Νίκος Ταμουρίδης Αντγος (ε.α)-Επίτιμος Α' Υπαρχηγός ΓΕΣ
''Πόλεμος πατήρ πάντων'', διατράνωνε ο Ηράκλειτος,
δείχνοντας ότι μέσα από την αιώνια πάλη ιδεών, ανθρώπων, πόλεων, κρατών και
συμμαχιών ρυθμίζονται και ανανεώνονται τα πάντα.
Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα μας δέχεται
ένα ιδιότυπο, πολυμέτωπο και πολυεπίπεδο πόλεμο. Κατά βάση πολιτικό, αλλά και
οικονομικό και κοινωνικό. Ο πνευματικός πόλεμος έχει εδώ και δεκαετίες αρχίσει
εκ των έσω και ισοπεδώνει κάθε έννοια προόδου.
Η πνευματική σύγχυση στη χώρα μας, γεγονός
που αποτελεί το μέγιστο των προβλημάτων που μας ταλανίζουν, είναι αποτέλεσμα
της σταδιακής ιδεολογικής επικράτησης μιας χαμαιλεόντιας ανθελληνικής και
αντίχριστης νομενκλατούρας της ''αριστεράς και
της προόδου'' κατά της πατριωτικής παράταξης, της ψευδεπίγραφα
εκπροσωπούμενης δεκαετίες τώρα από αποπροσανατολισμένες ιδεολογικά δυνάμεις.
Στον πόλεμο λοιπόν αυτό, τον εν πολλοίς
υβριδικό, η υγιής Ελλάδα οφείλει, όπως πράττει διαχρονικά, να κρατηθεί όρθια,
να αντιδράσει, να πολεμήσει. Ο πόλεμος όμως θέλει ηγέτες. Και εφόσον είναι κατά
βάση πολιτικός, επιβάλλει την ύπαρξη πολιτικών ηγετών.
Αν ψάξουμε ελληνικά και ξένα λήμματα, που
διαπραγματεύονται την πολιτική ηγεσία, όλα συγκλίνουν στο ότι τα κυριότερα
προσόντα των πολιτικών ηγετών είναι το προσωπικό ήθος, το κύρος, η σωφροσύνη, η
ευσέβεια, η ειλικρίνεια, η συμπόνια και η ακεραιότητα.
Και γεννάται το ερώτημα: Οι σημερινοί
πολιτικοί ηγέτες, στους οποίους ο ελληνικός λαός έχει εναποθέσει τις τύχες του,
δια της ψήφου του, διαθέτουν αυτά τα προσόντα; Η απάντηση δυστυχώς είναι
αποκαρδιωτική.
Αυτά που διακρίνουμε είναι μόνον η
αλαζονεία, το ψέμα, η ασέβεια, η αδιαφορία και η προκλητική ιδιοτέλεια, με
αποτέλεσμα την παντελή έλλειψη στοιχειώδους κύρους. Όποιος λοιπόν νομίζει ότι ο
επικεφαλής της σημερινής υβριδικής κυβέρνησης είναι ηγέτης μάλλον
στρουθοκαμηλίζει. Όποιος θεωρεί ότι ο ''συγκυβερνήτης'' του, το ''εθνικό'' του άλλοθι, έχει κάποια ηγετική
πολιτική αξία, πλανάται πλάνην οικτράν.
Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με τους
λοιπούς ''ηγέτες''
των πολιτικών ερειπίων, που θέλουν να λέγονται κόμματα της αντιπολίτευσης, και
που θεωρούν ότι βρίσκονται στον κατάλογο αναμονής (waiting list) των γνωστών ξένων πατρώνων, που διαφεντεύουν (φεύ) αυτή την ιερή χώρα. Απολύτως ανίκανοι!!!
Δεν υπάρχουν λοιπόν ηγέτες αλλά απλά
πιόνια. Πιόνια που κινούνται από τους
παίκτες-πάτρωνές τους πάνω στο ασπρόμαυρο παγκόσμιο μωσαϊκό, στην παγκόσμια
σκακιέρα. Θυμίζουν ''τα πιόνια'' του Καβάφη, τα θύματα,
τα οποία οι παίκτες που τα χρησιμοποιούν δεν έχουν σε τίποτε να τα θυσιάσουν
για να σώσουν κάποιο πεζοδρόμο, κάποιο κάστρο, κάποιο καβαλάρη. Κάθε βήμα τους
προς τα εμπρός είναι δειλό. Και όσο πιο μπροστά πηγαίνουν τόσο πιο πολύ το
θάνατό τους αγγίζουν!
Η Πατρίδα μας όμως δεν αντέχει άλλο αυτή
την εσωτερική κατάπτωση και τη διεθνή γελοιοποίηση. Θέλει να αλλάξει την πορεία
της. Πνίγεται, δεν μπορεί, θέλει αέρα φρέσκο, θέλει νέα πνοή. Θέλει να νοιώσει
ξανά ελεύθερη!
Η Ελλάδα δεν είναι φτιαγμένη για να 'χει
δούλους αφέντες, ραγιάδες βασιλείς, ανεπάγγελτους επαγγελματίες της πολιτικής,
πιόνια ηγέτες της δεκάρας!
Θέλει ηγέτες νέους, άφθαρτους,
καταξιωμένους στη δουλειά τους και στην κοινωνία, αποφασισμένους και
ψυχωμένους, που να θέλουν να υπηρετήσουν τον λαό και το έθνος με ανιδιοτέλεια,
αγάπη και αυταπάρνηση!
Θέλει ανθρώπους να στρατευθούν σε έναν
οραματισμό σωτηρίας, να απορροφήσουν την δυσαρέσκεια του λαού, να
εξουδετερώσουν την υπάρχουσα δυσπιστία, να νικήσουν την καχυποψία, να φέρουν
πραγματικά την χαμένη ελπίδα και να αποκαταστήσουν τα δίκαια του λαού μας!
Θέλει Έλληνες που να μπορούν να ανορθώσουν
την συλλογική και Εθνική μας αξιοπρέπεια!
Ήρθε η ώρα! Η Ιστορία δεν μας παρέχει πλέον
άλλο χρόνο αντίδρασης!
