Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Άκου
ένα τραγούδι λυπημένο
Πες
μου γιατί τόσο η καρδιά πονεί
Το
γαλάζιο των ματιών της ξεφτισμένο
Γιατί
τόση χάρη έχει λαβωθεί.
Ίσως
το μάτιασμα στο πέρασμα της
Μια
υποψία, μια ζήλια στο κακό
Ποικιλόμορφες
γραμμές στο φόρεμα της
Ξάφνιασμα
το βλέμμα το στερνό.
Ποιος
ξεπλανεύτης θα την θεραπεύσει
Από
το καταφύγιο των στεναγμών
Παρηγοριά
στον πόνο της να συντροφεύσει
Αναλαμπές
στο ξεθάρρεμα των ματιών.
Άκου
το τραγούδι και αυτό πονεί
Για
τα ξεφτισμένα μάτια της κοπέλας απορεί
Και
είναι πόνος βαρύς, μέσα στους στίχους
Δεν
μπορώ να τους αλλάξω, κρύβουν γρίφους.
