και συνεχής. Δρουν και
σπεύδουν προς συμπαράσταση και προς όφελος των Ελλήνων, οπουδήποτε και
οποτεδήποτε.
Προσφορά στους πάσχοντες
… ΕΔ
Ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη σε απομεμακρυσμένες περιοχές και ακριτικά μικρονήσια – Διακομιδές ..
ΕΔ
Έρευνα και διάσωση ….. ΕΔ
Σεισμοί – πλημμύρες –
φυσικές καταστροφές …ΕΔ
Πρόσφυγες - Μετανάστες
- Λαθρομετανάστες …ΕΔ
Η κυριότερη όμως κοινωνική προσφορά των ΕΔ
είναι η αγωγή που παρέχει στα ελληνόπουλα που εντάσσονται σ’ αυτές για να
υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία. Όπως είναι γενικά αποδεκτό, ο Στρατός,
πέρα από οτιδήποτε άλλο είναι ένα μεγάλο σχολείο μεγάλων παιδιών. Σχολείο που
θεωρητικά και στην πράξη διδάσκει αρχές και κανόνες, αναλλοίωτες αξίες ζωής.
Φιλοπατρία, πειθαρχία, υψηλοφροσύνη,
αφοσίωση στο καθήκον, υπηρέτηση των Ιδανικών και την Πίστη, συναδελφικότητα, αλτρουισμός είναι μερικές από τις Ηθικές
αξίες με τις οποίες οπλίζει τους νέους μας.
Η περιφρούρηση της ελευθερίας της πατρίδος
μας, παραμένει και στην εποχή μας, ιδιαίτερα στην εποχή μας, ο κύριος σκοπός
των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.
Να διαφυλάξουν όχι τα σύνορα που μας
παρέδωσαν οι πρόγονοι μας, αλλά αυτά που οριοθετήθηκαν από τις διεθνείς
συνθήκες τις οποίες έχουμε υπογράψει. Γιατί εμείς τιμούμε τις υπογραφές μας.
Και ξέρετε, έχουμε και μεις καρδιά. Και
έχει και η δική μας καρδιά τα δικά της σύνορα. Και δεν είναι αυτά που
οριοθετούνται με τη πολιτική και
θρησκευτική μισαλλοδοξία, ούτε με τις γενοκτονίες των λαών. Τα σύνορα της δικής
μας καρδιάς είναι αυτά που οριοθετούνται με βάση τα ιστορικά ντοκουμέντα και την
από αρχαίων χρόνων Ελληνικότητα των τόπων. Ο ένας μου παππούς γεννήθηκε στο
Αϊβαλή και ο άλλος στη Σμύρνη. Οι γονείς
μου βρεθήκαν προσφυγόπουλα στη Χίο, όχι συνοστιζόμενοι σε κάποιες αποβάθρες της
Μικρασίας, αλλά ξεριζωμένοι και διωκόμενοι από τον βάρβαρο εχθρό. Τι να πούμε
για την Ελληνικότητα των Μικρασιατικών παραλίων; Τι να πούμε για την
Ελληνικότητα της Ανατολικής Θράκης; Μόνο ο ήχος της λέξης «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ» τα λέει όλα. Και δεν
έχουμε ξεχάσει το λαϊκό θρήνο που υπόσχεται στην Παναγιά μας ….
«Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις
Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θάναι»
Πάντοτε ΕΔ μαζί με τη θρησκεία, την Πατρίδα
και κάποιες άλλες ηθικές αξίες, όπως π.χ. ο θεσμός της οικογένειας, είναι
κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. Μιας αλυσίδας δυνατής που περικλείει τα σύνορα μας
και διαφυλάττει την Εθνική μας ανεξαρτησία, την αξιοπρέπεια και την περηφάνια
μας. Μιας αλυσίδας που έστω και έναν κρίκο αν καταφέρει κάποιος να σπάσει τότε
………. Και σήμερα πολλοί πριονίζουν τους κρίκους της Αλυσίδας αυτής με σκοπό να
την σπάσουν. Και είναι πάλι οι ΕΔ που καλούνται να διατηρήσουν ακέραια και
δυνατή την αλυσίδα.
Σεβασμιότατε, επιτρέψτε μου να κλείσω, με
μία υπόσχεση προς τις ΕΔ, μια παράκληση προς τους κυβερνώντες και μία ερώτηση
προς τα στρατευμένα μας αδέλφια
Η υπόσχεση προς τις ΕΔ. Στρατευμένα αδέλφια
μας, θα είμαστε κοντά σας. Αρωγοί στην ιερή προσπάθεια σας. Με έργα, όχι με
λόγια. Και αν κάποτε χρειασθεί θα στρατευθούμε μαζί σας για να αντιμετωπίσουμε
όποιον θρασύ και καόβουλο επιβουλεύεται τα ιερά εδάφη μας.
Η παράκληση προς τους κυβερνώντες,
σημερινούς και μελλοντικούς, όλων των παρατάξεων
Σας παρακαλούμε, κρατήστε δυνατή την
αλυσίδα, προσέξτε τους κρίκους της και ειδικά τις ΕΔ γιατί είναι αυτές που
συντελούν στη συντήρηση των υπολοίπων κρίκων.
Ας γίνουν οι ΕΔ ο πόλος, έστω ο αρχικός και
μακάρι να δημιουργηθούν πολλοί τέτοιοι, που θα σας ενώσουν και θα δημιουργήσουν
τις συνθήκες για να συμφωνήσετε σε μια κοινή Εθνική στρατηγική, για το καλό του
Έθνους μας.
Μην απαξιώνετε άλλο τα στελέχη και το
προσωπικό των ΕΔ. Οι στρατιωτικοί γνωρίζουμε ότι η μαχητική ισχύς ενός
στρατεύματος είναι το γινόμενο πολλών πολλαπλασιαστών. Ο κυριότερος όμως εξ
αυτών είναι το ανθρώπινο δυναμικό. Τα στελέχη των ΕΔ δεν ζητάνε ιδιαίτερη
μεταχείριση. Απαιτούν ΙΣΗ μεταχείριση με όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους στο
Δημόσιο τομέα.
Μην
μειώνετε άλλο τις αμυντικές δαπάνες.
Μην μειώνεται άλλο τη στρατιωτική θητεία.
Οι καιροί επιβάλουν να την αυξήσετε.
Η ερώτηση προς τους στρατευμένους μας, η
ερώτηση προς όλους μας. Γιατί όλοι είμαστε στρατευμένοι για τον ίδιο σκοπό και
για την περιφρούρηση των ίδιων υψηλών ιδανικών και αρετών του Ελληνισμού. Γιατί
ΕΔ είμαστε όλοι, οι σημερινοί στρατευμένοι, εμείς οι απόστρατοι, ο κόσμος όλος.
Γιατί οι ΕΔ είναι σπλάχνο μας και μάλιστα το ζωτικότερο.
Είμαστε έτοιμοι και πάντα ξάγρυπνοι να
περιμένουμε στις ίδιες αιματοβαμμένες βουνοκορφές της Πίνδου, στα μετερίζια του
Έβρου, στους ορεινούς όγκους της Ροδόπης, μα και στις δαντελένιες ακρογιαλιές
των νησιών μας, για να αντιμετωπίσουμε τον οποιοδήποτε σημερινό ηγετίσκο που με
το άρρωστο του μυαλό επιβουλεύεται την εθνική μας ανεξαρτησία, με το ίδιο πάθος
και την ίδια ζεστασιά στην καρδιά, όπως έπραξαν μέχρι τώρα οι πρόγονοι μας;
Κρατήστε σας παρακαλώ την ερώτηση.
Δεν θα σας καλέσω να αναφωνήσουμε: Ζήτω το Έθνος, Ζήτω οι ΕΔ. Εξάλλου ζήτωσαν
όλα αυτά. Αντί αυτού θα σας παραθέσω μερικά Ελληνικά τοπωνύμια, έτσι με τυχαία
σειρά, όχι όμως στην τύχη:
ΑΡΚΑΔΙ
ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑ
ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΑ
ΜΕΣΣΟΛΟΓΓΙ
ΣΑΡΑΝΤΑΠΟΡΟ
ΣΚΡΑ
ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ
ΤΕΠΕΛΕΝΙ
Υψ. 731
ΓΡΑΜΜΟΣ
ΒΙΤΣΙ
ΡΟΥΠΕΛ
ΕΧΙΝΟΣ
ΝΥΜΦΑΙΑ
ΚΥΠΡΟΣ - ΕΛΛΑΔΑ
Εάν ακούγοντας τα, νοιώσατε κάποιο
σκίρτημα, έστω και την ελάχιστη ανατριχίλα, τότε η απάντηση στο ερώτημα μου,
είναι θετική.
Και πιστεύω, όπως κι εγώ και σεις, όλοι
κάτι νοιώσαμε.
Αναγνωρίζουμε το έργο σας και σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.
Σας ΑΓΑΠΑΜΕ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
