Μιά φορά και έναν καιρό, ένα κατσικάκι που
ξεμάκρυνε απο το κοπάδι το κυνηγούσε ο λύκος.
Σάν είδε το κατσικάκι οτι ο λύκος το φτάνει
και δέν γλυτώνει, σταμάτησε να τρέχει,
δήλωσε οτι παραδίνεται και του λέει:
"Το
ξέρω, λύκε, οτι δέν γλυτώνω πιά, θα γίνω τροφή σου. Αλλα να μήν πεθάνω έτσι
άχαρα, θα σε παρακαλούσα να παίξεις τον αυλό (φλογέρα) να χορέψω, και ύστερα
με τρώς".
Σωστό του φάνηκε αυτό του λύκου, έπιασε
έπαιζε τον αυλό και το κατσικάκι χόρευε. Όμως, ακούσανε τον αυλό τα
τσομπανόσκυλα, έφτασαν και πήραν τον λύκο στο κυνήγι.
Έτσι το κατσικάκι γλύτωσε, και ο λύκος
έλεγε:
"Καλά
να πάθω! Ο καθένας πρέπει να επιδίδεται στη δική του τη δουλειά. Τί το ήθελα να
παίζω τη φλογέρα; Αυτή δέν είναι η δική μου δουλειά, εμένα η δουλειά μου είναι
χασάπης!
Απόδοση από το
πρωτότυπο Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
***************************************************************
Ἔριφος
καὶ λύκος αὐλῶν
Ἔριφος ὑστερήσας ἀπὸ ποίμνης ὑπὸ λύκου
κατεδιώκετο
Επιστραφεὶς δὲ ὁ ἔριφος λέγει τῷ λύκῳ·
Πέπεισμαι,
λύκε, ὅτι σὸν βρῶμά εἰμι· ἀλλ᾿ ἵνα μὴ ἀδόξως ἀποθάνω, αὔλησον, ὅπως ὀρχήσωμαι.
Αὐλοῦντος δὲ τοῦ λύκου καὶ ὀρχουμένου τοῦ
ἐρίφου, οἱ κύνες ἀκούσαντες καὶ ἐξελθόντες κατεδίωκον τὸν λύκον.
Ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ λύκος λέγει τῷ ἐρίφῳ·
Ταῦτα
ἐμοὶ καλῶς γίνεται· ἔδει γάρ με μακελλάριον ὄντα αὐλητὴν μὴ μιμεῖσθαι.
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Οὕτως οἱ παρὰ γνώμην τοῦ καιροῦ τι πράττοντες καὶ ὧν ἐν χερσὶν ἔχουσιν
ὑστεροῦνται..
