Δρ. Ιωάννης Παρίσης
Ως «ιστοσελίδες
των Σοκ» θεωρώ εκείνες (και δυστυχώς δεν είναι λίγες)
που «ειδικεύονται» στην πρόκληση εντυπωσιασμού και ανησυχίας στον κόσμο, με
υπερβολικές και εν πολλοίς αναληθείς ειδήσεις, χρησιμοποιώντας μάλιστα άκριτα
την λέξη «σοκ» στους τίτλους των
θεμάτων που δημοσιεύουν.
Αυτό συνέβη και κατά τις τελευταίες ημέρες,
ενόψει την συνδιάσκεψης των πρωθυπουργών των επτά κρατών των Δυτικών Βαλκανίων
στο Βερολίνο, με συνέπεια κάποιοι ευφάνταστοι να σηκώσουν τη “σημαία του πολέμου” κατά της Μέρκελ και του
ΝΑΤΟ, οι οποίοι κατά την άποψή τους μεθοδεύουν την ένταξη της FYROM στην
Ατλαντική Συμμαχία με σύνθετη ονομασία, κατά την επικείμενη Σύνοδο Κορυφής στην
Ουαλία (!!!)
Στο ζήτημα πρωτοστάτησαν και κάποιοι
πολιτικοί, από εκείνους που συνηθίζουν να υπερβάλουν και να κραυγάζουν,
σηκώνοντας… το “λάβαρο του αγώνα”
για την διάσωση της Ελλάδος! Παρουσίασαν μάλιστα το θέμα ως πρόσκληση της
Μέρκελ στον Γρούεφσκι, για να… συνωμοτήσουν κατά της Ελλάδος. Λογικά, ως
βουλευτές και διαθέτοντας, κατά τεκμήριο, σχετική μόρφωση, όφειλαν να γνωρίζουν
την πραγματικότητα, άρα οι κραυγές τους έγιναν για εντυπωσιασμό και διέγερση
κάποιων μη σκεπτομένων φανατικών. Αν όμως δεν γνωρίζουν, τότε είναι επικίνδυνοι
ως πολιτικοί, ο δε Σωκράτης θα τους έλεγε: «Επισφαλές το να λέγει και να πράττει κάποιος πράγματα
που δεν γνωρίζει».
Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα με τη σειρά
για να δούμε την πραγματικότητα αλλά και το γελοίον του πράγματος, όπως το
παρουσίασαν οι ιστοσελίδες των «σοκ»:
Καταρχήν η Συνδιάσκεψη
για τα Βαλκάνια έγινε στο πλαίσιο της ΕΕ και καμία απολύτως σχέση
δεν είχε με το ΝΑΤΟ. Άλλωστε παρέστη ο Πρόεδρος της Κομισιόν και κανένας
εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ. Το αντικείμενο ήταν η συζήτηση των ζητημάτων
που έχουν να κάνουν με την πρόοδο των χωρών που είναι υποψήφιες για ένταξη στην
ΕΕ, στους τομείς των κριτηρίων που έχει καθορίσει η Ένωση.
Η Συνδιάσκεψη αυτή που φιλοξενήθηκε από την
Γερμανία, ήταν η πρώτη, ενώ θα
ακολουθήσουν και άλλες στα επόμενα χρόνια και θα φιλοξενηθούν, το 2015 από την
Αυστρία και το 2016 από τη Γαλλία.
Αναφορά στο πρόβλημα της ονομασίας της FYROM γίνεται στο κοινό ανακοινωθέν ως ένα από τα προβλήματα των σχέσεων μεταξύ των
βαλκανικών κρατών, χωρίς να γίνει καμία πρόταση ή υπόδειξη και χωρίς
φυσικά να ασχοληθεί κανείς με το ζήτημα στην ουσία του, αφού άλλωστε δεν υπήρχε
τέτοια αρμοδιότητα.
Σε όλα τα κείμενα της Συνδιάσκεψης η
ονομασία που χρησιμοποιήθηκε ήταν η επίσημα αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ, χωρίς ο
Γκρούεφσκι να τολμήσει να φέρει αντίρρηση ακόμη και στο κοινό ανακοινωθέν, όπου
μπήκε και η δική του υπογραφή.
Επισημαίνεται ότι ο Πρόεδρος της Κομισιόν Μαν. Μπαρόσο, στην σύντομη ομιλία του προς
τον Τύπο, ούτε καν έκανε αναφορά στη FYROM,
ενώ αναφέρθηκε σε κάποιες προόδους που έγιναν από πλευράς Σερβίας, Αλβανίας
και Κοσόβου. Προφανώς διότι η
υποψηφιότητα της χώρας αυτής παραμένει «παγωμένη» εξαιτίας της άρνησης της
Ελλάδας.
Πού «κολλάει» λοιπόν το ΝΑΤΟ στις αντιδράσεις των φανατικών στην
προκειμένη περίπτωση; Πουθενά. Και γιατί προετοιμάζουν τον κόσμο για συλλαλητήριο
στη Θεσσαλονίκη την παραμονή της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ (η
οποία θα λάβει χώρα στις 4-5 Σεπτεμβρίου), για ένα θέμα που ουδόλως σχετίζεται με αυτήν; Ελπίζω να
αντιληφθούν τη γκάφα και να το ματαιώσουν ώστε να μη γίνουμε ρεζίλι δείχνοντας
ότι δεν γνωρίζουμε ούτε στοιχειωδώς τα θέματα που αφορούν στη χώρα μας, αλλά
λειτουργούμε υπό το κράτος ενός συνδρόμου καταδίωξης.
Ειδικότερα
επί του θέματος:
α)
Η ατζέντα της Συνόδου του ΝΑΤΟ είναι
περίπου γνωστή και φυσικά δεν περιλαμβάνει καμία συζήτηση για ένταξη νέων
μελών. Τα θέματα που πρόκειται να συζητηθούν αναφέρονται στις στρατιωτικές δυνατότητες της Συμμαχίας, το
πρόβλημα της Ουκρανίας, τις σχέσεις με τη Ρωσία, τη δράση των τζιχαντιστών του
ISIS, το ζήτημα του Αφγανιστάν ενόψει της αποχώρησης των νατοϊκών δυνάμεων
και σε άλλα θέματα διεθνούς ασφάλειας.
β) Παρουσιάσθηκε από
τις ιστοσελίδες των ΣΟΚ ότι η Μέρκελ μεθοδεύει ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ!
Προφανώς αγνοούν στοιχειωδώς τη λειτουργία των οργάνων της Συμμαχίας, ειδικώς
το γεγονός ότι απαιτείται ομοφωνία στις αποφάσεις, που σημαίνει ότι και μόνο η Ελλάδα να πει όχι, αρκεί για να μην γίνει
αποδεκτή η όποια πρόταση. Όπως έγινε στο Βουκουρέστι το 2008, με την
άρνηση του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή να δεχθεί ανάλογη πρόταση των Ηνωμένων
Πολιτειών.
γ) Η στάση του
Καραμανλή δεν είχε μόνο την αξία της για εκείνη τη στιγμή, αλλά αποτελεί πλέον
την επίσημη θέση του ΝΑΤΟ, την οποία μόλις προ επταμήνου επανέλαβε ο Γενικός
Γραμματέας Άντερς Φογκ Ράσμουσεν κατά
την επίσημη επίσκεψη του Γκούεφσκι στην έδρα της Συμμαχίας, απαντώντας σε
ερώτηση των δημοσιογράφων αλλά ουσιαστικά και στις προκλητικές δηλώσεις του
Σκοπιανού πρωθυπουργού που είχαν προηγηθεί: «Η Συμμαχία πήρε μια απόφαση στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ
στο Βουκουρέστι το 2008. Η απόφαση ήταν ότι είμαστε έτοιμοι να απευθύνουμε
πρόσκληση για ενταξιακές συνομιλίες μόλις βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση στο
ζήτημα της ονομασίας. Η απόφαση αυτή στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2008 ελήφθη
από όλους τους συμμάχους, συνεπώς δεν πρόκειται για μόνο ένα σύμμαχο, αλλά για
όλους τους συμμάχους που έλαβαν την απόφαση αυτή. Υποστηρίζουμε την απόφαση
αυτή…».
Είναι κατανοητό -και σεβαστό- ότι κάποιοι
θεωρούν πως το ΝΑΤΟ είναι κάτι «κακό», και σίγουρα «το ίδιο συνδικάτο» με την επίσης «κακιά» Ευρωπαϊκή
Ένωση! Όμως η σοβαρότητα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να προβάλλουμε τα
εθνικά μας θέματα και να προασπίσουμε τα συμφέροντα της Πατρίδας. Διαφορετικά
οι κραυγές και οι ανόητες αντιδράσεις προσφέρουν επιχειρήματα στους εχθρούς (που
είναι αρκετοί και εκτός και εντός Ελλάδος) και σίγουρα δεν βοηθούν.
Σχετικό επί του θέματος προγενέστερο και το
άρθρο μου «Μακεδονία»: το κλεμμένο όνομα και η «δημοσκόπηση» των
Σκοπιανών…
