defence-point
Μετά από χρόνια απουσίας ουσιαστικής
θεσμικής παρέμβασης, ολοκληρώνεται από το Υπουργείο
Εθνικής
Άμυνας (ΥΠΕΘΑ), η Εθνική Αμυντική Βιομηχανική Στρατηγική (ΕΑΒΣ) που θα καλύψει σημαντικό έλλειμμα στον
συγκεκριμένο τομέα δημιουργώντας ένα πλαίσιο αρχών που θα καθορίζει τη
λειτουργία και το κυριότερο την περαιτέρω ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής
βιομηχανίας.
Μάλιστα δεν θα είναι υπερβολή να
υποστηριχθεί ότι η κατά το παρελθόν έλλειψη ολοκληρωμένης στρατηγικής για την
εγχώρια αμυντική βιομηχανία, αφενός δεν επέτρεψε την ανάλογη, με το ύψος των
αμυντικών επενδύσεων που πραγματοποίησε η χώρα την εποχή των «παχέων αγελάδων», ανάπτυξη της
βιομηχανίας και αφετέρου επέτρεψε την εμφάνιση στρεβλώσεων και σαφώς
επιδείνωσε τις συνέπειες της οξείας οικονομικής κρίσης στον συγκεκριμένο τομέα.
Ας σημειωθεί ότι η ανάγκη σύνταξη της ΕΑΒΣ εκτός από υφιστάμενη νομοθετική
επιταγή (Άρθρο
3 του Νόμου 3978/11), προέκυψε και από την απαίτηση ύπαρξης
ενός ολοκληρωμένου στρατηγικού πλαισίου για την βιώσιμη ανάπτυξη ενός
ευαίσθητου βιομηχανικού κλάδου της ελληνικής οικονομίας. Είναι αυτονόητο, ότι η
συγκεκριμένη αναγκαιότητα κατέστη περισσότερο επιτακτική λόγου του
ιδιαιτέρου δημοσιονομικού περιβάλλοντος της χώρας, αλλά και λόγω των εξελίξεων
στην Ευρωπαϊκή Ένωση που στοχεύουν στην ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Αμυντικής και Τεχνολογικής Βιομηχανικής Βάσης (European Defence Technological Industrial Base – EDTIB) όπου η
Ελλάδα οφείλει να έχει ενεργό ρόλο.
Σκοπός της ΕΑΒΣ
είναι να καθορίσει το πλαίσιο και τα μέτρα (measures), ώστε το ΥΠΕΘΑ μέσω ενός σταθερού περιβάλλοντος ανάπτυξης της Εγχώριας Αμυντικής Τεχνολογικής και Βιομηχανικής Βάσης (ΕΑΤΒΒ):
>Να διατηρήσει και να
αναπτύξει τις κρίσιμες βιομηχανικές δυνατότητες (Specific Industrial
Capabilities) και τεχνολογίες αιχμής σε ευαίσθητους τομείς για την
ασφάλεια της χώρας προκειμένου να επιτευχθεί σε υψηλό βαθμό η ασφάλεια
εφοδιασμού των Ενόπλων Δυνάμεων, σύμφωνα πάντα με τις προβλέψεις της
ισχύουσας εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας, αλλά και μέσω της συμμετοχής
της ΕΑΤΒΒ σε εθνικά αλλά και διεθνή προγράμματα συνεργασίας έρευνας, ανάπτυξης
και παραγωγής αμυντικού υλικού.
>Να ενθαρρύνει και να
υποστηρίξει την επέκταση των δραστηριοτήτων της, στους τομείς της
ασφάλειας και των υλικών διττής χρήσης.
>Να στηρίξει τις εξαγωγές
της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Ας σημειωθεί εδώ ότι σήμερα δεν θα
πρέπει να υπάρχει σε κανέναν αμφιβολία ότι η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας
για τα επόμενα χρόνια δεν επιτρέπει τη μονοσήμαντη εξάρτηση της εγχώριας
τεχνολογικής και βιομηχανικής βάσης από τις πιστώσεις που διατίθενται για την
εθνική άμυνα στο πλαίσιο του προϋπολογισμού.
>Να ενισχύσει την
ανταγωνιστικότητα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανικής βάσηςεστιάζοντας σε
συγκεκριμένες τεχνολογίες αιχμής με την παραγωγή καινοτόμων προϊόντων.
>Να προωθήσει τη
δημιουργία κοινοπραξιών – συνεργασιών, ώστε να αυξηθεί η εγχώρια
συμμετοχή στην δημιουργία της EDTIB.
>Να
συμβάλλει στη γενικότερη οικονομική ανάπτυξη και ευημερία του
Ελληνικού λαού
Η σύνταξη της ΕΑΒΣ
αποτελεί έμπρακτη απόδειξη, ότι πλέον η εγκαθίδρυση και διατήρηση
μίας εγχώριας τεχνολογικής − βιομηχανικής βάσης, με λήψη κατάλληλων μέτρων –
δράσεων, συμπεριλαμβανομένων μέτρων που αφορούν σε έρευνα και ανάπτυξη, σε
συγκεκριμένους στρατηγικούς τομείς άμυνας και ασφάλειας, αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα
για το ΥΠΕΘΑ. Μάλιστα η εγχώρια
τεχνολογική − βιομηχανική βάση θεωρείται πλέον ότι συνιστά βασικό
παράγοντα για τη διασφάλιση της αποστολής των Ενόπλων Δυνάμεων.
Σε μια περίοδο που ο τομέας της
αμυντικής βιομηχανίας συνεχώς εξελίσσεται και οι γεωπολιτικές ισορροπίες –
απειλές αλλάζουν, η χάραξη στρατηγικής για την ΕΑΤΒΒ
απετέλεσε επιτακτική ανάγκη για το ΥΠΕΘΑ
και για έναν ακόμα σημαντικό λόγο. Συγκεκριμένα, η στρατηγική αποδίδει
ιδιαίτερη έμφαση στο δικαίωμα της χώρας μας, να προστατεύσει τα ουσιώδη
συμφέροντα ασφαλείας της κάνοντας χρήση του άρθρου 346 της ΣΛΕΕ (Συνθήκη για τη
λειτουργίας της ΕΕ) το οποίο προβλέπει ότι: «Κάθε κράτος μέλος δύναται να λαμβάνει τα μέτρα που
θεωρεί αναγκαία για την προστασία ουσιωδών συμφερόντων της ασφαλείας του, που αφορούν
την παραγωγή ή εμπορία όπλων, πυρομαχικών και πολεμικού υλικού».
Επίσης επιδίωξη της στρατηγικής
είναι η αρμονική συνεργασία των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας με τους φορείς
της αμυντικής βιομηχανίας και η δέσμευση τους σε κοινό μακροπρόθεσμο
σχεδιασμό με στόχο τη βελτίωση των βιομηχανικών δυνατοτήτων, άξονες που
αναμένεται να δημιουργήσουν ευνοϊκές συνθήκες για την ικανοποίηση των
μελλοντικών αμυντικών αναγκών της χώρας.
Η τρέχουσα συγκυρία είναι ιδιαίτερα
κρίσιμη για την Ελλάδα και είναι πλέον από όλους αντιληπτό και αποδεκτό
ότι η ανάπτυξη αποτελεί τη μόνη αποτελεσματική επιλογή για να υπερβεί
ουσιαστικά την κρίση η χώρα.
Ως εκ τούτου, η αναβάθμιση του
τεχνολογικού επίπεδου της χώρας, η μείωση της απώλειας σημαντικών οικονομικών
πόρων λόγω κυρίως της ανάθεσης έργου σε βιομηχανίες εκτός της ελληνικής
επικράτειας, η εκτιμώμενη ενίσχυση της εθνικής οικονομίας (από τη διάχυση
των ωφελειών και την εκμετάλλευση των συνεργειών) και η
αξιοποίηση του επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού στον ευαίσθητο, για
τη χώρα μας, τομέα της αμυντικής βιομηχανίας, δεν αποτελούν μόνο πρόκληση για
την επιτυχία της υλοποίησης των προβλέψεων της παρούσης στρατηγικής, αλλά επιτακτική
ανάγκη για την ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας.
