Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Στα ακρογιάλια της καρδιά σου
Το πανσέληνο φεγγάρι τώρα
φλερτάρει
Γιορτή στη ανοιξιάτικη βραδιά μου
Την αγάπη που έγινε άστρο
γουστάρει.
Η αθεράπευτη σκέψη μου περπατά
Αυτή αναζητάει σε όλη την πλάση
Ανηφοριά, σκοντάφτει, παραπατά
Γράφει- σβήνει μες το γιορτάσι.
Απόψε στην ανοιξιάτικη βραδιά
Θα ανθίσει πάλι το μπουμπούκι
Η θύμηση της στην πονεμένη μου
καρδιά
Χαραγμένο το όνομα της είναι σε
σεντούκι.
Δεν ονειρεύομαι, ερωτεύομαι
Νοσταλγώ την ωραιότητα της
προσμονής
Στην μυρωδιά των γιασεμιών
ξεδιπλώνομαι
Θα δοθώ στην πανσέληνο μέχρι να
φανείς.
Όταν τα βράδια η θύμηση σου ξυπνά
Θ΄ ανεβαίνω σιωπηλά μέσα στο σκοτάδι
Στα ακρογιάλια σου, η αγάπη μου θα
σεργιανά
Θα είναι η ανοιξιάτικη βραδιά το
σημάδι
