Στυλιανός Παπαθεμελής
Τελικά δεχτήκαμε τα πάντα. Απαξάπασες τις
αξιώσεις της Διεθνούς των τοκογλύφων. Υπερψηφίστηκε αγαλλομένω ποδί η υποθήκευση της χώρας για
ολόκληρον αιώνα. Όλη η δημόσια περιουσία τελεί εφεξής υπό την
αναγκαστική διαχείριση των δανειστών.
Υπερταμείο + Κόφτης = υπερεξουσία με δύο
οξύστομα εργαλεία σε εχθρικά χέρια. Αμφίστομη μάχαιρα με άλλη πλευρά της τα «κόκκινα» δάνεια και τα πράσινα που θα
εξαναγκαστούν να «κοκκινίσουν». Παραδίδονται στα κοράκια των αγορών. Τα μαύρα πτηνά κουρσεύουν, διαρπάζουν, λεηλατούν, σφετερίζονται,
ξαφρίζουν, σουφρώνουν, σκυλεύουν, τυμβωρυχούν το ξένο βιός.
Παραδοθήκαμε ωσάν να υπέστημεν βαριά
στρατιωτική ήττα και συντριβή. Και όμως την ίδια ώρα το εν πολλαίς
αμαρτίαις περιπεσόν ΔΝΤ
μας υπερασπίστηκε ζητώντας σοβαρή ελάφρυνση του χρέους και τερματισμό της
λιτότητας. Έργο βεβαίως (και) των χειρών του το σημερινό χάλι μας.
Ομολογημένο λάθος η πρώτη συνταγή του. Χωρίς έμπρακτη μετάνοια προχώρησε στο
δις εξαμαρτείν. Τώρα είπε σωστά πράγματα, αλλά εν τέλει υπέκυψε στον κυνισμό
του γερμανού Μεγάλου Ιεροεξεταστή.
Ο τελευταίος αφού επέβαλε την εκατοντάχρονη υποθήκευση της εθνικής μας
περιουσίας και τον Κόφτη του μας παρέπεμψε και μαζί του σύσσωμη η θεσμική
Ευρώπη (μη
βαυκαλιζόμαστε από καλολογίες τύπου Γιουνγκέρ: «από τους Έλληνες πήραμε πολλά, τους δώσαμε λίγα»)
στις … γερμανικές καλένδες (2017) .
Ο αισώπειος μύθος δηλοί ότι ο κόραξ μόλις
είδε ένα φίδι να κοιμάται όρμηξε και το άρπαξε. Το φίδι τον δάγκωσε (όχι θα καθόταν
να φαγωθεί!) και καθώς το κοράκι ξεψυχούσε μονολογούσε «τοιούτον έρμαιον εύρηκα εξ ου και απόλλυμαι» = το εύρημά μου με κατέστρεψε. Καταλυτικό
το μήνυμα στα κοράκια…
Αλλά η ανάπτυξή μας παραπέμπεται ad calendas grecas. Ποιοι θα επενδύσουν σε ένα
θολό και αβέβαιο περιβάλλον;
Η Βουλή δεν νομοθετεί πια. Ούτε μπορεί, ούτε θέλει να μελετά
τα νομοσχέδια που της επιβάλλονται έξωθεν. Θλιβερή εικόνα η τελευταία με τις 7.500 σελίδες που κλήθηκαν οι εκπρόσωποί μας να
διαβάσουν σε χρόνο μηδέν!
Στις «Νεαρές» του Λέοντος
Στ’ Σοφού (αυτοκράτωρ 886-912) εντοπίσαμε μιαν εξόχως αυστηρή, αλλά
δίκαιη διάταξη για τους φορομπήχτες: Όταν
οι εντεταλμένοι να εισπράττουν και να επιβάλλουν φόρους, τολμούν να τους
αυξάνουν πέραν από το νόμιμα προκαθορισμένο όριο, αν το διαπράξουν πρώτη
φορά τιμωρούνται με επιστροφή διπλασίου του καθ’ υπέρβαση εισπραχθέντος. Σε
περίπτωση υποτροπής το επιστρέφουν στο 4πλάσιο και απομακρύνονται
επονείδιστα από το αξίωμά τους. (Andre Guillou, Ο
Βυζαντινός Πολιτσμός, Ελληνικά Γράμματα σελ. 126).
Οι ημέτεροι φορομπήχτες προς το παρόν δεν
υπέστησαν τίποτε. Διέβησαν αβρόχοις ποσί την θάλασσα των νομοθετημάτων τους,
κειμένων, στους αντίποδες δογμάτων, διακηρύξεων και προγραμμάτων τους. Οι
αντίπαλοί τους, τους προσομοιάζουν με την Θάτσερ,
σύμβολο του άκρατου νεοφιλελευθερισμού στην χορεία του οποίου προέκυψαν οι
δικοί μας με οβίδια μεταμόρφωση: Η Αριστερά ως Δεξιά, ή για να
αντιγράψουμε τον φίλο Γ. Κοντογιώργη: «η Συριζαία Αριστερά ως Νέα Δεξιά
– μελέτη για το συντηρητικό ιδιώνυμο της Αριστεράς» (Πατάκης 2016)
Ο Παναγιώτης
Κονδύλης έγραψε προσφυώς: «Όσα ωφελούν τους
ιδιοτελείς τα προπαγανδίζουν οι αφελείς». Αλήθεια που καίει…
Ο ΥΕθΑ ομιλεί συνήθως ευκαίρως, ακαίρως,
επί παντός του επιστητού. Προχθές ξεχνώντας ότι υπερψήφισε τις τελευταίες
εφιαλτικές ρυθμίσεις κατήγγειλε την αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά ως «εγκληματική και αντισυνταγματική»! Προέβη
όμως σε μία εξαιρέτως εύστοχη δήλωση για το σκοπιανό προκαλώντας την έντονη
αντίδραση της Ντόρας Μπακογιάννη. Η
δήλωση Καμμένου επικαιροποιεί την
απόφαση των Πολιτικών Αρχηγών (13/4/92).
Τότε άπαντες (πλην
ΚΚΕ) συνεφώνησαν ότι στο όνομα των Σκοπίων δεν θα υπάρξει η λέξη Μακεδονία. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας (26-27/6/92) απεδέχθη, με ευστοχότερη μάλιστα διατύπωση,
αυτήν την θέση: «Ονομασία
που δεν θα περιλαμβάνει τον όρο (term) Μακεδονία». Η πρώην
ΥπΕξ υπερασπίζεται την ανατροπή της εθνικής στρατηγικής που με πρωτοβουλία της
συνετελέσθη το 2007 και την εθνικά
επικίνδυνη θέση «Μακεδονία με γεωγραφικό
προσδιορισμό έναντι πάντων». Παρόμοια άποψη θα χάριζε το Μακεδονία στο εχθρικό και
εξ ορισμού θνησιγενές αλβανοσλαβικό προτεκτοράτο που αργά ή γρήγορα θα
διαλυθεί, αλλά θα κληροδοτήσει στους κληρονόμους του τον ατίμητο θησαυρό του
ελληνικού ονόματος. Για την ώρα μας διασώζει η αδιαλλαξία των Σκοπιανών.
Καιρός όμως να
επαναφέρουμε τα πράγματα στην αφετηρία τους: ονομασία χωρίς το Μακεδονία ή
παράγωγα, καταγγελια της Ενδιάμεσης και ενεργός
καταπολέμηση του ανθελληνικού αλυτρωτισμού των γειτόνων.
Έτος Αριστοτέλους φέτος. Προσφεύγουμε στα «Πολιτικά» του (VII, 1327, 30)
και παίρνουμε το ρωμαλέο μήνυμά του: Το γένος των
Ελλήνων χαρακτηρίζεται από δυνατή ψυχική ορμή και οξεία αντίληψη. Γι’ αυτό
ακριβώς και ελεύθερο ζει και άριστη πολιτική έχει και δύναμη να κυριαρχήσει
πάνω σε όλους, αρκεί να είναι ενωμένο σε μία πολιτεία.
«Το δε των Ελλήνων γένος (…) ένθυμον και διανοητικόν εστίν, διόπερ
ελεύθερόν τε διατελεί και βέλτιστα πολιτευόμενον και δυνάμενον άρχειν πάντων,
μιας τυγχάνον πολιτείας».
Ακούει κανείς;
