ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 167. δυό εχθροί.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

      Μια φορά και ένα καιρό  δύο άνθρωποι που ήταν μεταξύ τους εχθροί αλλα έπρεπε να ταξιδέψουν με το ίδιο καράβι. Μπήκανε στο καράβι, και για να είναι όσο γινόταν πιό μακριά ο ένας απο τον άλλο, ο ένας πήγε και έκατσε στην πλώρη, ο άλλος στην πρύμνη.

    Καθώς ταξίδευαν έπιασε κακοκαιρία, το πλοίο θα αναποδογύριζε και θα βούλιαζε. Τότε εκείνος που καθόταν στην πρύμνη ρωτάει τον καπετάνιο:

- "Ποιό μέρος του καραβιού θα βουλιάξει πρώτο;"

- "Η πλώρη", απαντά ο καπετάνιος .

-"Έ, δέν με νοιάζει κι άν πνιγώ, αφού θα δώ τον εχθρό μου να πνίγεται πρώτος!".

    Μέχρι εκεί μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη έχθρα.

Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης

***************************************************************

Έμμετρη απόδοση ( http://100mythoi.blogspot.gr )

Στο ίδιο πλοίο δυο εχθροί έτυχε ν’ ανεβούνε·
στην πρύμνη ο μεν, στην πλώρη ο δε, στέκουν, να μη βρεθούνε.
Μα ξάφνου μεσοπέλαγα κακοκαιρία ξεσπάει
που μια βουλιάζει το σκαρί, μια πάνω το πετάει.
Κι αυτός στην πρύμνη που ήτανε πληροφορία παίρνει
πως αν το πλοίο βυθιστεί, η πλώρη πρώτα γέρνει.
Διόλου δεν τον λύπησε ο πιθανός χαμός του
αφού θα δει, πριν, τη ζωή να χάνει ο εχθρός του.

Κάποιοι να πάθουνε κακό δείχνουν να προτιμούνε,
αν τους εχθρούς τους έτσι δουν κι αυτοί να δυστυχούνε.

***************************************************************

Ἐχθροὶ δύο

    Δύο τινὲς ἀλλήλοις ἐχθραίνοντες ἐπὶ τῆς αὐτῆς νεὼς ἔπλεον, ὧν ἅτερος μὲν ἐπὶ τῆς πρύμνης, ἅτερος δὲ ἐπὶ τῆς πρώρας ἐκάθητο.

    Χειμῶνος δὲ ἐπιγενομένου καὶ τῆς νεὼς μελλούσης ἤδη καταποντίζεσθαι, ὁ ἐπὶ τῆς πρύμνης τὸν κυβερνήτην ἤρετο πότερον τῶν μερῶν τοῦ πλοίου πρότερον μέλλει καταβαπτίζεσθαι.

    Τοῦ δὲ τὴν πρώραν εἰπόντος·

    Ἀλλ᾿ ἔμοιγε οὐκ ἔστι λυπηρόν, εἶπεν, ὁ θάνατος, εἴγε ὁρᾶν μέλλω πρὸ ἐμοῦ τὸν ἐχθρὸν ἀποθνῄσκοντα.

Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων οὐδὲν τῆς ἑαυτῶν βλάβης φροντίζουσιν, ἐὰν τοὺς ἐχθροὺς μόνον ἴδωσι πρὸ αὐτῶν κακουμένους.