Σκέφτομαι ότι όλες αυτές οι εκκλήσεις που κάνουμε
κατά καιρούς, κι απευθυνόμαστε στον υπουργό
Οικονομικών ή στον Πρωθυπουργό,
ακόμα και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας,
για το ένα ή το άλλο θέμα, είναι ανώφελες.
Είναι ανώφελες διότι κατά γενική ομολογία, κουμάντο κάνουν οι θεσμοί.
Από τώρα και στο εξής
λοιπόν, νομίζω ότι τέτοια «πετίσια»
θα πρέπει να τα απευθύνουμε προς τους θεσμούς.
Λεφτά
θέλουν, ως μοντέρνοι κονκισταδόρες που είναι, ας τα πάρουν, οι θεσμοί, από εκεί που υπάρχουν. Να τα πάρουν από τον φοροφυγά -που τον είχαμε
και αντιπρόεδρο της Βουλής, τρομάρα μας- όχι από τον φουκαριάρη κι από τον
συνταξιούχο.
Οι θεσμοί είναι που κάνουν το κουμάντο και προς αυτούς
θα πρέπει να στρέφονται εφεξής και τα βέλη της οργής μας, για όσους τουλάχιστον
εκτονωνόμαστε διαφορετικά, έχοντας σταματήσει πια, να υπογράφουμε ηλεκτρονικές
εκκλήσεις.
Ασφαλώς είναι μάταιο να απευθυνόμαστε προς
αυτήν την κυβέρνηση που για το μόνο που είναι άξια, είναι να στήνει προσχηματικά δημοψηφίσματα και να δίνει πάρτι γενεθλίων της Δημοκρατίας .
Ποιας Δημοκρατίας! Αυτής της καημένης που της έχει ξεσκίσει τα βάρδουλα, ο Αλέξης -και να μου συγχωράτε την
αθυροστομία.
Ας μην μας λένε, εν τω μεταξύ, οι
παρατρεχάμενοι, ότι σέβονται την
ανεξαρτησία της ελληνικής «δικαιοσύνης», από τη στιγμή μάλιστα που ανοίγει δρόμο απαλλαγής όλων των σεσημασμένων
φοροκλεπτών! Σέβονται την ανεξαρτησία της ελληνικής «δικαιοσύνης» και το
αίσχος συνεχίζεται αμείωτο. Όλο τα ίδια και τα
ίδια.
Προς τι πανηγυρίζουν λοιπόν, ότι
συλλαμβάνουν υπόπτους από τις διάφορες λίστες που επεξεργάζονται κι όλο
επεξεργάζονται οι υπηρεσίες και τελειωμό δεν έχουν? Αφού όλοι αυτοί, μετά από δέκα ή δεκαπέντε χρόνια, όταν και αν οι
υποθέσεις τους φθάσουν στο ακροατήριο, πρόκειται να αθωωθούν, προς τι ο θόρυβος?
Ας το ρίξουμε καλύτερα στο πικρόχολο
χιούμορ κι ας αναρωτηθούμε: αφού δεν πάνε στα αφεντικά τους στο Βερολίνο για να καταγγείλουν αυτό το αίσχος
με την ελληνική «δικαιοσύνη»,
τι άλλο μπορεί να περιμένει πια κανείς εκ μέρους τους, αν όχι ένα ακόμα
μεγαλύτερο “τίποτα”?
Δεν είμαστε λοιπόν σοβαροί, να καθόμαστε
και να συζητάμε για την αναθεώρηση του Συντάγματος,
όταν έχουμε κάνει ετούτο εδώ που έχουμε τώρα, κουρελόχαρτο! Είναι πράγματι
ειρωνικό να εφαρμόζεται μία και μόνη από
τις επιταγές του Συντάγματος κι αυτή να είναι η αρχή της ανεξαρτησίας της ελληνικής «δικαιοσύνης»!
Μόνο που δεν είναι μόνο ανεξάρτητος τυπικά,
αλλά είναι και ασύδοτος αυτός ο θεσμός της «δικαιοσύνης», κρίνοντας από το αποτέλεσμα κι από
σωρεία αποφάσεων, από παλιά. Λειτουργεί με νοοτροπία χειρότερη κι από αυτήν της
Καμόρας. Τουλάχιστον οι
μαφιόζοι, δεν θα άφηναν τους δικούς τους ανθρώπους να πεθαίνουν από την πείνα,
αφήνοντας να ξεφεύγουν ανενόχλητα αυτά τα ανεκδιήγητα τρωκτικά που
καταληστεύουν από πάντα τον δημόσιο κορβανά!
Θα πει κανείς, ότι κι οι δικαστές τους
νόμους εφαρμόζουν, έστω κι αν δεν κοιτούν το δημόσιο συμφέρον. Έστω κι αν
εφαρμόζουν το γράμμα του νόμου, παραβλέποντας το κοινό καλό, πάντως το νόμο
εφαρμόζουν.
Στο σημείο αυτό έγκειται και το τραγικότερο
των συμπερασμάτων: αυτοί που κορδώνονται ότι, δήθεν, το καραβάνι προχωρά, θα έπρεπε να
ντρέπονται που ενάμιση χρόνο τώρα δεν έχουν
καταργήσει μέσα στη Βουλή των
Αχρησίμευτων, το πλέγμα των νόμων που
περίτεχνα φτιαγμένο σε άλλες εποχές, προστατεύει τους κλέφτες, τους ψεύτες
και τους απατεώνες!
Μήπως θα έπρεπε, τελικά, να το γράψουμε
ετούτο το «πετίσιο»
στη Φράου Καγκελάριο? Λέτε να τα ξέρει
τα χάλια των υπηκόων της, εδώ στο μακρινό προτεκτοράτο του Νότου? Μπορεί και να μην τα
ξέρει, στη μεγαλύτερή τους λεπτομέρεια. Τι να πρωτοκάνει κι αυτή, η
πολυχρονεμένη μας Κυρία?
