Με αφορμή τους πρόσφατους
φιλικούς αγώνες με την Τουρκία.
Τη δεκαετία του
'30 το ελληνικό μπάσκετ βρισκόταν ακόμη
στα σπάργανα. Στις εγχώριες διοργανώσεις κυριαρχούσαν ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης
και το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Οι διεθνείς αγώνες ήταν άγνωστος
τόπος για τους έλληνες μπασκετμπολίστες, που αγωνίζονταν για τη χαρά του
αθλητισμού.
Την άνοιξη του 1936, ο ΣΕΓΑΣ,
που είχε την ευθύνη του αθλήματος εκείνα τα χρόνια, ανέθεσε στον Μάικ Στεργιάδη, μαθητή του Τζέιμς Νάισμιθ
και από τους πρωτεργάτες του αθλήματος στην Ελλάδα, να συγκροτήσει την πρώτη
εθνική ομάδα. Η μετέπειτα «αγαπημένη
όλων των Ελλήνων» μόλις έκανε τα πρώτα της βήματα.
Το πρώτο
παιγνίδι κλείστηκε με την Εθνική
Τουρκίας, δεκατέσσερα χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Οι σχέσεις των δύο χωρών εκείνη την
περίοδο βρίσκονταν σε ύφεση. Και για τους Τούρκους θα ήταν το πρώτο διεθνές
παιγνίδι, καθώς προετοιμάζονταν για τους Ολυμπιακούς
Αγώνες του Βερολίνου, που θα ξεκινούσαν στην 1η Αυγούστου. Στις τάξεις τους είχαν
κι ένα έλληνα, τον Διονύση Σακαλάκ, που
αγωνιζόταν στην ομογενειακή ομάδα Κουρτουλούς (πρώην
Ταταύλα).
Με το πλοίο της
γραμμής η ομάδα μας έφθασε στην Πόλη για τον αγώνα της 25ης Ιουνίου 1936. Στην πλειονότητά της
αποτελείτο από φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το παιγνίδι
έγινε στο Μπέγιογλου Χαλκεβί Σπορ Σαλονουντά, που διέθετε και παρκέ.
Οι μαθημένοι στα «αλώνια και όχι στα σαλόνια» έλληνες παίχτες
τα βρήκαν σκούρα, απέναντι στους πιο έτοιμους Τούρκους. Στο ημίχρονο, έχαναν με
το ευπρεπές 13-4, αλλά στο τέλος ήλθε η συντριβή με 49-12.
Η πρώτη σύνθεση της Εθνικής Μπάσκετ: Άλκης
Αγγέλου (Πανεπιστήμιο
Αθηνών), Αντώνιος Σκυλογιάννης
(Πανελλήνιος),
Γεώργιος Σαπουντζάκης (Πανεπιστήμιο
Αθηνών), Θεοχάρης Αμαραντίδης
(Πειραϊκός),
Γιάννης Ναννές (Ηρακλής), Βασίλειος Βάσης (Πανιώνιος), Νικόλαος Κουτσαλέξης (Πανεπιστήμιο Αθηνών), Φίλιππος Μπαχώμης (Πανεπιστήμιο Αθηνών, αρχηγός).
Τους πόντους της ελληνικής ομάδας πέτυχαν από τέσσερις οι Αγγέλου και Σκυλογιάννης
και από δύο οι Αμαραντίδης και Ναννές.
Ο τούρκος κόουτς Ναντόλσκι, καθηγητής στη φημισμένη Ροβέρτειο Σχολή, παρέταξε
τους κάτωθι: Ναϊλί Μοράν (Γαλατασαράι,
αρχηγός), Φεριντούν Κοραί (Γαλατασαράι),
Σαντρί Ουσλούογλου (Γαλατασαράι),
Χαζνταρί Πένσο (Μπαρκχομπά), Τζακ Χαμπίμπ (Μπαρκχομπά), Ντιονίς Σακαλάκ (Κουρτουλούς), Χαϊρί Αρσεμπούκ (Γαλατασαράι) και Νιχάτ Ερντούγκ (Γαλατασαράι). Τους πόντους για
τους νικητές Τούρκους πέτυχαν: Χαμπίμπ
20, Ουσλούογλου 11, Πένσο 6, Κοραί
4, Μοράν 4, Σακαλάκ 2 και Αρσεμπούκ
2.
Η Εθνική Ομάδα έκανε τέσσερα χρόνια για να ξαναεμφανιστεί στο
διεθνές προσκήνιο. Το καλοκαίρι του 1940
μετέβη στο Κάιρο, όπου υπέστη μία ακόμη συντριβή, αυτή
τη φορά από την Αίγυπτο με 60-35.
