Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Όταν μιλάς για χωρισμό
Δεν ξέρω τι να υποθέσω
Στης μοναξιάς τον αστερισμό
τους λογισμούς μου ν΄ αποθέσω.
Μια θύελλα ονειρεύομαι
Καινούργιες θλίψεις προφητεύω
Με εφιάλτες μπερδεύομαι
Μέσα στους στίχους σε γυρεύω.
Πόσο κρατάει η μοναξιά
Κάπου- κάπου κλαίνε και οι νύχτες
Θανατηφόρα απελπισιά
Πολύ αργά κυλούν οι δείχτες.
Όταν μιλάς για χωρισμό
Βασιλεύει μέσα μου μια απορία
Σέρνει ένα πνιγμένο στεναγμό
Των αναμνήσεων η μαρτυρία.
