ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 74. Η σκύλα και το κρέας.



    Μια φορά και έναν καιρό, μιά σκύλα, κρατώντας ένα κομμάτι κρέας στο στόμα της, πήγε να περάσει ένα ήσυχο ποταμάκι.
    Στην επιφάνεια του νερού είδε το καθρέφτισμα του εαυτού της και νόμισε οτι είναι μιά άλλη σκύλα που κρατάει ένα μεγαλύτερο κομμάτι κρέας.
    Τότε, ανοίγοντας το στόμα της, έκανε να αρπάξει το κρέας απο το στόμα της άλλης σκύλας που ήταν μόνο καθρέφτισμα.
    Και φυσικά, δέν άρπαξε τίποτε, αφού δέν υπήρχε πραγματικά, έχασε απο το στόμα της και το δικό της κρέας που το παρέσυρε μακριά το ποτάμι..
Απόδοση από το πρωτότυπο Ανδρέας Μελεζιάδης
***************************************************************
Έμμετρη απόδοση ( http://100mythoi.blogspot.gr )
Βαθύ ποτάμι κάποτε ένα σκυλί περνούσε
και με τα δόντια, δυνατά, κρέας πολύ κρατούσε.
Τη σκιά του είδε στα νερά· του γύρισε το μάτι ...
για του άλλου σκύλου άφησε απ’ το στόμα το κομμάτι.
Κι έτσι αδίκως έχασε και το ’να και το άλλο
αφού ρεσάλτο έκανε μες στο βυθό μεγάλο.

Κακό αν πάθεις μη ζητάς να βρεις ποιος είν’ ο φταίχτης –
μες στον καθρέφτη θα τον δεις, αν είσαι πλεονέκτης..
***************************************************************
Κύων κρέας φέρουσα
      Κύων κρέας ἔχουσα ποταμὸν διέβαινε· θεασαμένη δὲ τὴν ἑαυτῆς σκιὰν κατὰ τοῦ ὕδατος, ὑπέλαβεν ἑτέραν κύνα εἶναι μεῖζον κρέας ἔχουσαν.
      Διόπερ ἀφεῖσα τὸ ἴδιον ὥρμησεν ὡς τὸ ἐκείνης ἀφαιρησομένη.
     Συνέβη δὲ αὐτῇ ἀμφοτέρων στερηθῆναι, τοῦ μὲν μὴ ἐφικομένῃ, διότι οὐδὲ ἦν, τοῦ δὲ, ὅτι ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ παρεσύρη.  
Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…
Πρὸς ἄνδρα πλεονέκτην ὁ λόγος εὔκαιρος.