Μιά φορά και έναν καιρό, όταν τα ζώα είχαν
φωνή, μιά νεαρή αγελάδα βλέποντας ένα βόδι που εργαζόταν σκληρά, το έλεγε
καημένο και κακόμοιρο:
"Εσύ
τραβάς το αλέτρι, το κάρο, ενώ εγώ δέν κάνω καμιά δουλειά, μόνο τρώω και αναπαύομαι".
Ήρθε όμως ο καιρός μιάς εορτής, και τότε,
σταματώντας τις δουλειές, έλυσαν το βόδι, και την δαμάλα (νεαρή αγελάδα) την πήραν για να
την θυσιάσουν, εκείνη δε, έσκουζε κ
θρηνούσε.
Τότε το βόδι της είπε:
"Κατάλαβες
γιατί μόνο έτρωγες και δέν δούλευες; Επειδή για θυσία σε προόριζαν!"..
Απόδοση από το πρωτότυπο Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
***************************************************************
Δάμαλις
καὶ βοῦς
Δάμαλις βοῦν ὁρῶσα ἐργαζόμενον ἐταλάνιζεν
αὐτὸν ἐπὶ τῷ κόπῳ.
Ἐπειδὴ δὲ ἑορτὴ κατέλαβε, τὸν βοῦν
ἀπολύσαντες, τὴν δάμαλιν ἐκράτησαν τοῦ σφάξαι.
Ἰδὼν δὲ ὁ βοῦς ἐμειδίασε καὶ πρὸς αὐτὴν
εἶπεν·
" Ὦ δάμαλις, διὰ τοῦτο ἤργεις διότι ἔμελλες ἀρτίως
τυθῆναι"..
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι τὸν ἀργοῦντα κίνδυνος μένει.
