Του Πέτρου Παπαβασιλείου
Κλείνει μετά από «122 χρόνια αδιάλειπτης
κοινωνικής προσφοράς» το Άσυλο
Ανιάτων. Η διοίκηση του ιδρύματος, όπως προκύπτει από δύο διαφορετικά
έγγραφα, κρίνει ότι δεν μπορεί να
ανταπεξέλθει στις οικονομικές και φορολογικές υποχρεώσεις του φορέα,
και γι΄αυτό το λόγο καλεί σε έκτακτη Γενική Συνέλευση με θέμα τη «Διάλυση και παύση λειτουργίας του ΙΠΧΠ»
(Ίδρυμα
Περίθαλψης Χρονίως Πασχόντων).
Το πρώτο έγγραφο, που προανήγγειλε τη παύση
του Ασύλου Ανιάτων, είχε τη μορφή
εξώδικης δήλωσης και διαμαρτυρίας. Απεστάλη στις 25
Φεβρουαρίου 2014 και είχε αποδέκτες τους 195 κηδεμόνες-συγγενείς των
ασθενών που πάσχουν από χρόνιες και βαριές τετραπληγίες και φιλοξενούνται στο
ίδρυμα. Στο συγκεκριμένο εξώδικο, το Διοικητικό Συμβούλιο και η Διοικούσα
Επιτροπή δήλωναν: «Το Ίδρυμα
υποχρεούται να παύσει την λειτουργία του-διαλυθεί, λόγω του ότι πλέον αδυνατεί
να εκπληρώσει τον σκοπό του».
Στις 21
Απριλίου 2015, η διοίκηση του ασύλου απηύθυνε πρόσκληση, με την οποία
ενημέρωνε τα μέλη του φορέα ότι θα διεξαχθεί έκτακτη Γενική Συνέλευση, με
θέματα την ανάδειξη νέου Δ.Σ. (αρχαιρεσίες), το σχέδιο εξυγίανσης και τη
διάλυση-παύση της λειτουργίας του Ιδρύματος
Περίθαλψης Χρονίως Πασχόντων. Ωστόσο, όταν η πρόεδρος των 117
εργαζομένων του Ασύλου Ανιάτων, Δέσποινα Πλάκα, κατήγγειλε ότι ο φορέας θα
κλείσει -κάτι
που αποτυπώνεται και στα έγγραφα- η διοίκηση έκρινε σωστό να μηνύσει την επί 18 μήνες
απλήρωτη εκπρόσωπο των εργαζομένων!
Σε κλητήριο θέσπισμα, με αριθμό Γ2014/1173
και ημερομηνία 2 Ιανουαρίου 2015, η διοίκηση του ιδρύματος κατηγορεί την κ.
Πλάκα ότι διαδίδει πως «θα κλείσει το Άσυλο Ανιάτων λόγω
αδυναμίας βιωσιμότητας». Τα ερωτήματα που προκύπτουν, πολλά:
1) Γιατί καταγγέλλεται η πρόεδρος των εργαζομένων για κάτι
που η ίδια η διοίκηση παραδέχεται με δύο διαφορετικά έγγραφα;
2) Είναι επιλήψιμο, οι 117 εργαζόμενοι του ιδρύματος
-απλήρωτοι όλοι, επί 18 μήνες- να εκδηλώνουν την αγωνία τους για το «αύριο» των
οικογενειών τους, αλλά και των συγγενών των νοσηλευόμενων στις εγκαταστάσεις
του ασύλου;
3) Πώς είναι δυνατόν να κλείνει ένας φορέας ο οποίος
-λόγω καταστατικών προβλέψεων- κατέχει στο περιουσιολόγιό του, όπως οι ίδιοι οι
εργαζόμενοι υποστηρίζουν, σημαντικές αξίες σε ακίνητα και δωρεές;
