Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Σε μια στάση στριμωγμένοι
Μας πρόλαβε στο δρόμο η βροχή
Με σακούλες φορτωμένοι
Μουσκίδι γίναμε αι στην ευχή.
Και να δυναμώνει η βροχή
Παπούτσια βουτηγμένα στο νερό
Άνοιξαν για τα καλά οι ουρανοί
Και το κρύο να μας ζώνει
τσουχτερό.
Και δεν έφθαναν όλα αυτά
Ήρθε και μια χοντρή να
στριμωχθεί
Γιατρειά από τους βρεγμένους
αποζητά
Κάντε χώρο είπε, με μορφασμό βαθύ.
Νάτο από μακριά πλησιάζει γεμάτο
Το λεωφορείο της παρηγοριάς,
όμως φευγάτο
Που να πάρει η ευχή, κρίμα, τι
ατυχία.
Όχι, λάθος έρχεται από πίσω
άλλο, ευτυχία.
