Γράφει ο Γιώργος Πιπερόπουλος
Τελικά θα μείνουμε χωρίς ποδοσφαιρικό θέαμα
μέχρι τις 5 Σεπτεμβρίου…
Και καλά οι εργένηδες και οι αδέσμευτοι
νεαροί ποδοσφαιρόφιλοι, αλλά όλοι οι παντρεμένοι που βρίσκουν την ευκαιρία κάθε
Σάββατο ή Κυριακή απόγευμα να "ξεφύγουν" από τα οικογενειακά
καθήκοντα και τις δεσμεύσεις πηγαίνοντας στο γήπεδο τι θα κάνουν;
Σκέφθηκε κανείς τι θα γίνει εάν χάσουν την απαραίτητη αιτιολογία αποφυγής της Κυριακάτικης
βόλτας «μετά...συζύγου και τέκνων;».
-Γιώργο
είχες πει ότι θα βγαίναμε μια βόλτα Κυριακή μεσημέρι
-Ναι βρε
γυναίκα έχεις δίκιο αλλά ο αγώνας είναι κρίσιμος
-Πάλι,
άντρα μου; Κάθε Κυριακή, κάθε αγώνας είναι κρίσιμος;
-Ναι ξέρω!
Και τώρα τι να σου πως ότι είμαι απαραίτητος μια και με μετράνε ως τον... 12ο
παίκτη;
-Δεν
αλλάζεις ομάδα, καλύτερα, μήπως και δούνε και τα παιδιά τον πατερά τους...
Θα μείνουμε ΧΩΡΙΣ θέαμα τα επόμενα 2 Σαββατοκύριακα!...
Κάπου λένε τα σχετικά δημοσιογραφικά,
ρεπορτάζ «η Σούπερ Λίγκα ΚΟΝΤΡΑ
με τον κ Κοντονή και ΔΕΝ θα αρχίσει αυτό το Σαββατοκύριακο το φετινό
πρωτάθλημα…»
Σπόρια, φιστίκια, στραγάλια, καραμέλες!..
Έχω και κρύες πορτοκαλάδες, γκαζόζες και
γρανίτες!..
Ίσως εσάς τους νεότερους φιλάθλους του
ποδόσφαιρου και του μπάσκετ να σας φαίνεται κάπως παρεξηγημένη τούτη η παράθεση
«αναλώσιμων αγαθών.»
Σπόρια, φιστίκια, στραγάλια...
Και στην οθόνη ο καλός καουμπόι
αναμετριέται με τους κακούς, ένα εξάσφαιρο σε αντιπαράθεση με πολλά, και η
αγωνία πηγαίνει σύννεφο και μέσα στην μυσταγωγική νηνεμία της απόλυτης ησυχίας
της ταινίας, ησυχίας που προμηνύει την θύελλα επερχόμενων εκπυρσοκροτήσεων, το
μόνο που ακούγαμε εμείς οι παλιοί ήταν εκείνη οι συμφωνική μπαλάντα
του «τσικ-τσακ-τσικ-τσακ» δεκάδων
οδοντοστοιχιών που απολάμβαναν τα...σποράκια τους!...
Και στο γήπεδο, η ιδία απολαυστική
διαδικασία...
Θυμάμαι, αυτά τα ζούνε κάθε Κυριακή και οι
νεότεροι, κάποιες στιγμές που φορές-φορές μοιάζουν με αιώνες, το μόνο που
μπορούσες να ακούσεις μέσα στην Τούμπα, το Καυταντζόγλειο, στην Λεωφόρο ή στου
Καραϊσκάκη ήταν εκείνη η συμφωνική μπαλάντα του «τσικ-τσακ-τσικ-τσακ...»
Σπόρια και μάλιστα, "μπατιρόσπορα"... μαύρα, απολαυστικά,
όχι εκείνα τα ακριβά υποκατάστατα για το πέρασμα του χρόνου, εξ ου και ο τίτλος
τους ως «πασατέμπο...»
Δεν γίνεται θέαμα χωρίς τη γνώριμη διαλάληση
της ποθητής πραμάτειας.
Σπόρια, φιστίκια, στραγάλια...
Στραγάλια;
φιστίκια;...Όχι, δα!..
Δεν είναι μόνο οι απωθητικές τους τιμές που
τα έκαναν ανεπιθύμητα - συντρέχουν και οι λόγοι της χρονικής συνέπειας: τα τρως
στο άψε σβήσε και...τελειώνεις…
Αλλά ο ποδοσφαιρικός αγώνας, σαν φιλμ του
σινεμά, κρατάει 90 λεπτά συν το διάλειμμα συν την παράταση, συν τη μια ώρα
άφιξης πριν την έναρξη...
Και έχεις από πάνω το πρόβλημα
ότι μετά δεν ξέρεις τι να κάνεις...
Σπόρια! Αυτή είναι, ήταν και θα είναι
η…λύση!..
Τα φιστίκια έγιναν πια γαρνίρισμα για
εξευγενισμένα γλυκά στην ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ
ΕΛΛΑΔΑ…
Τα στραγάλια υποχρεωθήκαν σε εγκλωβισμό στα
μικρά πλαστικά (κάποτε
ήταν μεταλλικά) στοματικά όργανα... "
Μάλιστα, στις σφυρίχτρες υπήρχαν και πάντα
θα υπάρχουν... Στραγάλια!
Βέβαια όπως πιστοποιεί η ιστορία που
καταγράφουν τα βίντεο, συχνά μερικές σφυρίχτρες "έχαναν" το
στραγάλι τους και έβλεπες αφωνία εκεί όπου θα έπρεπε να γίνεται πανδαιμόνιο...
σφυριγμάτων!
Και άλλες φόρες άκουγες κάτι τρελά
σφυρίγματα που δίκαια αναρωτιόσουν, μα καλά, ποσά στραγάλια έχει αυτή η
σφυρίχτρα!.... Και με τέτοια...ακρίβεια στο είδος!...
Μείναμε τόσες εβδομάδες χωρίς... αγώνες
όπως κάθε καλοκαίρι....
Δεν θα μπω σε θέματα "ουσίας" και
εύχομαι να έρθει γρήγορα η έναρξη του φετινού πρωταθλήματος να βρουν οι
σφυρίχτρες το δρόμο τους στα διαιτητικά στόματα, να βρουν και τα...στραγάλια
τις θέσεις που τους αρμόζουν, να βρουν οι φίλαθλοι το δρόμο προς τα γήπεδα και
οι παντρεμένοι ποδοσφαιρόφιλοι τις απαραίτητες αιτιολογίες για την
αποφυγή των οικογενειακών τους καθηκόντων...
Σπόρια, φιστίκια...
Οπ, φίλε, τα
στραγάλια μην ξεχνάς τα στραγάλια!!!
Γιατί όσες φόρες και αν το πούμε η αλήθεια
παραμένει αναλλοίωτη: Αγώνες δεν γίνονται
χωρίς διαιτητές...Τώρα, το γεγονός ότι συχνά αγώνες δεν γίνονται εξ αίτιας των διαιτητών
είναι...μια άλλη ιστορία..
Και οι ...καραμέλες πού χωράνε;
Πρέπει, πριν κλείσω, να πω κάτι και
για τις καραμέλες που τις πιπιλίζουμε οι απανταχού της ελλαδικής επικράτειας
παρεπιδημούντες αθεράπευτα ρομαντικοί φίλαθλοι...
Καραμέλες δεν είναι οι εναλλαγές τεχνικών
ηγεσιών και οι «φοβερές και τρομερές»
μεταγραφές του...καλοκαιριού που πάντα αφήνουν παράθυρο και για τις μεταγραφές
του...χειμώνα;
Καραμέλες δεν είναι οι πανάκριβες
προετοιμασίες σε ευρωπαϊκά θέρετρα;
Καραμέλα δεν είναι και ο
απαράμιλλος ψυχισμός μας και τα ανανεωμένα Διοικητικά Συμβούλια;
Καραμέλα δεν είναι και η…ΚΑΘΑΡΣΗ και οι
φοβερές τιμωρίες για τα «στημένα» παιχνίδια στο ελληνικό ποδόσφαιρο;»
Καραμέλες είναι όλα αυτά και άλλα παρεμφερή
που ανέκαθεν τις πιπιλίζαμε εμείς οι αθεράπευτα ρομαντικοί φίλαθλοι και οι
παθιασμένοι οπαδοί!...
Θα ξαναγυρίσουμε στα γήπεδα και θα πούμε:
Μπάλα είναι και γυρίζει!.. Μεταξύ μας βρε
παιδιά, η ζωή μας τί είναι:
Μπάλα είναι και αυτή αλλά μας την «παίζουν»
οι πολιτικοί μας όπως θέλουν αφού αυτοί κρατάνε τη σφυρίχτρα!
Σπόρια,
στραγάλια, φιστίκια, καραμέλες…
Ελπίδες από ΠΑΟ, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό…
Το καλοκαίρι δεν τέλειωσε, οι ζέστες
συνεχίζουν, «άλλοι στα
σκάφη και άλλοι στην…σκάφη» έρχεται και ο ΕΝΦΙΑ…
Φίλε, πιάσε και μια γκαζόζα!..
