Η ιστορία του εμβληματικού γηπέδου με την
πρωτοποριακή οροφή
http://www.seleo.gr
sentragoal
Ένας χώρος που εξελίχθηκε σε σύμβολο της
Θεσσαλονίκης έκλεισε 50 χρόνια ζωής. Η κατασκευή του Αλεξάνδρειου
ξεκίνησε το 1960 ύστερα από απόφαση της
κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή
το 1959.
Τα εγκαίνια του όμως έγιναν πριν ακριβώς
από 50 χρόνια και πιο συγκεκριμένα στις 29 Ιουνίου του 1966, παρουσία του Βασιλιά Κωνσταντίνου, σε μια ταραγμένη
πολιτικά περίοδο, καθώς η κλεψύδρα για το «θάνατο» της δημοκρατίας ήδη από το 1966, στη χώρα μας έχει αρχίσει πια να μετρά
αντίστροφα.
Το κόστος της κατασκευής του γηπέδου έφτασε
τα 70 εκατομμύρια δραχμές
(με
χρηματοδότηση της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, μέσω του ΟΠΑΠ) .
Το έργο εμπνεύστηκε μελέτησε και επέβλεψε ο αρχιτέκτονας μηχανικός Πέτρος Τζαννέτος. Την γενική εργολαβία
ανέλαβε και εκτέλεσε η “ΑΤΕ
ΑΛΕΜΑΤ”.
Το πιο δύσκολο σημείο στη διάρκεια της
ανέγερσης του γηπέδου ήταν η οροφή του, για την οποία προσκλήθηκαν και
εργάστηκαν οι Γάλλοι τεχνικοί Ιβ Γκουγιόν
(Yves Guyon)
και Τιερί Ζαν Μπλος (Thierry
Jean-Bloch) του τεχνικού οίκου Οmnium Technique des Constructions.
Οι ίδιοι εργάστηκαν και για την κατασκευή
του “Palais
des Sports” της Λιόν έναν
χρόνο αργότερα. Πρόκειται για ένα γήπεδο που αποτελεί πιστό αντίγραφο του Αλεξάνδρειου.
Αρχικά στις εξέδρες δεν είχαν τοποθετηθεί
πλαστικά καθίσματα και η χωρητικότητά του έφτανε τους 7.000 θεατές. Σήμερα αντιστοιχεί σε 5.100 καθήμενους θεατές. Μέχρι και το 1985, όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας(ΣΕΦ) το Αλεξάνδρειο ήταν το
μεγαλύτερο κλειστό γήπεδο στην Ελλάδα.
Το 2003
το Αλεξάνδρειο
ανακαινίστηκε πλήρως για τις ανάγκες των Ολυμπιακών
Αγώνων. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν 16 μήνες μετά. Η ανακατασκευή του
περιελάμβανε καινούργια αποδυτήρια,
γραφεία, εξαερισμό, θέρμανση – ψύξη, ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, φωτισμό,
ηχητικές εγκαταστάσεις, νέα καρεκλάκια, δύο νέους ηλεκτρονικούς πίνακες με
video-wall, διαμόρφωση των εξωτερικών χώρων, μπουτίκ, εστιατόριο και μπαρ.
Πριν από λίγα χρόνια η κεντρική σάλα του Αλεξανδρείου πήρε το
όνομα του Νίκου Γκάλη ως δείγμα
αναγνώρισης της προσφοράς του κορυφαίου Έλληνα μπασκετμπολίστα.