*Αμφικτύων
Χαρισάμενη ζούσε ζωούλα
η Ελληνική μας
γαλοπούλα
κάθε μέρα καλαμπόκι
άστραφτε σαν τον δεσπότη
Θέλησε να τα έχεις
ούλα
να μην ζει ζωή
φτωχούλα
ήταν γαλοπούλα από
σπίτι
ξένο προτιμούσε
αραποσίτι
Και όλο πάχαινε
η γαλοπούλα
βάρυνε απότομα σαν
βαριοπούλα
κάποια μέρα την πήραν υπό
μάλης
και της κόψαν στο σφαγείο το
κεφάλι
Το μόνο που δεν σκέφτηκε η
έρμη
να μην τρώει από το ξένο το
τραπέζι
στο χωράφι της να τρώει και να
πίνει
και ΟΧΙ ό,τι ο
ξένος της δανείζει
ΟΧΙ πόδια έξω από την
κλίνη
ζώντας σε μακάρια γαλήνη
Δεν είχε υπολογίσει το
λεπίδι
όλοι ζήλεψαν της
γαλοπούλας το στολίδι
νόμισε φίλους ακόμη και τα
φίδια
και της τρώνε
τώρα τα κοψίδια
Ακέφαλη τώρα φτερουγίζει
το κύκνειο πέταγμα
ψυχανεμίζει
Οβριοί την βράζουν στο
τσουκάλι
την τρώνε οι λάθροι
και οι άλλοι
τοκογλύφοι και βαρβάροι.
Είχε
μικροσκοπικό κεφάλι
ελησμόνησε τον αγώνα και την πάλη
μυαλό κρετίνου
σαν στραγάλι
με μεγάλη λαιμαργία
και κραιπάλη
έβλεπε το καλαμπόκι όχι το
τσουκάλι
ακόμη και τώρα
που σφαδάζει
η δολερή διχόνοια καλπάζει
Και ξάφνου βρήκε κάποιο κεφάλι
άρχισε ν’ αγωνίζεται έστω κι’ αν
σφάλει
παρότι σύρεται μισοσφαγμένη
ακόμη δεν είναι ενωμένη
θα ζήσει τελικά η γαλοπούλα
ή θα την φάνε οι
καταραμένοι;
*Αμφικτύων είναι ο
Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της
Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
