Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Κάθε μέρα καινούργια μέρα
Πες μου σήμερα που να στραφώ
Ολόγυρα ναυάγια μέσα σε ξέρα
Τα μελανά της μοίρας αψηφώ.
Κάθε μέρα αλλάζει η μέρα
Και εγώ στα αλήθεια πολύ πονώ
Μες την πάλη στέκομαι πέρα
Τόσα χρόνια μικρές ανάσες δεν
τις ξεχνώ.
Κάθε μέρα άλλη ξημερώνει μέρα
Το παράπονο πάλι κυριαρχεί
Του μέλλοντος η ωραία μέρα
Στου χάους το κατώφλι πολύ
αργεί
Κάθε μέρα ειδικά την νύχτα
Με ύπνο ανήσυχο ξαγρυπνώ
Ζωή αιχμάλωτη μέσα στα δίχτυα
Μέχρι πότε θα σε φιλοξενώ.
