Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Κυρία εισαγγελέα
Ήθελα να σας γνωρίσω πριν, να
χαρώ την συντροφιά σας
Και όλα τα χρυσαφικά σας, να
χορτάσουν τα ματάκια
της ντουλάπας μυστικά.
Δεν ήθελα να σας ληστέψω, προς
Θεού δεν είμαι κλέφτης
Ήθελα μόνον να γυρέψω, για την
δόση δανεικά.
Ήθελα να σας γνωρίσω πριν, να
μοιραστώ τα οράματα σας
Τις αγορεύσεις των προτάσεων
σας, τον μισθό και την χαρά σας
Να χαθώ μέσα στα χρήματα σας,
μία και μοναδική φορά.
Τώρα όμως κάνανε φτερά, και
είναι άπιαστα πουλιά
Η ντουλάπα μένει μόνη, σαν την μαραμένη
ανεμώνη
Πως γιατρεύεις τον καημό, την οργή και τον
θυμό;
Κυρία εισαγγελέα
Αλήθεια ήταν δηλωμένα; Τι
σκληρό αυτό που λέω.
Στην τράπεζα, ας ήταν
φυλαγμένα, στο χρόνο με τόκους κλεισμένα
Παρά στην ντουλάπα στοιβαγμένα.
