Ο Γολιάθ ήταν
ένας γίγαντας πολεμιστής που πολέμησε ενάντια στον μικρόσωμο βοσκό Δαβίδ, ο οποίος κατάφερε να τον νικήσει
χτυπώντας τον με μία σφεντόνα. Ωστόσο εδώ και αιώνες φαίνεται ότι αναπαράγουμε την λάθος εκδοχή της ιστορίας,
παραλείποντας ορισμένα κρίσιμα γεγονότα που παρουσιάζουν μια άλλη οπτική.
Στο βιβλίο του Μάλκομ
Γκλάντγουελ, «David
& Goliath: Underdogs, Misfits and the Art of Battling Giants» ο
συγγραφέας προτείνει ότι στην
πραγματικότητα το θύμα και ο αδύναμος της ιστορίας ήταν ο Γολιάθ και όχι ο
Δαβίδ.
«Η
ιστορία του Δαβίδ και του Γολιάθ είναι μια
αλληγορία για απίθανες νίκες» εξηγεί ο Γκλάντγουελ
εξήγησε σε ομιλία του στο Ted Talk «Γιατί
όμως λέμε τον Δαβίδ αδύναμο; Ο λόγος είναι γιατί είναι ένα μικρό παιδί
και ο Γολιάθ είναι ένας μεγάλος, ισχυρός γίγαντας. Θεωρούμε
επίσης ότι μειονεκτεί, γιατί ο Γολιάθ είναι ένας
έμπειρος πολεμιστής, και ο Δαβίδ ένας απλός βοσκός. Κυρίως όμως, τον θεωρούμε
αδύναμο γιατί ο Γολιάθ είναι εξοπλισμένος με ισχυρά όπλα, πανοπλία και
ξίφος, ενώ ο Δαβίδ το μόνο που έχει είναι η σφεντόνα του.»
Το πρώτο λάθος στην ιστορία σύμφωνα με τον Γκλάντγουελ είναι η παρανόηση ότι ο
Δαβίδ ήταν ένα αβοήθητο αγόρι με σφεντόνα.
Οπως εξηγεί, στην αρχαιότητα υπήρχαν τρεις τύποι πολεμιστών: Εκείνοι με τα άλογα, που αποτελούσαν το ιππικό, εκείνοι που πολεμούσαν με σφεντόνες και τόξα (όπως ο Δαβίδ) και οι πεζοί στρατιώτες, που ήταν καλοί στις μάχες σώμα με σώμα ή με σπαθιά (όπως ο Γολιάθ)
Οπως εξηγεί, στην αρχαιότητα υπήρχαν τρεις τύποι πολεμιστών: Εκείνοι με τα άλογα, που αποτελούσαν το ιππικό, εκείνοι που πολεμούσαν με σφεντόνες και τόξα (όπως ο Δαβίδ) και οι πεζοί στρατιώτες, που ήταν καλοί στις μάχες σώμα με σώμα ή με σπαθιά (όπως ο Γολιάθ)
Ο Γολιάθ
ήταν στρατιώτης πεζικού, ενώ ο Δαβίδ
σκοπευτής. Αν δούμε έτσι την ιστορία και λάβουμε υπόψιν το γεγονός ότι
πολέμησαν από απόσταση, τότε η επιλογή του όπλου του Δαβίδ ήταν πολύ έξυπνη και σίγουρα πλεονεκτούσε απέναντι στον
γίγαντα. Αλλωστε, αν ο Δαβίδ δε πλησίασε
καν τον γίγαντα, τότε ήταν σε σαφώς πλεονεκτική θέση.
Οπως αναφέρει ο Γκλάντγουελ
στην ομιλία του: «η προσδοκία του Γολιάθ όταν προκαλούσε τους Ισραηλίτες σε μονομαχία είναι ότι θα αγωνιζόταν με
άλλον πεζό στρατιώτη. Οταν λέει, «έλα σε μένα και
θα ταίσω τις σάρκες σου στα πουλιά του ουρανού, και στα θηρία του αγρού» η φράση κλειδί είναι το «έλα σε μένα». Έλα σε μένα, γιατί θα πολεμήσουμε, σώμα με σώμα. Οταν ο Δαβίδ λέει ότι θέλει
να παλέψει με τον Γολιάθ, ο Σαούλ προσπαθεί να του δώσει την πανοπλία του,
θεωρώντας ότι θα πολεμήσουν σώμα με σώμα. Ωστόσο ο Δαβίδ δεν έχει τέτοιο
σκοπό. Δεν πρόκειται να τον πολεμήσει με αυτόν τον τρόπο. Είναι ένας βοσκός.
Έχει περάσει ολόκληρη τη ζωή του, χρησιμοποιώντας μια σφεντόνα για να
υπερασπιστεί το κοπάδι του ενάντια στα λιοντάρια και τους λύκους. Εκεί
βρίσκεται η δύναμή του. Ετσι, ο βοσκός με εμπειρία στη χρήση της σφεντόνας ως
καταστροφικό όπλο, σκοτώνει τον γίγαντα που ζυγίζει εκατό κιλά με την πανοπλία
και αυτά τα απίστευτα βαριά όπλα που είναι χρήσιμα μόνο σε μικρής εμβέλειας
μάχες.Ο Γολιάθ ήταν ουσιαστικά ένας πολύ εύκολος
στόχος.»