Απευθύνομαι σε όλες τις ΚΟΥΡ.... που η πολιτική τους δυσωδία έχει
υπερβεί κάθε όριο ανοχής.
Όταν οι νεανίες «γνωστοί
άγνωστοι», ενισχυθέντες από στίφη βαρβάρων λάθρο έκαιγαν την πόλη
που γεννήθηκα, πού πίνατε ατάραχοι τον καφέ σας;
Όταν έκαιγαν την ελληνική Σημαία, τι λέγατε εσείς οι δημοκράτορες;
Όταν αυτοί οι ΟΥΚάδες, που με τόση χαλαρότητα κατηγορείτε,
αποβιβάστηκαν στις βραχονησίδες των Ιμίων, έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τα φονικά
πυρά του εχθρού, πού γλεντούσατε κυρίες (οι κυρίες προηγούνται) και κύριοι ΚΟΥΡ....;
Γνωρίζετε ότι ο βασικός κανονισμός
λειτουργίας του στρατεύματος, προβλέπει ότι το
πρώτιστο καθήκον του διοικητή είναι η καλλιέργεια της φιλοπατρίας στους άνδρες
του;
Γνωρίζετε ότι στην έννοια της φιλοπατρίας
εμπεριέχεται και η αγάπη για τις «χαμένες»
πατρίδες;
Γνωρίζετε μήπως ότι στην ιστορία και στην
γεωπολιτική τίποτα δεν είναι μόνιμο και τίποτα δεν χάνεται οριστικά; Ή μήπως
νομίζετε ότι τα 70-80 χρόνια της βρωμερής γήινης παρουσίας σας
είναι τόσο σημαντικά, που θα πρέπει να έχετε λόγο για τους ΟΥΚάδες και τα ιδανικά που
υπηρετούν; Ούτε πέντε λεπτά δεν θ’ αντέχατε την εκπαίδευσή τους.
Γνωρίζετε κυρίες και κύριοι ΚΟΥΡ.... ότι όσοι είναι σήμερα εν ενεργεία Ταξίαρχοι, Υποστράτηγοι και Αντιστράτηγοι, φώναζαν οταν ήταν στη Σχολή Ευελπίδων συνθήματα όπως «Πού θα κάνουμε
μπάνιο;...στο Βόσπορο» και «πού θα κάνουμε τον Σταυρό μας;...στην Αγιά Σοφιά»;
Μιαρές ΚΟΥΡ....
τα βάλατε με τους ΟΥΚάδες
γιατί γνωρίζετε εκ του ασφαλούς ότι δεν μπορούν να σας απαντήσουν, όπως εκείνοι
γνωρίζουν.
Σας κακοφάνηκε διεθνιστές! Τα ίδια λέγατε
όταν ο ανθός της ελληνικής νεολαίας άφηνε την πνοή του στην Αλμυρά Έρημο, στον Σαγγάριο,
όταν τα ελληνόπουλα έχυναν αίμα και δάκρυα στο Κάλε Γκρότο,
όταν «συνωστιζόντουσαν» στην προκυμαία της Σμύρνης οι ελπίδες και τα όνειρα του Ελληνισμού της Ιωνίας!
Κυρίες και κύριοι ΚΟΥΡ.... όταν οι Έλληνες ακούνε την λέξη ΠΟΛΗ, το μυαλό τους πάει στη Βασιλεύουσα....
ενώ εσείς σκέφτεστε τη ΜΟΝΟΠΟΛΗ και πώς θα οικονομήσετε
περισσότερα.
Σας πείραξε παλιοΚΟΥΡ....
ότι οι ΟΥΚάδες δεν
ξεχνούν, ότι το όνειρό τους είναι να κάνουν τον Σταυρό τους στην Αγιά Σοφιά; Μα εσείς έτσι κι
αλλιώς δεν κάνετε Σταυρό!
Γνωρίζετε ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με την
ιστορία μας, την αγάπη για κάθε τι ελληνικό και ελληνοπρεπές, τη Σημαία μας και τις παραδόσεις μας;
Γνωρίζετε μήπως εσείς οι
θολοκουλτουριάρηδες, ότι τα δημοτικά τραγούδια μας
είναι μέρος της ελληνικής μας καταγωγής και παράδοσης;
Σας αφιερώνω λοιπόν, σε εσάς αιώνιες ΚΟΥΡ....., το ακόλουθο δημοτικό τραγούδι, που
είναι και ο παλαιότερος θρήνος για την κατάληψη της ΠΟΛΗΣ.
Βρέθηκε σε χειρόγραφο του 15ου αιώνα, όταν εσείς δεν υπήρχατε....υπήρξαν όμως
και τότε κάποιοι αντίστοιχοι ΟΥΚάδες
γύρω από τον Κωνσταντίνο Δραγάτση Παλαιολόγο, αυτόν
που εσείς μισείτε.
Το τραγούδι αυτό, που ανήκει στο ιστορικό
είδος της ελληνικής λογοτεχνίας, είχε τον τίτλο «Ανακάλημα της Κωνσταντινούπολης» και
δημοσιεύτηκε το 1914 από τον Ν. Πολίτη, στη συλλογή του με τίτλο, ακούσατε ακούσατε παλιοΚΟΥΡ....: «Εκλογαί από
τα τραγούδια του Ελληνικού Λαού»...εσάς οι μόνες «Εκλογαί» που σας απασχολούν είναι αυτές της καρέκλας!
Σας το αφιερώνω κυρίες και κύριοι ΚΟΥΡ....:
Σημαίνει ὁ Θεός, σημαίνει ἡ γῆς,
σημαίνουν τὰ ἐπουράνια,
σημαίνει κι ἡ Ἁγιά-Σοφιά, τὸ μέγα
μοναστήρι,
μὲ τετρακόσια σήμαντρα κι ἑξήντα
δυὸ καμπάνες,
κάθε καμπάνα καὶ παπᾶς, κάθε παπᾶς
καὶ διάκος.
Ψάλλει ζερβὰ ὁ βασιλιάς, δεξιὰ ὁ
πατριάρχης,
κι ἀπ᾿ τὴν πολλὴ τὴν ψαλμουδιὰ ἐσειόντανε
οἱ κολόνες.
Νὰ μποῦνε στὸ χερουβικὸ καὶ νά ῾βγει
ὁ βασιλέας,
φωνὴ τοὺς ἦρθε ἐξ οὐρανοῦ κι ἀπ᾿ ἀρχαγγέλου
στόμα:
«Πάψετε τὸ χερουβικὸ κι ἂς
χαμηλώσουν τ᾿ Ἅγια,
παπάδες πᾶρτε τὰ ἱερὰ καὶ σεῖς
κεριὰ σβηστῆτε,
γιατί ῾ναι θέλημα Θεοῦ ἡ Πόλη νὰ
τουρκέψει.
Μόν᾿ στεῖλτε λόγο στὴ Φραγκιά, νὰ ῾ρθοῦν
τρία καράβια,
τό ῾να νὰ πάρει τὸ σταυρὸ καὶ τ᾿ ἄλλο
τὸ βαγγέλιο,
τὸ τρίτο τὸ καλύτερο, τὴν ἅγια
Τράπεζά μας,
μὴ μᾶς τὴν πάρουν τὰ σκυλιὰ καὶ μᾶς
τὴ μαγαρίσουν».
Ἡ Δέσποινα ταράχτηκε καὶ δάκρυσαν
οἱ εἰκόνες.
«Σώπασε κυρὰ Δέσποινα, καὶ μὴ
πολυδακρύζῃς,
πάλι μὲ χρόνους, μὲ καιρούς, πάλι
δικά μας θά ῾ναι».
ΖΗΤΩΣΑΝ ΟΙ
ΟΥΚάδες!!
