http://thessbomb.blogspot.gr/
Η αντίδραση που έχει κανείς όταν χάνει την
δουλειά του είναι πολλές φορές απρόβλεπτη. Στην περίπτωση όμως του Ρώσου
υπαλλήλου της αεροπορικής εταιρίας UTair τα πράγματα ξέφυγαν σε τέτοιο βαθμό που σίγουρα δεν υπάρχει
προηγούμενο σε όλο τον κόσμο.
Και αυτό γιατί ο συγκεκριμένος υπάλληλος αποφάσισε να πάρει έναν εκσκαφέα και να καταστρέψει με συνοπτικές διαδικασίες ένα αεροπλάνο της εταιρίας που τον απέλυσε. Ο νευρικός υπάλληλος δεν σταμάτησε πουθενά, και με γρήγορες όσο και αποτελεσματικές κινήσεις άνοιξε μεγάλες τρύπες στην άτρακτο ενός τρικινητήριου Yak-40 καθιστώντας το μάλλον άχρηστο.
Πάντως, υπάρχουν και κάποιοι που υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη πράξη είναι προγραμματισμένη και δεν έχει να κάνει με τα νεύρα του χειριστή του μηχανήματος αλλά με το μικρό κόστος που έχουν αυτά τα αεροπλάνα (περί τις 52.000 λίρες) οπότε είναι προτιμότερο να οδηγηθούν στην καταστροφή.
Το δεύτερο σενάριο φαντάζει σχετικά λογικοφανές, αν και ακόμα και στην περίπτωση αυτή, ο εκσκαφέας δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος να καταστρέψει κανείς ένα αεροπλάνο. Οπότε μάλλον επιστρέφουμε στην πρώτη εκδοχή, καθώς εκτός του ότι μοιάζει πιο ανθρώπινη και αληθινή, φτιάχνει και μία πιο καλή ιστορία...
Και αυτό γιατί ο συγκεκριμένος υπάλληλος αποφάσισε να πάρει έναν εκσκαφέα και να καταστρέψει με συνοπτικές διαδικασίες ένα αεροπλάνο της εταιρίας που τον απέλυσε. Ο νευρικός υπάλληλος δεν σταμάτησε πουθενά, και με γρήγορες όσο και αποτελεσματικές κινήσεις άνοιξε μεγάλες τρύπες στην άτρακτο ενός τρικινητήριου Yak-40 καθιστώντας το μάλλον άχρηστο.
Πάντως, υπάρχουν και κάποιοι που υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη πράξη είναι προγραμματισμένη και δεν έχει να κάνει με τα νεύρα του χειριστή του μηχανήματος αλλά με το μικρό κόστος που έχουν αυτά τα αεροπλάνα (περί τις 52.000 λίρες) οπότε είναι προτιμότερο να οδηγηθούν στην καταστροφή.
Το δεύτερο σενάριο φαντάζει σχετικά λογικοφανές, αν και ακόμα και στην περίπτωση αυτή, ο εκσκαφέας δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος να καταστρέψει κανείς ένα αεροπλάνο. Οπότε μάλλον επιστρέφουμε στην πρώτη εκδοχή, καθώς εκτός του ότι μοιάζει πιο ανθρώπινη και αληθινή, φτιάχνει και μία πιο καλή ιστορία...