Belinda Lanks από το Bloomberg.
capital.gr
Όταν ο Φιντέλ Κάστρο
ανέλαβε την εξουσία το 1959, απαγόρευσε, ως παράνομες, τις εισαγωγές αυτοκινήτων
χωρίς κυβερνητική άδεια.
Η απαγόρευση «σταμάτησε το
χρόνο» για τα αυτοκίνητα της Κούβας, για αυτό ακόμη και σήμερα
βλέπει κανείς ογκώδεις Chevrolets,
Studebakers και Buicks του 1950 να κατηφορίζουν στη λεωφόρο Malecón της Αβάνας, όπως ακριβώς πριν από μισό
αιώνα. Τώρα, όμως, που βελτιώθηκαν οι σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κούβας, ίσως
ορισμένα από τα περίπου 60.000
αυτοκίνητα-αντίκες της Κούβας καταλήξουν στα χέρια συλλεκτών της
αντιπέρα όχθης.
Η Κούβα χαλάρωσε
κάποιους από τους περιορισμούς στο εμπόριο αυτοκινήτων νωρίτερα φέτος,
επιτρέποντας την αγορά και πώληση νέων αυτοκινήτων στο νησί. Η άρση του
εμπορικού εμπάργκο των ΗΠΑ στην Κούβα -μια απόφαση που
πρέπει να ληφθεί από το Κογκρέσο και όχι από τον Πρόεδρο Ομπάμα- θα
άνοιγε το δρόμο για την επιστροφή των κλασικών
αυτοκινήτων της Κούβας στις ΗΠΑ μετά από τόσο καιρό. Αν αυτό
συμβεί, αγοραστές δεν θα είναι οι παραδοσιακοί συλλέκτες αυτοκινήτων, οι οποίοι
δίνουν σημασία στα λίγα χιλιόμετρα, με σαφή προτίμηση για τα οχήματα
που βρίσκονται σε άριστη κατάσταση.
Σίγουρα ο περιορισμός του Κάστρο στις εισαγωγές αυτοκινήτων σταμάτησε τη ροή των
ανταλλακτικών, για αυτό και ενώ εκ πρώτης όψεως μία Cadillac κάμπριο στην Κούβα μοιάζει αυθεντική,
μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει πολλά
εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα στο οδόμετρο μαζί με μια σειρά αυτοσχέδιων
διορθώσεων, ίσως ακόμη και έναν (λαχανιασμένο!) πετρελαιοκινητήρα
της Peugeot κάτω από το καπό. Οι εμπειρογνώμονες
προβλέπουν ότι θα δημιουργηθεί μια αγορά για λίγους, πρόθυμους να
πληρώσουν κάτι παραπάνω για να αγοράσουν ένα κομμάτι της ιστορίας της Κούβας.
«Οι περισσότεροι θα τα ήθελαν ως ένα είδος έργου
τέχνης», λέει ο McKeel Hagerty, διευθύνων
σύμβουλος της ασφαλιστικής Hagerty.
Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και αμερικανικά αυτοκίνητα της δεκαετίας του 1950
που έχουν υποβληθεί σε άψογη αναπαλαίωση δεν έχουν υπερβολική αξία, λέει ο Hagerty, αλλά οι ενδιαφερόμενοι αγοραστές αναμένεται να πληρώσουν
δυο και τρεις φορές περισσότερο για τα κακοδιατηρημένα οχήματα της Κούβας. Η
εταιρεία του εκτιμά πως μία πρωτοκλασάτη Chevrolet 210 Delray του 1954, θα μπορούσε να πιάσει 20.000 δολάρια,
ενώ η κουβανική εκδοχή της θα μπορούσε να
πιάσει 40.000
έως 60.000 δολάρια. Ομοίως,
κάποιος θα μπορούσε να πληρώσει 60.000 δολάρια περισσότερα για μία Buick Century του 1955 που
έχει επανεισαχθεί από την Κούβα, όταν κανονικά κοστίζει 20.600 δολάρια.
Ενώ μερικοί Κουβανοί ιδιοκτήτες αυτοκινήτων
θα αδράξουν σίγουρα την ευκαιρία να βγάλουν γρήγορο χρήμα από τα αμερικανικά
μεγαθήριά τους, ο Hagerty θεωρεί ότι δεν θα δούμε έναν
ολόκληρο στόλο αυτοκινήτων να εγκαταλείψει το νησί. «Αυτά τα αυτοκίνητα είναι μέρος της κουλτούρα τους», λέει. «Αποτελούν
αναπόσπαστο μέρος της εικόνας του ποιοι είναι, γι ΄αυτό θα ήταν δύσκολο να
φανταστεί κανείς να φεύγουν όλα».
Για τους σκληροπυρηνικούς συλλέκτες
αυτοκινήτων, η προοπτική μιας ανοικτής Κούβας εξάπτει την περιέργεια
για το σπάνιο εύρημα –μια τεράστια, ημικατεστραμμένη κούκλα που έχει
εγκαταλειφθεί από τον ιδιοκτήτη της καθώς δεν είχε τα οικονομικά μέσα ή την
εφευρετικότητα να την επιδιορθώσει. «Θεωρώ ότι
υπάρχει κάτι εκεί για να βρεθεί», λέει ο Rick
Drewry, συλλέκτης αυτοκινήτων.
