Το έστειλε ο Ηρακλής Βούλτσος
Μια μέρα, ένα πολύ φτωχό αγόρι που πουλούσε
μικροπράγματα από πόρτα σε πόρτα, για να πληρώνει τα εισιτήριά του για το
σχολείο, ένοιωσε πολύ πεινασμένο και στην τσέπη του δεν είχε παρά μόνο μερικές
δεκάρες .
Έτσι, αποφάσισε ότι στο επόμενο σπίτι, θα
ζητούσε λίγο φαγητό. Ωστόσο, έχασε το θάρρος του, όταν μια όμορφη νεαρή γυναίκα
άνοιξε την πόρτα. Αντί για φαγητό, ζήτησε ένα ποτήρι νερό.
Η γυναίκα κοίταξε το αγόρι, κατάλαβε ότι
ήταν ταλαιπωρημένο και πεινασμένο και αντί για νερό του έδωσε ένα ποτήρι γάλα. Το ήπιε μονορούφι και
στη συνέχεια ρώτησε τη γυναίκα: «Πόσα σας χρωστάω;» «Δεν μου χρωστάς τίποτα»
απάντησε εκείνη. «Η μητέρα μου με έχει διδάξει, να μην αποδεχόμαστε ποτέ χρήματα για την
καλοσύνη που προσφέρουμε».
Το αγόρι ευχαρίστησε θερμά τη γυναίκα και
συνέχισε την πορεία του. Ένοιωσε δυνατότερος, όχι μόνο σωματικά αλλά και
ψυχικά, αφού η πίστη του στους ανθρώπους και στο Θεό, είχε γίνει ισχυρότερη με
το περιστατικό αυτό.
Χρόνια αργότερα, η υγεία της γυναίκας
κλονίστηκε και η ζωή της έφθασε σε κρίσιμη κατάσταση. Οι γιατροί του τοπικού
ιατρείου, σήκωσαν τα χέρια ψηλά. Δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν εκεί την
ασθένειά της. Την παρέπεμψαν σε ιατρικό
κέντρο μεγαλύτερης πόλης, όπου την εξέτασαν οι γιατροί και της έγιναν οι απαραίτητες
εξετάσεις. Ο καθηγητής ιατρός, κλήθηκε να κάνει τη διάγνωση.
Όταν άκουσε το όνομα της πόλης απ’ όπου
ήρθε η ασθενής, ένα περίεργο συναίσθημα τον έλουσε. Αμέσως σηκώθηκε και πήγε
κάτω από την αίθουσα του νοσοκομείου στο δωμάτιό της, ντυμένος με τη στολή του
γιατρού.
Την αναγνώρισε αμέσως. Πήγε πίσω στο
δωμάτιο ιατρικών συσκέψεων αποφασισμένος να κάνει το καλύτερό δυνατόν, για να
σώσει τη ζωή της. Από εκείνη την ημέρα έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην περίπτωση.
Μετά από ένα μακρύ αγώνα, η μάχη
κερδήθηκε. Η ασθενής έγινε καλά.
Ο Δρ, ζήτησε από το γραφείο οικονομικού, να
του προσκομίσουν τα έγγραφα του ασθενή και το λογαριασμό, για την τελική
έγκριση.
Όταν έφθασε στα χέρια του ο λογαριασμός του
ασθενή, τον κοίταξε και στη συνέχεια έγραψε κάτι στην άκρη του χαρτιού και τον
έστειλε πίσω, για επίδοση στην ασθενή. Εκείνη φοβόταν να το ανοίξει. Ήταν
σίγουρη, ότι θα έπρεπε να πληρώνει τα έξοδα νοσηλείας της, μέχρι το τέλος της
ζωής της.
Τελικά άνοιξε το φάκελο. Όπως διάβαζε το
τιμολόγιο, μια φράση με μεγάλα γράμματα στο τέλος του χαρτιού, τράβηξαν την
προσοχή της.
«Ολοσχερώς εξοφλημένο, με ένα
ποτήρι γάλα» Από
κάτω, υπήρχε η υπογραφή του καθηγητή ιατρού.
Θυμήθηκε!!! Δάκρυα χαράς πλημμύρισαν τα
μάτια της και άρχισε να προσεύχεται.
«Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου, που η
δική Σου αγάπη, έχει εξαπλωθεί και φωλιάσει στις καρδιές των ανθρώπων……..»
Η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα από την ζωή του Δρ. Χάουαρντ
Κέλι (1858-1943)
