Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Ψυχές πασχίζουν απελπισμένα
του χειμώνα τα σημάδια
καρτερούν
ο πόθος τους και η επιθυμία για
τα ξένα
μέσα στα κύματα τα αγριεμένα
τα φυσικά φαινόμενα αψηφούν.
Κρυμμένες ελπίδες προσφυγικές
στην ευρώπη ζητούν καταφύγιο
τολμούν να υποστούν τα μαρτύριο
μέσα στου χειμώνα τις αναποδιές
των ονείρων τους το
προσκλητήριο.
Ευάλωτες ψυχές της προσφυγιάς
η τύχη τους στα βάθη του
Αιγαίου
με δάκρυα, πτώματα αποχαιρετάς
το μάτωμα αυτόματα της καρδιάς
ταξίδια, ο θάνατος του
μοιραίου.
Πολεμικές γίνονται επιχειρήσεις
κάπου πέρα, μακριά από εδώ
φρίκη, στης προσφυγιάς τον οδυρμό
καινούργιές ζητούν αναζητήσεις
αδελφοσύνη, δώστε τους
παρακαλώ.
Διεκδικούν στο χειμώνα την ζωή
τα τάματα των Μωαμεθανών
ελπίδα για νίκη, οδοιπορική
συνοδεία ΄΄ στο καλό’’ δίνω μια
ευχή
από τον χειμώνα των Χριστιανών.
