Πρόσφατη δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε
στην Ουκρανία κατέδειξε ότι μειώνεται το ποσοστό των οπαδών της εισόδου της
χώρας στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ. Αυτή η τάση αντανακλά την αυξανόμενη
απογοήτευση της κοινωνίας για το «δρόμο προς
τη Δύση», που ακολουθεί η ηγεσία του Κιέβου, μετά την επικράτηση της
εξέγερσης της «Μαϊντάν».
Η δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε στο
πλαίσιο του προγράμματος «Επανεκκίνηση
–Ανοιχτή Εξουσία» του Ινστιτούτου
Ανάλυσης και Προγνώσεων, του Ουκρανικού
Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών, και του «Ουκρανικού Παρατηρητηρίου» έδειξε ότι σε περίπτωση
δημοψηφίσματος για την είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, αυτή τη στιγμή, υπέρ θα ψήφιζε το 37,7% των
Ουκρανών και κατά το 38,2%. Η αποχή ανέρχεται στο 14,5% ενώ δεν
απάντησε το 9,7%.
«Στην αρχή του έτους υπέρ της εισόδου στην Ε.Ε. δήλωνε ότι
ήταν το 59% των ερωτηθέντων, ενώ αυτό το ποσοστό τώρα έχει μειωθεί. Παράλληλα,
κατά 10% έχει μειωθεί και το ποσοστό αυτών που επιθυμούν την είσοδο της
Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ» διαπίστωσε ο Διευθυντής του «Κοινωνικού Παρατηρητηρίου» Ντμίτρι Ντμιτρούκ, κατά την παρουσίαση της
δημοσκόπησης, στις 25 Ιουλίου.
Λίγο νωρίτερα, ωστόσο και συγκεκριμένα στις
9 Ιουλίου, ο Ουκρανός πρόεδρος είχε πει ότι
το ποσοστό όσων υποστηρίζουν τη συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ έχει αυξηθεί το τελευταίο διάστημα κατά 13 έως και 23
μονάδες. Την αύξηση ο Ποροσένκο την
απέδωσε στο αποτέλεσμα των αλλαγών που έγιναν στην κοινωνία. Αν και διαβεβαίωσε
πως τελικώς την είσοδο στο ΝΑΤΟ θα την
αποφασίσει ο ουκρανικός λαός, οι μεταρρυθμίσεις που θα την κάνουν
δυνατή θα πραγματοποιηθούν σε κάθε περίπτωση.
Την ίδια ώρα παρά τις δηλώσεις του υπουργού
Εξωτερικών της Πολωνίας, Βίτολντ Βασικόβσκι,
ότι στο ΝΑΤΟ ενισχύεται η πεποίθηση για
την ανάγκη εισδοχής της Ουκρανίας στη
συμμαχία, ο Γ.Γ. Στόλτενμπεργκ, είπε
πως ‘’ζήτημα της εισόδου της Ουκρανίας στη παρούσα
φάση δεν υφίσταται».
Αλλά και νωρίτερα, στα τέλη Ιουνίου, η ηγεσία της Συμμαχίας είχε δηλώσει ότι η είσοδος στο ΝΑΤΟ, εφόσον το Κίεβο εκπληρώσει τις προϋποθέσεις, θα απαιτήσει 5 -10 χρόνια, αλλά η
προοπτική αυτή εξαρτάται κι από άλλες συγκυρίες. Όσο δε αφορά τις σχέσεις της
Ουκρανίας με την Ε.Ε. (επέκταση του καθεστώτος σύνδεσης με την Ε.Ε. και πολύ
περισσότερο με την είσοδο στην Ε.Ε.), όπως φαίνεται, κι εδώ τα
πράγματα είναι στάσιμα.
Τον Απρίλιο
ο Ποροσένκο είχε εκφράσει την ελπίδα
πως η Ε.Ε. θα αποφασίσει για την αλλαγή του καθεστώτος της βίζας για τους Ουκρανούς
πολίτες μέχρι τις 30 Ιουνίου,
εντός του διαστήματος της Ολλανδικής προεδρίας. Ωστόσο, στις 10 Ιουνίου το ευρωπαϊκό συμβούλιο σε επίπεδο
υπουργών εξωτερικών στο Λουξεμβούργο δεν κατέληξε σε καμία συμφωνία. Παράλληλα,
ο Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ είχε δηλώσει
νωρίτερα ότι για την εισδοχή της Ουκρανίας
στην Ε.Ε. ή στο ΝΑΤΟ θα χρειαστούν 20-25 χρόνια.
Εκτός αυτών και τα πραγματικά αποτελέσματα
της πορείας προς την Ευρώπη δείχνουν μάλλον καταθλιπτικά. Σε σχέση με το α’
εξάμηνο του 2013 το α’ εξάμηνο του 2016 οι ουκρανικές εξαγωγές προς τις χώρες της
Ε.Ε. έχουν μειωθεί κατά 22%. Επίσης,
και οι εξαγωγές προς τις χώρες της «Κοινοπολιτείας
Ανεξαρτήτων Χωρών» και τη Γεωργία
μειώθηκαν κατά 30% σε σχέση με το
περυσινό α’ εξάμηνο.
Όπως, προκύπτει από τα αυτά τα στοιχεία,
φαίνεται ότι δικαιώνονται οι εκτιμήσεις του Stratfor
πως η Ουκρανία, όπως και η Γεωργία και η Μολδαβία,
πρέπει να στηριχθούν
στις δικές τους δυνάμεις για αναπτυχθούν, και όχι αναμένοντας σωτηρία από τις
Βρυξέλλες.
