Χρήστος Μπολώσης, Υποστράτηγος ε.α.
Στην παλιά ταινία της «Θανασάκης ο πολιτευόμενος»,
ο μπακάλης Μελέτης (Ντίνος Ηλιόπουλος)
συζητάει με την αδελφή του Ελένη (Άννα Συνοδινού),
για τις προοπτικές που ανοίγονται στον μνηστήρα της Θανασάκη, αν αυτός εκλεγεί βουλευτής. Μεταξύ των προοπτικών
αυτών, όπως ισχυρίζεται η Ελένη, είναι
να γίνει ο Θανασάκης και υπουργός.
Οπότε ο Μελέτης ενθουσιασμένος φωνάζει:
«Αμ υπουργός είναι καλά. Υπουργός είναι καλά. Μία
συμβασούλα από δω, μία αποζημειωσούλα από κει, είναι καλά υπουργός».
Τις κουβέντες αυτές ο Μελέτης, τις
συνοδεύει με την γνωστή κίνηση
που κάνουμε, για να δείξουμε ότι τα αρπάζουμε και τα εναποθέτουμε, στην μέσα
τσέπη του σακακιού μας.
Δεν είμαι βέβαια εγώ σε θέση να κρίνω τους
μεγάλους ηθογράφους μας Αλέκο Σακελλάριο
και τον Χρήστο Γιαννακόπουλο, που
υπογράφουν την ταινία. Όμως αν ζούσαν σήμερα, θα έβλεπαν ότι είχαν πέσει πολύ
έξω. Διότι πλέον, δεν χρειάζεται να είσαι
υπουργός για να πορεύεσαι αναλόγως. Σήμερα, ακόμη και βουλευτάκος Γ΄ Εθνικής
να είσαι, αρκεί. Ακόμη και Γουλιμής.
Και εξηγούμαι τι εννοώ όταν λέω Γ΄ Εθνικής.
Εννοώ αυτούς, που την μια φορά μαζεύουν
200 σταυρούς από το προφανώς μεγάλο σόϊ τους και λόγω του ισχύοντος τότε
εκλογικού νόμου και…συνωστισμού εκλέγονται, ενώ στις επόμενες εκλογές, πεθαίνει
ο μπροστινός τους και παίρνουν την θέση του, όχι βέβαια στη νεκροφόρα, αλλά στη
βουλή.
Τώρα πώς μου ήρθαν όλα αυτά; Διάβαζα στην «δημοκρατία»,
οι περισσότερες εφημερίδες το έθαψαν στις μέσα σελίδες μαζί με τα
διανυκτερεύοντα φαρμακεία, ότι οι συντάξεις
των βουλευτών που έχουν εκλεγεί, έστω και μόνον δύο φορές, δεν πρόκειται να
πειραχτούν από τον ληστρικό νόμο για το ασφαλιστικό, που ετοιμάζει η «πρώτη φορά αριστερά». Δεν είναι η πρώτη φορά, που οι μητέρες και οι
πατέρες του Έθνους κοιτάνε την πάρτη τους και όλα τα άλλα να πάνε να κάνουνε
αυτό που είχε πει γνωστός παράγων της διαιτησίας. Να κάτι αναδρομικά από ‘δω,
να κάποια άλλα καθυστερούμενα από ‘κει, να μερικές απαλλαγές από δώθε, την
γαζώνουν κανονικά και άσε τα πρόβατα να κουρεύονται.
Λένε, πως επενέβη
ο πρωθυπουργός και ζήτησε να αποσυρθεί. Και έτσι νάγινε, υπάρχουν
δύο λεπτομέρειες που πρέπει να επισημανθούν:
α. Και να αποσυρθεί το αίσχος αυτό, η παλιανθρωπιά,
η ξεφτίλα
και το μασκαραλίκι
δεν αποσύρονται, ούτε ξεπλένονται.
β. Ποιος μπορεί να με διαβεβαιώσει, ότι
κάποια μεσάνυχτα, που όλη η φύση θα ησυχάζει (πλην των βουλευτών…), δε θα
σπεύσουν τα σαΐνια, να στριμώξουν σχετική τροπολογία σε κάποιο νομοσχέδιο «περί Ιδρύσεως Μπάντας στη Άνω Λεστινίτσα»,
ή «περί διορισμού κληρικού στο Ρουσφετοχώρι»
ή «περί ιδρύσεως πυροσβεστικού σταθμού Γ΄
Τάξεως στη Λιμνούπολη» ή εν πάσει περιπτώσει σε κάποιο εντελώς
άσχετο νομοσχέδιο; Δεν θα είναι δα και η πρώτη φορά, που οι «υπηρέτες το λαού» θα
ασχημονούν. Και πού θα το πάρεις χαμπάρι αυτό εσύ
λαέ βασανισμένε, που ναι μεν δεν ξεχνάς
τον Ωρωπό, χωνεύεις όμως ωραία ωραία, όλες τις λαμογιές, όσων εσύ
έστειλες στη βουλή.
Πάντως να το ξέρετε και το δηλώνω δημοσίως.
Αν στο προσεχές μέλλον δεν την περάσουν την τροποποίηση (και θα τα πάρουν πίσω και αναδρομικά),
εγώ θα πάρω αγκαλιά τον Φίλη και θα
κάνω 10 στροφές γύρω από τη Ομόνοια, να με δουν και οι λιαζόμενοι και να το
καταχαρούν…
Καλή Ανάσταση σε όλους μας.
