ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 73. Το λιοντάρι και ο λαγός.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

    Μια φορά και έναν καιρό, ένα λιοντάρι βρήκε έναν λαγό που κοιμότανε, και τον πλησίαζε σιγά σιγά για να τον γραπώσει και να τον φάει. Τότε είδε ένα ελάφι, οπότε άφησε τον λαγό και κυνηγούσε το ελάφι, που θα του έδινε πολύ περισσότερο κρέας απο ό,τι ο λαγός.

    Βέβαια, ο λαγός ακούγοντας τον θόρυβο απο το τρέξιμο του λιονταριού ξύπνησε και έφυγε.

    Το λιοντάρι κυνήγησε το ελάφι, αλλα δέν κατάφερε να το πιάσει. Επέστρεψε τότε για τον λαγό, αλλα εκείνος είχε φύγει.

    Τότε το λιοντάρι απογοητευμένο είπε:

    "Καλά να πάθω, αφού άφησα την τροφή που είχα μές τα χέριαμου για να κυνηγάω το μεγαλύτερο αλλα άπιαστο κέρδος".

Απόδοση από το πρωτότυπο Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************

Έμμετρη απόδοση ( http://100mythoi.blogspot.gr )

Λιοντάρι βρίσκοντας λαγό στο δάσος κοιμισμένο
να του ορμήξει σκόπευε γιατί ’ταν πεινασμένο.
Την ώρα εκείνη δίπλα τους περνά ένα ελάφι
και το λιοντάρι προς αυτό με γρηγοράδα εστράφη.
Από την καταδίωξη ξυπνά ο λαγός και φεύγει
και το ελάφι τρέχοντας τον κίνδυνο διαφεύγει.
« Αχ! », το λιοντάρι σκέφτεται, « μυαλό πρέπει να βάλω,
γιατί άφησα το σίγουρο για κάτι πιο μεγάλο ».

Έτσι και κάποιοι άνθρωποι όμοιο λάθος κάνουν: 
για τα πολλά πηγαίνοντας, τα λίγα που ’χουν χάνουν..

***************************************************************

Λέων καὶ λαγωός

    Λέων περιτυχών λαγωῷ κοιμωμένῳ, τοῦτον ἔμελλε καταφαγεῖν· μεταξὺ δὲ θεασάμενος ἔλαφον παριοῦσαν, ἀφεὶς τὸν λαγωόν, ἐκείνην ἐδίωκεν.

    Ὁ μὲν οὖν παρὰ τὸν ψόφον ἐξαναστὰς ἔφυγεν.

    Ὁ δὲ λέων ἐπὶ πολὺ διώξας τὴν ἔλαφον, ἐπειδὴ καταλαβεῖν οὐκ ἠδυνήθη, ἐπανῆλθεν ἐπὶ τὸν λαγωόν· εὑρων δὲ καὶ αὐτὸν πεφευγότα ἔφη·

    «Ἀλλ᾿ ἐγὼ δίκαια πέπονθα, ὅτι ἀφεὶς τὴν ἐν χερσὶ βοράν, ἐλπίδα μείζονα προέκρινα.»  

Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…

Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀνθρώπων μετρίοις κέρδεσι μὴ ἀρκούμενοι, μείζονας δὲ ἐλπίδας διώκοντες λανθάνουσι καὶ τὰ ἐν χερσὶ προϊέμενοι.