*Αμφικτύων
Πούνε τα χρόνια
τα παλιά
τότε που ήσουν Αθήνα μου όλο
αρχοντιά
έφερνε το γάλα το πρωί στο σπίτι ο
γαλατάς
ή άφηνε στα σκαλιά της ΕΒΓΑ την
φιάλη
τώρα στις πλατείες και
πόρτες
κοιμούνται Αφγανοί, Πακιστανοί και
Σενεγάλοι
κλεψιά , έγκλημα ,
μουτζούρα επικρατεί
και παραζάλη
Τις βραδινές ώρες έβγαινε ο
σαλεπιτζής
«σαλέπι» διαλαλούσε με απόκοσμη
ιαχή
και ο άθλιος ο
μπανιστιριτζής
έκανε πλάκα στην κυρία
όταν την έβλεπε με το
νυχτικό σχεδόν γυμνή
«σε βλέπει»
κι’ εκείνη του απαντούσε «αλήτη α
να χαθείς»
Που είναι το 10 τράμ το τελευταίο
που με έφερνε από
Ομόνοια στο Βοτανικό
από την οδό Πειραιώς με
ντρίνγκι-ντρίν
με 50 λεπτά άνευ
επιστροφής και νυσταλέο.
Ο κουτσαβάκης με τον τσαμπουκά
συνήθιζε προστασία στα κορίτσια
να πουλά
στης μαντάμ Ορτάνζ το μπορδέλο
μπουγέλο έφαγε
κάποια φορά
στο τμήμα οδηγήθηκε περιδεής
ο ψευτοπαλληκαράς Μαντέλος.
Που είναι τα κίτρινα τραμ της
Πατησίων
γειτονιά τότε περιωπής όπως και
των Εξαρχείων
- πριν από την αναρχία
καταληφθεί-
με κήπους περικοκλάδες και γιασεμί
σήμερα κατάντησε των λάθρων το
χαμαιτυπείον !
Μόνον το Περοκέ έμεινε στο
Μεταξουργείο
τι έγιναν οι αλάνες στις
γειτονιές;
έπαιζαν τα παιδιά όλο φωνές
τις έχτισε του ¨εθνάρχη¨ η
αντιπαροχή
τα παιδιά παίζουν τώρα με
υπολογιστές
τα κινητά στα χέρια βγάζουν
φωτιές
ωστόσο ο βίος δεν έγινε πιο
ευτυχής
σωστό τρελοκομείο!!
*Αμφικτύων είναι ο
Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,
Συγγραφεύς, Μέλος της
Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών
