ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΣΠΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ



Ιωάννης Μ. Ασλανίδης Αντγος ε.α. Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.
«Εξωτερική πολιτική χωρίς αξιόμαχες Ένοπλες Δυνάμεις,
Ισοδυναμεί με μια συναυλία χωρίς μουσικά όργανα»
    Το ερέθισμα για να επισημάνω, τα εις την παρούσα αναφερόμενα και εν πολλοίς να τα ξαναεπαναλάβω, οφείλεται στην εκούσια ή ακούσια συμπεριφορά των πολιτικών κομμάτων έναντι των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας.
    Εάν οι ενέργειες αυτές εκ μέρους των πολιτικών κομμάτων αποβλέπουν στην υποβάθμιση της Στρατιωτικής προσωπικότητας των Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων, κάνουν μεγάλο λάθος, ματαιοπονούν. Για τον απλό λόγο τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι σαρξ εκ της σαρκός σας και απέκτησαν την αξία των μέσα στον χώρο εργασίας των, από όπου περνούν όλα τα Ελληνόπουλα και κρίνονται από αυτά, για την προσφορά των στην Πατρίδα, για την εντιμότητά των, τις αρχές και τις αξίες των και για την συμπαράστασή των στον συνάνθρωπο. Έχει δε μεγάλη αξία διότι αυτή η ανθρώπινη σχέση σφυρηλατήθηκε σ’ ένα αυστηρά πειθαρχικό περιβάλλον, όπου οι νόμοι της Δημοκρατίας και οι Στρατιωτικοί κανονισμοί εφαρμόζονται στο ακέραιο. Αποτέλεσμα της προσφοράς των Στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων προς την πατρίδα και τον Ελληνικό λαό είναι οι κατά καιρούς σφυγμομετρήσεις (γκάλοπ) και η θέση των σ’ αυτά, για την προσφορά των. Εμείς δε μία πλειάδα αποστράτων Αξιωματικών, είμεθα πάρα πολύ ευτυχείς, διότι τώρα που δεν κατέχουμε καμία θέση, βλέπουμε και νοιώθουμε  αυτούς που κατά καιρούς υπηρέτησαν υπό τας διαταγές μας στο Στρατό [Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και απλοί Στρατιώτες], να  μας δείχνουν την αγάπη τους, τον σεβασμό τους, και την αμέριστη εκτίμησή τους. Είναι ένα αίσθημα ευτυχίας που δεν έχει ταίρι.
    Εάν πάλι οι ενέργειες αυτές εκ μέρους των πολιτικών κομμάτων, αποβλέπουν στην υποβάθμιση της ανάγκης υπάρξεως Ενόπλων Δυνάμεων για την Ελλάδα εγκληματούν κατά της χώρας των, ή επιεικέστερα στερούνται πατριωτισμού. Βέβαια ο «πατριωτισμός» δεν μπορεί εύκολα να συνταιριάζει με τις προτεραιότητες της άνεσης, του οχαδερφισμού και της μεγιστοποιημένης κατανάλωσης που κυριαρχούν ακόμη και στην σημερινή μας κοινωνία παρά τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της χώρας μας, εξαιτίας των οποίων διακυβεύονται ακόμη και τα εθνικά μας θέματα. Στις ανησυχητικές αυτές διαπιστώσεις, με θλίψη και στενοχώρια καταλήγει κάθε σκεπτόμενος Έλληνας, όταν προσπαθεί να ερμηνεύει δηλώσεις και θέσεις ή ακόμη και συμπεριφορές κομμάτων στο συγκεκριμένο θέμα. Και! επισημαίνω ενδεικτικά:
ΠΡΩΤΟΝ: Πολιτικό κόμμα της χώρας μας δήλωνε στο παρελθόν μεταξύ άλλων: οι μεταθέσεις και οι προαγωγές στις Ένοπλες Δυνάμεις θα γίνονται από επιτροπή που θα αποτελείται από κατώτερους αξιωματικούς, φαντάρους και πολίτες από την τοπική κοινωνία… κ.λπ.».
    Αυτά δεν γινόντουσαν ούτε στα κράτη των Σοβιέτ, ερμηνεία δεν μπόρεσα να δώσω.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Νεοϊδρυθέν εθνοσωτήριο Κόμμα, ακούμε στις πρώτες προγραμματικές δηλώσεις του να λέει μεταξύ άλλων, «…Εις ότι αφορά τις Ένοπλες Δυνάμεις αυτές πλέον, εφ’ όσον ανήκουμε στην Ευρώπη, δεν χρειάζονται για την Ελλάδα… εάν μας επιτεθούν οι Τούρκοι θα έλθουν οι Ευρωπαίοι να μας σώσουν…» (εφημ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ σελίς 3η/13-4-14). Αυτοί δυστυχώς είναι οι μνηστήρες της πολιτικής εξουσίας της χώρας μας.
    Τους ενημερώνω αυτούς και κάθε ανημέρωτο και σκεπτόμενο έτσι Έλληνα πολίτη:
Στην Αλβανία: Τα παιδιά διδάσκονται στα σχολεία ότι· οι Νομοί Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων ανήκουν στην Αλβανία.
Στα Σκόπια: Τα παιδιά διδάσκονται στα σχολεία των ότι· Στο ιστορικά πλαστογραφημένο κράτος των που το ονομάζουν «Μακεδονία», ανήκουν οι Νομοί Θεσσαλονίκης, Πιερίας, Εδέσσης, Κοζάνης και Φλωρίνης, οι οποίοι ευρίσκονται σήμερα υπό Ελληνική Κατοχή.
Στην Βουλγαρία: Τα παιδιά διδάσκονται στα σχολεία των, για την Συνθήκη του Αγ. Στεφάνου και ότι η ανατολική Μακεδονία και δυτική Θράκη, ανήκει στην Βουλγαρία και κακώς ευρίσκονται υπό Ελληνική επικυριαρχία.
Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την σημερινή κατάσταση στο Αιγαίο, απαιτεί δικαιώματα στο Αιγαίο και μάλιστα με υπογραφή Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας. Διατηρεί στρατεύματα κατοχής στην Κύπρο, παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις του Ο.Η.Ε. Προσπαθεί σε πρώτη φάση ν’ ανεξαρτητοποιήσει την Δυτική Θράκη και σε δεύτερη φάση την κατάκτησή της και για όλα αυτά αναμένει την ευκαιρία, έχει υπομονή. Εκείνο δε που διδάσκονται για Ιστορία τα παιδιά στην Τουρκία, ούτε που μπορεί κανείς να το διανοηθεί.
ΤΡΙΤΟΝ: Ας έλθουμε στα έργα και ημέρες των προηγουμένων Κυβερνήσεων, που οι αδικαιολόγητες, ακροβατικές και επικίνδυνες Ενέργειες δεν είχαν τελειωμό.
            α. Μειώθηκε η θητεία στους 9 μήνες (Υπουργός κ. Μεϊμαράκης Ε.), με αποτέλεσμα πολλές μονάδες να αδυνατούν να εκπαιδεύσουν το προσωπικό των. Επομένως έχουμε ανεκπαίδευτη και επικίνδυνη Εφεδρεία.
            β. Καταργήθηκαν πολλές Μονάδες και Σχηματισμοί, χωρίς σχετική και ουσιαστική αναδιοργάνωση για την αντιμετώπιση των αποστολών των καταργηθέντων, ουσιαστικά.
            γ. Μεταξύ αυτών το σοβαρότερο – του Β! Σ.Σ., ένας ισχυρότατος Σχηματισμός των Ενόπλων μας Δυνάμεων, άριστα εκπαιδευμένος, αμέσου επεμβάσεως, με όλα τα μέσα Ξηράς, Θαλάσσης και αέρος. Αυτός ο Σχηματισμός, το καμάρι των Ενόπλων μας Δυνάμεων καταργήθηκε.
ΓΙΑΤΙ; Να βγει λοιπόν ένας Υπεύθυνος από την τότε Πολιτική και Στρατιωτική Ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων της Χώρας μας και να εξηγήσει στο απορρούντα και σοβαρά προβληματισμένο Ελληνικό Λαό τους λόγους της κατάργησής του. Εμείς! οι Ε.Α. Αξιωματικοί δεν έχουμε εξήγηση.
ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Εις ότι αφορά τα οικονομικά των στελεχών των Ενόπλων, σας ζητάμε όπως όλοι οι Έλληνες και το ξανατονίζω και εγώ η ταπεινότητά μου, μαζί με όλους τους φορείς που εκπροσωπούν τις Ένοπλες Δυνάμεις:
    Να υπάρχει δίκαια κατανομή των οικονομικών βαρών σ’ όλες τις κοινωνικές ομάδες της χώρας μας, ανάλογα με το βαλάντιο ενός εκάστου.
    Τα κλεμμένα να επιστρέψουν στον Κρατικό Κορβανά σε όποια τσέπη και αν ευρίσκονται πολιτικούς, παρατρεχάμενούς των και των κομματανθρώπων της Βουλής των Ελλήνων. Δυστυχώς κυκλοφορούν πληροφορίες στο διαδίκτυο, όχι στα Μ.Μ.Ε.,  που αναφέρουν μεγάλες περιουσίες πολιτικών, όλων των Κομμάτων.
    Και! τέλος ζητήσαμε από την πολιτική Ηγεσία της χώρας μας να αποτελέσει το παράδειγμα και τότε να είναι βέβαια αυτή ότι, ο Λαός θα τους ακολουθήσει αγόγγυστα.
«Ποτέ μια Δημοκρατία δεν σταθεροποιήθηκε όταν εναντιώθηκε στους πόθους του Λαού. Οι Δημοκρατίες που διατηρήθηκαν και ακμάσανε είχανε πάντοτε δύο κύρια βάθρα· την Δικαιοσύνη για να διοικούν τον Λαό και τον Ισχυρό Στρατό, για την εξωτερική πολιτική της χώρας και την αποτροπή των επιβουλέων της Πατρίδος» (ΝΙΚΟΛΟ ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ).