Μια φορά και ένα καιρό, ένας γάιδαρος ήθελε να κάνει το λιοντάρι,
έτσι φόρεσε τομάρι λιονταριού για να πραγματοποιήσει το όνειρό του και σαν
λιοντάρι πια έτρωγε άφοβα τα προϊόντα των γεωργών από τα χωράφια τους.
Όμως φύσηξε δυνατός αέρας,
πήρε το δέρμα του λιονταριού και έτσι έγιναν τα αποκαλυπτήρια του γαιδάρου.
Τότε όλοι οι αγρότες, που
τους έτρωγε το βιός, έπεσαν απάνω του και τον ξυλοφόρτωσαν.
Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Όνος νομιζόμενος λέων είναι
Ὄνος ἐπεθύμει λέων
εἶναι δοκεῖν. Καὶ μεταθεῖναι τὴν φύσιν οὐκ ἔχων ἐπὶ τοῦ σχήματος ἀνεπλήρου τὸν
πόθον, καὶ λεοντῆν περικείμενος, οἷα λέων τοὺς τῶν γεωργῶν ἐλυμαίνετο πόνους.
Καὶ πνεύσας βιαιότερος
ἄνεμος γυμνοῖ μὲν αὐτὸν τοῦ προκαλύμματος, φανέντα δὲ ὄνον ῥοπάλοις ἀνῄρουν ὧν
τοὺς πόνους κατήσθιεν..
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Κόσμος επείσακτος τοῖς χρωμένοις
γίνεται κίνδυνος...
