Μια φορά και ένα καιρό, ένα κουνούπι αφού
στάθηκε επάνω στό κέρατο ενός ταύρου καί αφού κάθισε εκεί γιά ώρα πολλή,
αποφάσισε πως είχε έλθει πλέον η ώρα νά φύγει.
Ζήτησε λοιπόν τήν γνώμη τού ταύρου, εάν θά
ήθελε πλέον νά έφευγε.
'Ισα που τού έδωσε σημασία ο ταύρος καί τού
απάντησε:
"Μά,
ούτε που ήλθες δέν τό πήρα χαμπάρι, αλλά ούτε καί εάν φύγεις δέν πρόκειται νά
τό πάρω είδηση."
Απόδοση από το πρωτότυπο Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
***************************************************************
Σε
ταύρου κέρατο έκατσε κάποτε ένα κουνούπι.
Εκεί καλά θρονιάστηκε, δεν το κουνούσε ρούπι.
Κι όταν τον ταύρο ρώτησε να φύγει ή να μείνει,
ετούτη την απάντηση μ’ αδιαφορία του δίνει:
« Ούτε σαν ήρθες σ’ ένιωσα ούτε κι άμα πετάξεις.
Καλό σε μένα δεν μπορείς ούτε κακό να πράξεις ».
Εκεί καλά θρονιάστηκε, δεν το κουνούσε ρούπι.
Κι όταν τον ταύρο ρώτησε να φύγει ή να μείνει,
ετούτη την απάντηση μ’ αδιαφορία του δίνει:
« Ούτε σαν ήρθες σ’ ένιωσα ούτε κι άμα πετάξεις.
Καλό σε μένα δεν μπορείς ούτε κακό να πράξεις ».
***************************************************************
Κώνωψ καὶ ταῦρος
Κώνωψ ἐπιστὰς κέρατι
ταύρου καὶ πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ἀπαλλάττεσθαι ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο
τοῦ ταύρου εἰ ἤδη βούλεται αὐτὸν ἀπελθεῖν.
Ὁ δὲ ὑποτυχὼν εἶπεν·
«Ἀλλ᾿ οὔτε, ὅτε ἦλθες, ἔγνων, οὔτε, ἐὰν ἀπέλθῃς,
γνώσομαι.»»
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Τούτῳ τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις πρὸς ἄνδρα ἀδύνατον, ὃς οὔτε
παρὼν οὔτε ἀπὼν ἐπιβλαβὴς ἢ ὠφέλιμός ἐστι.
