Δύο Aφγανοί , που είχαν χαθεί για πολύ
καιρό μετά από το "πέρασμά"
τους από τον Έβρο, συναντιούνται τυχαία σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας.
Ο πρώτος ντυμένος σαν πρίγκιπας, κατεβαίνει
από μια μερσεντάρα τελευταίο μοντέλο. Ο δεύτερος, κακομοίρης, κρατώντας στα
χέρια ένα πακέτο κάλτσες που προσπαθούσε να πουλήσει, λέει στον φίλο του:
"Βλέπω καλοπερνάς! Τί δουλειά κάνεις
και τα κονομάς;
-"Ζητιανεύω στο μετρό" -"Μή μου λές! Και βγάζεις τόσα πολλά;"
- "Σίγουρα! Δοκίμασε το και σύ! Κάθισε κοντά στα
εκδοτήρια εισιτηρίων με μια πινακίδα , και θα δείς!"
Μετά από κανα δυό μέρες ο ταλαίπωρος, ξαναβλέπει τον πλούσιο φίλο του.
Μετά από κανα δυό μέρες ο ταλαίπωρος, ξαναβλέπει τον πλούσιο φίλο του.
"-Έ, Ahmed, με δούλεψες , του λέει.
Σε δυό μέρες όλα κι όλα μάζεψα 1 ευρώ". άν και στην πινακίδα είχα γράψει:
Σε δυό μέρες όλα κι όλα μάζεψα 1 ευρώ". άν και στην πινακίδα είχα γράψει:
Είμαι
χωρίς δουλειά, η γυναίκα μου είναι άρρωστη και τα τρία παιδιά μου
πεινάνε!" Δεν αξίζει να ζητιανεύω στο μετρό..
Μήν λές βλακείες- του
απαντά ο Ahmed- κοίταξε τι μάζεψα εγώ σε δύο ημέρες; και του ανοίγει μια μεγάλη
τσάντα γεμάτη με δεκάευρα."
-Δέν είναι δυνατόν -λέει ο άλλος
απορημένος Τί έγραφες στην πινακίδα;"
Μου λείπουν μόνο 10 Ευρώ για το εισιτήριο να γυρίσω στο Αφγανιστάν...
Μου λείπουν μόνο 10 Ευρώ για το εισιτήριο να γυρίσω στο Αφγανιστάν...