Χρ. Μπολώσης, υποστράτηγος ε.α.
(…και οι πλαστογράφοι και οι ψεύτες και οι βολεψάκηδες
και οι απατεώνες και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις ών ουκ έστιν αριθμός)
Παλιός καλός Ελληνικό
Κινηματογράφος!
Και γράφω «καλός»,
διότι είχαν «γυρισθεί» και κάτι κατιμάδες, που να σχίζουν τα διπλώματά τους ο Μπέργκμαν και ο Γκουζγκούνης
μαζί.
Ο παλιός καλός Ελληνικός Κινηματογράφος (ΠΚΕΚ)
λοιπόν, τα είχε «πει» όλα.
Τα είχε περιγράψει όλα.
Έτσι, σήμερα βλέποντας παλιές ταινίες, δεν
προσέχω την υπόθεση ή τους διαλόγους, που έτσι κι’ αλλιώς τους έχω μάθει απ’
έξω, αλλά διάφορες σκηνές, που με ταξιδεύουν πίσω στον χρόνο, τότε που
πιτσιρικάς, έβλεπα τον μακαρίτη τον πατέρα μου να φοράει ριγέ πιτζάμα με
κορδόνι, όπως ο Ρίζος και ο Σταυρίδης ή να πλένεται στη τσίγκινη βρυσούλα
ή να βάζει εφημερίδες με πινέζες στο τοίχο, για να μη λερώνονται τα κρεμασμένα
ρούχα, όπως ο Βέγγος στη φτωχική
καμαρούλα του.
Όμως ο ΠΚΕΚ,
εκτός από αυτά, είχε καθρεφτίσει θαυμάσια και την τότε Ελληνική κοινωνία, με τα
ήθη της, τα έθιμά της και τις…κομπίνες της, οι οποίες, δυστυχώς, είναι και οι
μόνες διαχρονικές.
Διότι τι περισσότερο ή λιγότερο από τα
σημερινά λουλούδια απεικονίζονται στην ταινία «Έξω οι κλέφτες» (παραγωγής 1961),
που ο Τιμολέων Αδάμας (Ορέστης Μακρής) ξεβρωμίζει την επιχείρηση του
αδελφού του, από μία σπείρα απατεώνων.
Παρακολουθείς την «Κυρία του
Κυρίου» (1962),
όπου η «Κυρία» (Γκ. Μαυροπούλου) παίρνει μίζες εν αγνοία του έντιμου συζύγου
της (Ντ. Ηλιόπουλος) και νομίζεις ότι
θα πλακώσει στο σαλόνι σου ο Άκης.
Διασκεδάζεις Σαββατόβραδο με ηλιόσπορο (πάνε οι μπύρες
και τα μεζεδάκια) με το «Ζητείται ψεύτης» (1961), όπου ο
βουλευτής Φερέκης (Παντελής Ζερβός), ψάχνει ιδιαίτερο με
ικανότητα στο…ψέμα και τον βρίσκει στο πρόσωπο του Θόδωρου Πάρλα (Ντ. Ηλιόπουλος)
και αμέσως σούρχεται στο νου ο Τσίπρας να σχίζει μνημόνια, να κάνει ΝΑΙ το ΟΧΙ και γενικώς να σ’
έχει ταράξει στο μούσι.
Στο «Φωνάζει ο κλέφτης» (1965) ο Στρατηγός Σόλων
Καραλέων (Διονύσης Παπαγιαννόπουλος),
έχει την τύχη να έχει δίπλα του έναν έντιμο υπάλληλο τον Τιμολέοντα Λάμπρου (Ντ. Ηλιόπουλος), ο οποίος του αποκαλύπτει τις «διαχειριστικές ανωμαλίες» του κουνιάδου του.
Όλα λοιπόν τα «είπε» ο ΠΚΕΚ. Και ασφαλώς θα γυριζόταν και «Ο Αλή μπαμπά και οι 40 κλέφτες»,
αλλά μας πρόλαβε η Χαλιμά. Και βέβαια, ήταν στα σχέδια και «Η κλέφτρα κίσσα», αλλά πιο
μάγκας ο Ροσσίνι το έγραψε πρώτος το 1817 και τσάκωσε το κόπιραϊτ.
Τώρα, πώς και σήμερα το παίζω Ροζίτα Σώκου;
Θυμήθηκα αυτές τις κλασικές πλέον ταινίες,
με αφορμή τη μπόχα που μας έχει πνίξει.
Πιάστηκε
– λέει
– υποθηκοφύλαξ, να έχει παντελονιάσει κάπου
700.000 ευρώ από την υπηρεσία του. Και με ρωτάει κάποιος ευσεβής χριστιανός,
που ήταν κομματάκι απληροφόρητος
Ωραία και πόσα
χρόνια τον χώσανε μέσα;
Όχι ακριβώς
Δηλαδή τι; Τον
εκτελέσανε;
Όχι βρε αδελφέ σε ποια εποχή ζούμε; Να, του είπανε να τα βάλει πίσω και να μη το
ξανακάνει.
Κι’ αυτός πώς αντέδρασε;
Αυτός, κάνει
μήνυση στο κράτος (λέμε τώρα κράτος…), διότι δεν σούφρωσε 700.000
αλλά κάτι λιγότερο και τον αδικέψανε.
Εκεί ακριβώς άκουσα ένα «γκουπ» και είδα τον συνομιλητή μου να
σωριάζεται, ως σάκος γεωμήλων (πατάτες για τον κ Φίλη) και μάλιστα τουρκικής
προελεύσεως.
Άλλο όμορφο.
Άλλο όμορφο.
Βρέθηκαν
– ξαναλέει
– 2.500 δημόσιοι υπάλληλοι, που για να
προσληφθούν στο Δημόσιο, προσεκόμισαν πλαστούς τίτλους σπουδών, δηλαδή πλαστά
διπλώματα, πτυχία κ.λπ. Επί του προκειμένου ο κ. Φίλης (παντού μέσα βρε παιδί μου αυτό το παλικάρι) αποφάσισε να τους διατηρήσει στις θέσεις τους.
Μάλιστα, για να είναι εν τάξει (έτσι νομίζει), αποφάσισε (πολύ αποφασιστικός τύπος τελικά)
να δώσουνε εξετάσεις οι πλαστογράφοι (του τύπου «Τα παιδιά
του Ζεβεδαίου ποιόν είχαν πατέρα») και ούτε γάτα ούτε
ζημιά. Μάλιστα ο κ. Φίλης
σημειώνει ότι η απόφασή του βασίσθηκε σε
ανενεργό (!!!) Νόμο της κ. Μαριέττας Γιαννάκου. Αλήθεια όμως, τι θα πει «Ανενεργός Νόμος»; Κάθισαν δηλαδή οι
εθνοπατέρες, μπορεί και οι εθνομητέρες του Έθνους, με τις σοφές τους κεφαλές (λέμε τώρα)
και άρχισαν να τις ξύνουν ολημερίς για να τον φτιάξουν και Κύριος οίδε σε ποιό άσχετο νομοσχέδιο τον
καταχώνιασαν, για να καταστεί ανενεργός; Δηλαδή τον έφτιαξαν έτσι για να υπάρχει
για ώρα ανάγκης; Και πότε…ενεργείται αυτός ο Νόμος; Προφανώς όποτε μας
συμφέρει, όπως καλή ώρα…
Μετά από όλα τα παραπάνω πιστεύω ότι
ασφαλώς θα συμφωνείτε ότι ο παλιός καλός
Ελληνικός κινηματογράφος τα έχει «πει» όλα.
Ακόμα και «Το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο»…