Δόθηκε μάχη πριν από 14 χρόνια, όταν ο
τότε δήμαρχος της γαλλικής πρωτεύουσας αποφάσισε να κλείσει κάποιες όχθες του Σηκουάνα στην κυκλοφορία και να εγκαταστήσει ψιλή άμμο,
ομπρέλες και ξαπλώστρες.
Η απόφαση ελήφθη σε κλίμα μεγάλης
πολεμικής, στην οποία αναμείχθηκαν και όλα τα γαλλικά κόμματα. Αλλά η άμμος μπήκε, τα αυτοκίνητα έφυγαν και
χιλιάδες άνθρωποι ξεχύθηκαν στις όχθες του Σηκουάνα
για μαύρισμα και παιχνίδι.
Ωστόσο, ο θεσμός αποτελεί πλέον τουριστική ατραξιόν και κάθε χρόνο οι παραλίες του Παρισιού εγκανιάζονται στα μέσα Ιουνίου ως τα τέλη Αυγούστου.
Λίγο πιο μακριά, στην παραλία που βρίσκεται
μπροστά από το Δημαρχείο του Παρισιού
δόθηκε χρώμα της Κοπακαμπάνα και
στήθηκε για το 2016 ένα γήπεδο beach-volley. Στις παραλίες του Παρισιού μπορεί
κάποιος επίσης να κάνει taï-chi, χορό και baby-foot. Μικρά ποδήλατα προσφέρονται δωρεάν για
τα παιδιά.
Η
παραλία είναι ανοιχτή από τις 9 το πρωί ως τα μεσάνυχτα και οι ομπρέλες είναι
δωρεάν. Δωρεάν είναι επίσης οι χώροι παιχνιδιών για παιδιά που
γεμίζουν με τις φωνές τους το κέντρο της πόλης, παίζοντας με τα κουβαδάκια στην
άμμο.
Θαλάσσια σπορ μπορεί να κάνει κανείς και στα νερά του προαστίου της Βιλέτ όπου οι παριζιάνοι δοκιμάζουν τα πάντα. Η Coca Cola προσέφερε φέτος δωρεάν γήπεδα τένις, μίνι γκολφ και ποδοσφαίρου. Στην παραλία που βρίσκεται μπροστά στο Δημαρχείο για το 2016 προσφέρθηκαν συναυλίες ποπ και ροκ μουσικής.
Θαλάσσια σπορ μπορεί να κάνει κανείς και στα νερά του προαστίου της Βιλέτ όπου οι παριζιάνοι δοκιμάζουν τα πάντα. Η Coca Cola προσέφερε φέτος δωρεάν γήπεδα τένις, μίνι γκολφ και ποδοσφαίρου. Στην παραλία που βρίσκεται μπροστά στο Δημαρχείο για το 2016 προσφέρθηκαν συναυλίες ποπ και ροκ μουσικής.
Αυτή η εικόνα του Παρισιού, με παραλίες και
κορίτσια που μαυρίζουν στον ήλιο, προκαλεί ενδιαφέρον στους τουρίστες που δεν
γνώριζαν την …εξωτική πλευρά της γαλλικής πρωτεύουσας. Ο θεσμός κρατεί εδώ και
14 χρόνια και δείχνει ότι ήρθε για να μείνει. «Κάτω από το λιθόστρωτο είναι παραλία», έγραφαν
στους τοίχους οι φοιτητές του Μάη του ’68
και η …ευχή τους πραγματοποιήθηκε μερικές δεκαετίες αργότερα!
Ανέκαθαν οι παριζιάνοι κατέβαιναν στις
όχθες του Σηκουάνα για να παίξουν ή να
περπατήσουν δίπλα στα νερά. Ωστόσο, δεν υπήρχε παραλία και το μπάνιο ήταν και
τότε απαγορευμένο.