ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

Η ΦΙΛΙΚΗ ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ



Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α. Επίτιμος Δκτής της Σ.Σ.Ε.
«Αρχή άνδρα δείξει» (ΒΙΑΣ)
            Το ερέθισμα για το κείμενο αυτό, προήλθε από την πρόσφατη συνέντευξη στην Γαλλική εφημερίδα Les Echos, του πρώην Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Ζισκάρ Ντ’ Εστέν. Ο κ. Ντ’ Εστέν μεταξύ άλλων είπε: «Το θεμελιώδες θέμα είναι εάν η Ελληνική Οικονομία είναι σε θέση να επανεκκινήσει και να ευημερήσει με ένα τόσο ισχυρό νόμισμα, όσο το ΕΥΡΩ…» σε άλλο σημείο της συνέντευξής του λέει επίσης: «…Η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να διευθετήσει τα προβλήματά της σήμερα, παρά αν αποκτήσει ένα νόμισμα που να μπορεί να υποτιμηθεί…» και συνεχίζει: «…Πρέπει λοιπόν ν’ αντιμετωπισθεί με ηρεμία και ψυχραιμία, αυτό το σενάριο, που είναι για το συμφέρον της ίδιας της Ελλάδος…» και τελειώνει: «Την διαδικασία αυτή της συντεταγμένης εξόδου της Ελλάδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα την ονόμαζα «Friendly exit» έξοδο σε φιλικό πνεύμα…» κ.λπ.
            Τις Σκέψεις του αυτές ο κ. Ντ’ Εστέν βασικά της στηρίζει:
            - Στο ότι, η είσοδος της Ελλάδος στην Ευρωζώνη το 2001 ήτο μεγάλο λάθος. Μάλιστα συνεχίζει και ότι αυτός και η Γερμανία ήσαν εναντίον της εισόδου της Ελλάδος. Και! να σκεφθεί κανείς ότι, ο κ. Ντ’ Εστέν θεωρείται και φίλος της Ελλάδος.
            - Διαφωνούμε ριζικά με την άποψη του κυρίου Ντ’ Εστέν, ότι φθάσαμε στην οικονομική καταστροφή, εξ αιτίας της εισόδου μας σε ισχυρό νόμισμα, χωρίς να είμαστε έτοιμοι προς τούτο. Αλλά! είναι, κατά την γνώμη μας, τα αίτια, υπάρχει πολιτική ευθύνη κάποιων Κυβερνήσεων, άλλων λίγο άλλων πολύ και αυτό θα φανεί μόνον όταν αυτές καταλογισθούν από την Δικαιοσύνη. Ο Συλλογισμός αυτό δικαιολογείται από τους κάτωθι λόγους:
            ΠΡΩΤΟΝ: Εάν τελικά εξέλθουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είμαι οικονομολόγος χρησιμοποιώ την απλή λογική, η Ευρώπη δεν έχει πρόβλημα, εμείς θα έχουμε τεράστια και αγεφύρωτα οικονομικά, ίσως και εθνικά προβλήματα.
            Η Ενωμένη Ευρώπη λειτουργεί και σήμερα, χωρίς να είναι στην οικονομική αυτή Ένωση ευρωπαϊκά Κράτη, όπως η Αγγλία, η Σουηδία, η Τσεχία κ.λπ. Υπ’ όψιν δεν είναι η πρώτη φορά που φθάσαμε στην χρεοκοπία, ο Αξιότιμος κ. Καργάκος σε μία συνοπτική αναδρομή στην Ελληνική Ιστορία (ΕΣΤΙΑ 20-2-15) επισημαίνει τα αίτια κατά καιρούς της οικονομικής μας καταστροφής, που είναι καθαρά της λειτουργίας των κυβερνήσεων της χώρας και της έλλειψης πολιτικών ηγεσιών.
            ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Είναι γνωστό σε όλους μας ότι, για να μην υπάρχει οικονομικό πρόβλημα γενικά, πρέπει να καταναλώνουμε όσα τουλάχιστον παράγουμε, με ανάπτυξη και ορθολογιστική λειτουργία των Βιομηχανιών μικρών και μεγάλων, της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής και της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων μας. Είναι απλά μαθηματικά. Η Ελλάδα βγήκε μετά τον Β! παγκόσμιο πόλεμο, με πολύ πιο δυσμενείς συνθήκες από τα άλλα Ευρωπαϊκά Κράτη, διότι το αιώνιό μας πρόβλημα της φυλής μας, εδημιούργησε πέραν των δεινών του Β!Π.Π., τον λεγόμενο εμφύλιο, που δυστυχώς κατέστρεψε στην συνέχεια την χώρα μας, πολύ χειρότερα και από τον Β! Π.Π. σε έμψυχο υλικό, στην ερήμωση των χωριών, και στην αύξηση των πολιτών στις μεγαλουπόλεις, με τελείως ανορθόδοξο τρόπο. Παρ’ όλα αυτά με άξιες Ηγεσίες και με διάφορες πολιτικές Κυβερνήσεις με την πάροδο του χρόνου, με μια αναπτυξιακή πολιτική και με σωστή οργάνωση και λειτουργία του Κράτους, να φθάσουμε σε επαινετά σημεία ανάπτυξης, λειτουργίας του Κράτους και κοινωνικής ευημερίας, τουλάχιστον για την τότε κατάσταση της χώρας. Μάλιστα η χώρα έφθασε κάποια περίοδο να έχει οικονομική ανάπτυξη 11,5% με θέση δεύτερη Παγκοσμίως μετά την Ιαπωνία.
            ΤΡΙΤΟΝ: Αυτό που εδώ θα ήθελα να επισημάνω, με κίνδυνο δυσμενώς να κριθώ ή και να παρεξηγηθώ είναι το! τι μπορεί να επιτύχει, αυτός ο υπέροχος Ελληνικός λαός, εργατικός, δυναμικός και πατριώτης, όταν έχει άξιους ηγέτες. Κατά την περίοδο 1936-1940 με έναν παρεξηγημένο, αλλά άξιο Ηγέτη της χώρας μας, έγιναν πράγματα που δεν έγιναν μέχρι τότε, από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους. Ήτοι:
            - Καθιερώνεται το οκτάωρο στους εργαζομένους και η πληρωμή των υπερωριών.
            - Καθιερώνεται η υποχρεωτική αργία της Κυριακής.
            - Απαγορεύεται αυστηρά η παιδική εργασία.
            - Καθορίζονται κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων (το λεγόμενο «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα») και υπογράφονται οι πρώτες συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
            - Ιδρύεται το Ι.Κ.Α.
            - Καθιερώνεται η υποχρεωτική διαιτησία μεταξύ κεφαλαίου και εργαζομένων.
            - Καθιερώνεται η Πρωτομαγιά ως επίσημη εθνική εργατική εορτή.
            - Καθιερώνεται η άδεια μετ’ αποδοχών.
            - Ιδρύονται κρατικοί παιδικοί Σταθμοί.
            - Η Ανεργία εξαφανίζεται.
            - Για πρώτη φορά στην Ιστορία του Ελληνικού Κράτους, ο προϋπολογισμός του Κράτους γίνεται πλεονασματικός. Και!
            - Ξεκινούν και οι πρώτες γεωτρήσεις στο Κατάκολο Ηλείας, για άντληση πετρελαίου, και πολλά άλλα.
            - Αλλά παράλληλα με την επιτυχημένη οικονομική, κοινωνική και οργανωτική λειτουργία του Κράτους, επέτυχε και ένα μεγάλο θαύμα. Αφού πρώτα αναπτέρωσε το Ηθικό και Εθνικό φρόνημα των Ελλήνων, κατόρθωσε να θωρακίσει την Χώρα, να οργανώσει και να ισχυροποιήσει τον Ελληνικό Στρατό, με μια επιστράτευση που δεν είχε προηγούμενο και να επιτύχει η Ελλάς το Έπος του 1940, που τόσο βασικά, ουσιαστικά και θετικά επέδρασε στην πτώση του φασισμού. Και! όλα αυτά σε μια τετραετία.
            Τέλος, απευθυνόμενος στην Πολιτική Ηγεσία της Χώρας μας (Συμπολίτευση και αντιπολίτευση), εκείνο που χρειάζεται η χώρα είναι να υπάρχουν άξιοι ηγέτες, να υπάρχει πολιτική συνεργασία των κομμάτων με μοναδικό σκοπό το καλό της Πατρίδος. Στο χέρι των πολιτικών είναι να εξαλείψουν ακόμη και την διχόνοια. Για όλα αυτά η Δημοκρατία της χώρας μας σας δίνει τις δυνατότητες να πετύχετε πολλά, φτάνει να πείσετε τον Έλληνα με το παράδειγμά σας, να σέβεται, ακόμη και να φοβάται τον νόμο, στην Δημοκρατία όπως φοβάται τον τύρρανο.
            Λέει ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: «Αυτοί που μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβερνήσεως των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί, πως η τύχη των Εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων».