*Αμφικτύων
|
Μας κυβερνά ασυνείδητη
σπείρα ψυχοπαθών
άπληστων, επικίνδυνων,
κακούργων και πολεμοχαρών
εδώ και
καιρό τους λαούς λεηλατούν
τον πλούτο μας αρπάζουν
και μας δολοφονούν
Τον πλανήτη διχασμένο κρατούν με
ψέματα
παντού πείνα, πόλεμοι , εγκλήματα και
αίματα
τους λαούς χτυπούν με όπλα
οικονομικά
ταυτόχρονα με τα συμβατικά
χωρίς να αποκλείουν
και τα πυρηνικά
Γραμμένο σ’ ένα φύλλο από
χρυσάφι
βρήκα το ακόλουθο
αρχαιοελληνικό στιχάκι
σε κάποιο τάφο στο
Ιππόνιο της Καλαβρίας
στη «Μεγάλη Ελλάδα» στην Κάτω Ιταλία
κανείς πιά δεν ενδιαφέρεται για τον
ελληνισμό αυτό
καθότι ανήκει σε άλλη θρησκεία
Ο τάφος είναι της Μνημοσύνης
εάν αναγκασθείς να πεθάνεις,
θα σε ρωτήσουν οι φύλακες στην πύλη με
βιασύνη
«Τι γυρεύεις στο σκοτάδι του φοβερού Αδη;»
εσύ να απαντήσεις : «Υιός της Γης
είμαι και του Ουρανού
από Δίψα καίγομε είμαι του
πεθαμού
Δώσε μου από τα έλη της Μνημοσύνης κρύο
νεράκι
θα σου αφήσουν να πιης, χωρίς οδύνη
στο ιερό δρομάκι
μετά θα περπατήσεις
άλλους πληροφορημένους επίσημους
φίλους του Διονύσου
εκεί θα συναντήσεις …»
Άνθρωπε που με ταχύτητες αστρονομικές
σε πολλαπλές τροχιές στο σύμπαν
στριφογυρίζεις
πάνω στο διαστημόπλοιο Γη γύρω από τον
Ήλιο και τον Γαλαξία
τον συμπαντικό αιθέρα σκίζεις
το χρόνο αφήνεις πίσω σου σαν αστραπή
και πίσω δεν γυρίζεις κι’ όμως πιστεύεις πως
θα αναστηθείς και στο ιερατείο σκύβεις
Και ενώ φροντίζεις κάτι να
γίνεις μετά πόνου
άθροισμα πρωτονίων, νετρονίων και
ηλεκτρονίων είσαι
μια ενεργειακή καμπύλωση προσωρινότατη του
χωροχρόνου
ένα πρόσκαιρο συννεφάκι που θα
διαλυθεί με το πρώτο αεράκι
Ενδογαλακτικού νέφους αστρόσκονη η
καταγωγή σου
με ταχύτητες αστρονομικές σε τροχιές
κυκλικές ή ελλειπτικές
αιώνια η κίνηση σου
το σίδηρο σου πήρες από
έκρηξη κάποιου σούπερ νόβα
που εξεράγει
πριν δισεκατομμύρια χρόνια
Έχεις όμως συνείδηση και υποσυνείδητο η
διαφορά σου
παράγεις ηλεκτρικά φορτία και κύματα
ηλεκτρομαγνητικά
η αφεντιά σου
|
δεν είναι σίγουρο ότι είναι σωστή η
λογική σου
το παρόν σου ξεφεύγει το παρελθόν
σύντομα ξεχνάς
κάθε στιγμή όλα αλλάζουν
κάποιος άλλος κυβερνά τη συνείδηση σου
Χάρις στο μαγνητικό πεδίο
βρίσκεις τον προσανατολισμό σου
αν το έχανε η Γή την αίσθηση του
χρόνου θα έχανες
και τη ροή του
σε χάος θα έπεφτες βαθύ θα έχανες την
συνέχεια
ένα κβαντοτεμαχίδιο της ύλης ριγμένο
στο σύμπαν
που τυχαία κινείται από την Ενδελέχεια
Το Πυθαγόρειο «δένδρο της
ζωής» είναι συμβολικό
την δημιουργία του σύμπαντος αλληγορεί
των πρωτοπλανητών
το ανθρώπινο σώμα στους ίδιους νόμους
ακολουθεί σαν ον συμπαντικό
στη ράβδο του Ερμή είναι
σχηματικά
το DNA σου τυπωμένο
αν μπορούσες να προγραμματίζεις
τα χρωμοσώματα σου
αιώνια θα ζούσες νέος και ωραίος
Λίγοι το λαχείο της γέννησης κερδίζουν
και όμως με αυτοκαταστροφική μανία τη ζωή
τους
και των άλλων
χαραμίζουν
οι περισσότεροι δεν θα πεθάνουν
γιατί ποτέ δεν έχουν γεννηθεί
Σήμερα ακόμη και αγέννητους με χρέη τους
φορτώνουν
κάθε Ελληνική γενιά κακούργοι την
σκοτώνουν
οι άνθρωποι λόγω λησμοσύνης και του
κατατρεγμού
σε πελάγη σκότους, κυνήγι
της ύλης
και των αβραμικών
δοξασιών πελαγοδρομούν
Φαίνεται ότι δεν κάνουμε σωστούς
υπολογισμούς
σε αυταπάτες ζούμε
και μεταφυσικούς λογισμούς
σε ένα ανοικτίρμον σύμπαν σε ένα
ασήμαντο πλανήτη
σε μια ακραία σπείρα του Γαλαξία
στο χάος αιωρούμενοι
σαν τον σπουργίτη
που κάποια μαύρη
τρύπα στο απώτερο μέλλον
θα τον απορροφήσει όταν προσεγγίσει
κι’ όμως θεωρούμε εαυτούς κέντρον της
κτίσης
και η κομματοκρατία μας κατατρίχει
ούτε ο θεός θα μας σώσει ούτε ο ξένος θα μας
βοηθήσει
αν ο Έλληνας ενωμένα και συλλογικά δεν
τολμήσει
*Αμφικτύων είναι ο
Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της
Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
|
