ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 164. Ο γάιδαρος, το κοράκι και ο λύκος.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

      Μια φορά και ένα καιρό  ένας γάιδαρος ήταν πληγιασμένος στην πλάτη και έβοσκε σε ένα λειβάδι. Ήρθε και ένας κόρακας κάθισε πάνω στον γάιδαρο και καθώς πατούσε πάνω στις πληγές του γαϊδάρου εκείνος πονούσε, γκάριζε και αναπηδούσε. Ο ονηλάτης (ο οδηγός του γαϊδάρου) σάν είδε αυτό το θέαμα δέν πήγε να διώξει τον κόρακα, μόνο στεκόταν και γελούσε, του φαινόταν πολύ αστείο.

    Πέρασε απο εκεί   ένας λύκος , είδε την όλη σκηνή, και είπε:

"Κοίτα σε τί άθλια θέση βρισκόμαστε εμείς οι λύκοι! Ακόμη κ απο μακριά άν μας δούν, μας κυνηγάνε, ενώ ο άλλος, ο κόρακας, τους πλησιάζει, μέχρι που πάει και κάθεται επάνω στα ζώα τους, και αυτοί γελάνε!"..

Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης

***************************************************************

Έμμετρη απόδοση ( http://100mythoi.blogspot.gr )

Γάιδαρος, που ’χει μια πληγή στη ράχη του, βοσκάει
κι ένα κοράκι κάθεται πάνω και την τσιμπάει.
Τρελαίνεται απ’ τον πόνο του ο γάιδαρος, γκαρίζει
και στον αφέντη του το ζο χαμόγελο χαρίζει.
Λύκος που πέρναγε από κει το θέαμα κοιτάζει
και με τα λόγια του αυτά πικρά το σχολιάζει:
« Δύστυχοι εμείς, μας κυνηγούν μόνο που θα μας δούνε,
μα ο γάιδαρος πιο δύστυχος γιατί μ’ αυτόν γελούνε ».

Ο πόνος γίνεται διπλός
γι’ αυτό αν γελά ο διπλανός...

***************************************************************

Ὄνος, Κόραξ καὶ Λύκος

    Ὄνος ἡλκωμένος τὸν νῶτον ἔν τινι λειμῶνι ἐνέμετο· κόρακος δὲ ἐπικαθίσαντος αὐτῶι καὶ τὸ ἕλκος κρούοντος, ὁ ὄνος ἀλγῶν ὠγκᾶτο καὶ ἐσκίρτα.

    Τοῦ δὲ ὀνηλάτου πόῤῥωθεν στάντος καὶ γελῶντος, λύκος παριὼν ἐθεάσατο, καὶ πρὸς αὐτὸν ἔφη·

«ἄθλιοι ἡμεῖς, οἳ, κἂν αὐτὸ μόνον ὀφθῶμεν, διωκόμεθα· τούτωι δὲ καὶ προσγελῶσιν.»

Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…

Ὁ λόγος δηλοῖ, ὅτι οἱ κακοῦργοι τῶν ἀνθρώπων καὶ ἐξ ἀπροόπτου (ἀπόπτου?) δῆλοί εἰσιν.