Οι «αποκάτω» έχουν ονοματεπώνυμο

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

http://anemosantistasis.blogspot.gr

http://www.artinews.gr/

Κώστας Κάππας

    Την λαϊκή σοφία πρέπει κανείς να την σέβεται, να την προσκυνά και να την κάνει εικόνισμα. Λέμε “κουτοπόνηρος” όχι “εξυπνοπόνηρος”. Ο πονηρός θα προσπαθήσει να σου αρπάξει άμεσα ότι μπορεί, θα το κάνει όμως άτσαλα, αχόρταγα και χαζά, θα τον πάρεις σύντομα χαμπάρι και θα περιορίσεις την χασούρα στο 5%, σώζοντας το υπόλοιπο 95%. Ο έξυπνος θα εισχωρήσει στα πάντα, για πάντα, αλλά: δεν θα σε κατεβάσει από το πλοίο, ούτε από το πηδάλιο. Θα σε κάνει σκάντζα στο τιμόνι, θα σου βρει νέο αγώι, θα μεγαλώσει τις δουλειές, όλοι θα επωφεληθούν.

 Πως ξεχωρίζεις το κουτοπόνηρο “στέλεχος”;

     Είναι “στείρος”. Δεν γεννάει ιδέες, δεν παράγει έργο. Το λίγο που παράγει το προσέχει σαν κόρη οφθαλμού. Το καταλαβαίνεις αμέσως από το γεγονός ότι κλειδώνει πάντα τα συρτάρια του. Για να μην φανεί η γύμνια του, είναι βλοσυρός, παριστάνοντας τον σοβαρό και δεν συγχρωτίζεται εύκολα με το προσωπικό.    Εάν κάνει το λάθος να ανακατευτεί πολύ, κάποιοι θα ρωτήσουν ή θα σχολιάσουν κάτι και θα βρεθεί σε δύσκολη θέση. Λύση; Οι “υγειονομικές ζώνες”: απομονωμένο, αγέρωχο, σαν αεροδρόμιο γραφείο και ανάχωμα μεταξύ του “Μεγάλου” και της μάζας οι γραμματείς και φαρισαίοι και ένα ημερήσιο πρόγραμμα πάντα “υπερφορτωμένο”. Φυσικά, στο λεξιλόγιό του δεν υπάρχει το “ευχαριστώ” και η “συγγνώμη”.

     Παρ’ όλα αυτά χρησιμοποιεί το “εγώ” με ρυθμό πολυβόλου. Εάν αυτά που λέει ότι κάνει τα μετατρέψεις σε ανθρωποώρες, μάλλον η ημέρα έχει 100 ώρες ή αυτός δουλεύει για δέκα. Εδώ υπάρχει ένα σπέρμα αλήθειας.  Οι εντολές και τα deadlines προς τα κάτω έχουν ονοματεπώνυμο, η αναμενόμενη παραγωγή είναι προσωποποιημένη, οι δε αυλοκόλακες μεταξύ των αποκάτω έχουν έως και γιορτή γενεθλίων. Όλα αυτά όμως πάντα “εντός των τειχών”. Στην εξώπορτα του μικρομάγαζού του που βγάζει στην υπόλοιπη εταιρεία, τα παραγόμενα προϊόντα και των μεν και των δε ορφανεύουν, χάνουν τους βιολογικούς γονείς τους και υιοθετούνται αυτόματα από τον “Μεγάλο”. Το ότι οι αποκάτω δεν είναι χαζοί, μουτρώνουν και παράγει το ελάχιστο δυνατόν, προκαλώντας τελικά πρόβλημα στο όλο οικοδόμημα (δημόσιο ή ιδιωτικό),δεν τον απασχολεί. Όντας μικρόνους, εάν είναι Τρίτη, η μέγιστη προβολή που μπορεί να κάνει είναι μέχρι την Πέμπτη το μεσημέρι. Μετά; Έχει ο Θεός…

     Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται: από φιλοσοφική – ψυχιατρική άποψη ο άνθρωπος αυτός, χωρίς να το κατανοεί, υπολογίζει και φοβάται απεριόριστα τους αποκάτω! Το μαρτυράει η τεράστια προσπάθεια που καταβάλλει να τους ισοπεδώσει…

 Πως ξεχωρίζεις το έξυπνο “στέλεχος”;

     Είναι “γκαστρωμένος”. Είναι ανοιχτός, χαρούμενος, διαχυτικός, δεν φοβάται την επαφή με τους άλλους, ξεχνά να κλειδώσει τα συρτάρια του. Αποφεύγει το “εγώ”, αλλά εάν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, λέει“προσωπικά”, “νομίζω”, “κατά την γνώμη μου”. Προτιμά όμως να μιλάμε το “εμείς”. Του είναι πολύ εύκολο να πει“συγγνώμη”, “ευχαριστώ” και “δεν γνωρίζω αυτό το θέμα”. Γιατί; Δεν είναι μυστήριο! Όταν το μυαλό του γεννά σαν κουνέλα, δεν φοβάται μην του κλέψουν μερικά από τα πολλά κουνελάκια του, εξ’ άλλου θα γεννήσει κι’ άλλα! Όταν λέει “δεν γνωρίζω το θέμα” ξέρει ότι ξέρεις ότι ξέρει πολλά άλλα θέματα αλλά διψά να προσθέσει στην φαρέτρα του και το συγκεκριμένο! Πιθανώς να μην γνωρίζει όλα τα ονόματα των αποκάτω του αλλά γνωρίζει ότι είναι τα πυραυλάκια για την δική του καριέρα. Έχει συνειδητοποιήσει ότι εάν διαλέξει υφιστάμενους πιο έξυπνους και δουλευταράδες από τον ίδιο και δεν τους απαξιώσει αλλά τους δείξει ουρανό, εκτοξευόμενοι οι ίδιοι, εκτοξεύουν και το διαστημόπλοιο στο οποίο επιβαίνουν και τα αφεντικά τους.  Αντίθετα τα απογοητευμένα ή ελαττωματικά πυραυλάκια λειτουργούν ως τα τέλεια βαρίδια…

     Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται: από φιλοσοφική – ψυχιατρική άποψη ο άνθρωπος αυτός, χωρίς να το κατανοεί, είναι πολύ σίγουρος για τον εαυτό του και πεισμένος ότι είναι ο καλύτερος από την ομάδα του και κατέχει δίκαια την θέση που έχει! Έχει δίκιο; Η πρόκληση να το αποδείξει, τον διεγείρει…

     Αν είστε το πάνω-πάνω αφεντικό έχετε δύο options για επιλογή μεσαίων στελεχών (τμηματάρχες, διευθυντές):

    Να επιλέξτε τους λάτρεις του “ΕΓΩ”. Διαθέτουν χαμηλό δείκτη ευφυΐας (IQ), μηδενικό δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης (EQ) και το κυριότερο είναι ευάλωτοι, χωρίς κανένα πραγματικό σύμμαχο. Θα τους χειρίζεστε όπως θέλετε!

    Να επιλέξτε αυτούς που αντιμετωπίζουν τους “ακόμα πιο κάτω” με τον ίδιο σεβασμό που αντιμετωπίζουν εσάς. Διαθέτουν οπωσδήποτε, υψηλό δείκτη ευφυΐας (IQ) και εξαιρετικά υψηλό δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης (EQ). Αυτοί λόγω του υψηλού EQ τους και του μακροπρόθεσμου συμφέροντός τους, βάζουν την επιχείρησή σας και το κοινό καλό πάνω απ’ όλα!